Το κόμμα του παράλληλου σύμπαντος

Με μία καινοφανή, πρωτόγνωρη, μέθοδο εμφάνισης του προσχεδίου του προϋπολογισμού του 2019 συνεχίζεται η προσφιλής «θεωρία» της σημερινής κυβέρνησης περί «παράλληλων συστημάτων. Το προσχέδιο περιλαμβάνει δύο σενάρια για τις συντάξεις:

Στο πρώτο, το οποίο μάλιστα χαρακτηρίζεται από το υπουργείο Οικονομικών ως «Σενάριο Βάσης”, ενσωματώνονται τα ψηφισμένα μέτρα (μείωση συντάξεων) και τα ψηφισμένα αντίμετρα σε όρους Ενισχυμένης Εποπτείας, όπως επισημαίνεται στους αντίστοιχους πίνακες, με αποτέλεσμα το πρωτογενές πλεόνασμα να διαμορφώνεται σε 4,14% του ΑΕΠ το 2019. Με βάση αυτό το σενάριο θα υπάρξει το επόμενο έτος , όπως επισημαίνεται, «δημοσιονομικός χώρος» ύψους 0,64% του ΑΕΠ ή 1,223 δισ. ευρώ.

Στο δεύτερο εναλλακτικό σενάριο, που παρουσιάζεται σε πρόσθετο πίνακα υπό τον τίτλο «Προτιθέμενες δημοσιονομικές παρεμβάσεις», δηλαδή στοιχεία με μη περικοπή των συντάξεων, όπως περιλαμβάνονται στο υπογεγραμμένο από την ίδια την κυβέρνηση Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΔΠΔΣ) 2019-2022, με μη εφαρμογή όλου του πακέτου αντιμέτρων, αλλά με ενσωμάτωση θετικών μέτρων που ανακοινώθηκαν πρόσφατα από τον κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη (μείωση ΕΝΦΙΑ, ασφαλιστικών εισφορών κλπ). Με βάση το ευσεβών πόθων αυτό σενάριο, το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώνεται σε 3,8% του ΑΕΠ κατά ESA ή 3,56% με βάση τη μεθοδολογία της Ενισχυμένης Εποπτείας, δηλαδή παραμένει πάνω από το στόχο του 3,5% που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές.

Με αυτή τη μορφή, δηλαδή με σενάρια σε διαφορετικούς πίνακες, καταρτίζεται και εμφανίζεται για πρώτη φορά προσχέδιο ή τελικό σχέδιο ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού.

Είναι αλήθεια ότι με διαφορετικά σενάρια καταρτίζονταν οι κρατικοί προϋπολογισμοί στις προβλέψεις, αλλά σε διαφορετικές στήλες στον ίδιο πίνακα. Δηλαδή οι προβλέψεις για βασικά μεγέθη του Προϋπολογισμού παρουσιάζονταν σε διαφορετικές στήλες στον ίδιο πίνακα με βάση το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) έως το 2009, το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής (ΠΟΠ) από το 2010 έως και το 2011 με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) μετά το 2012 και με βάση το υπουργείο Οικονομικών, αλλά όχι σε διαφορετικούς πίνακες.

Η σημερινή κυβέρνηση και σε άλλες περιπτώσεις γοητευόταν από τη «θεωρία των παράλληλων κύκλων». Υπενθυμίζεται ότι δια του πρώτου υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη , με οπαδό του και το σημερινό αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομίας Γιάννη Δραγασάκη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «καλόβλεπε» την εισαγωγή «παράλληλου νομίσματος κατά το ταραχώδες πρώτο εξάμηνο του 2015. Επίσης, ο κ. Δραγασάκης έχει προτείνει τη λειτουργία παράλληλου … τραπεζικού συστήματος .

Συγκεκριμένα, στις 31 Οκτωβρίου του 2015 είχε δηλώσεις τα ακόλουθα:

«H ανακεφαλαιοποίηση είναι αναγκαία, αλλά δεν είναι επαρκής. Πρέπει να σκεφτούμε με όρους μιας νέας αρχιτεκτονικής του τραπεζικού μας συστήματος ευρύτερα, πρέπει να συζητήσουμε για ένα νέο ρόλο τον τραπεζών σε σχέση με την κοινωνία, την ανάπτυξη κλπ. Αυτό δεν είναι θέμα αυτού του νόμου. Θα έχουμε την ευκαιρία να το δούμε και αλλού. Δεύτερον, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα παράλληλο σύστημα τραπεζών που να μην είναι υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και που να μην κάνει το σύστημα τόσο συγκεντρωτικό όσο είναι σήμερα…»

Επίσης, πρόσφατα, στις 10 Ιουλίου του 2018, κατά την ομιλία του στο συνέδριο των συνεταιριστικών τραπεζών συνέχισε τη θεωρία του «περί παράλληλων κύκλων ή συστημάτων, τονίζοντας ρητώς και κατηγορηματικώς : «Δημιουργούμε έναν ευρύτερο προνομιακό χώρο για τις συνεταιριστικές τράπεζες, μέσα από την ανάδειξη ειδικών χρηματοδοτικών εργαλείων, τη διαμόρφωση σχημάτων παροχής μικροπιστώσεων, τη συγκρότηση ενεργειακών κοινοτήτων κ.ά., καθώς υλοποιούμε και εμπλουτίζουμε την Αναπτυξιακή Στρατηγική, βασικός πυλώνας της θα είναι αυτό που ονομάζουμε "παράλληλο σύστημα χρηματοδοτικών μέσων & εργαλείων".


Το παράλληλο σύμπαν δεν περιορίζεται μόνο στα οικονομικά, αλλά και στην πολιτική προσέγγιση. Είναι αριστεροί, αλλά παράλληλα συγκυβερνούν με εκπρόσωπο της δεξιάς, ούτε καν της κεντροδεξιάς. Εκπροσωπούν το “νέο” και βάζουν υπουργούς μίας χρήσης από το “παλιό”.

Λένε Go Back Madame Merkel αλλά παράλληλα είναι “του χαρντ του ντάι” εξαιτίας της ιδιαίτερης σχέσης με τη Καγκελαρία της Γερμανίας.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν εγώ θα ήμουν η Μόνικα Μπελούτσι και η Ελλάδα η χώρα που δεν θα φεύγουν οι νέοι για να μπορέσουμε να έχουμε προοπτικές, ευρωπαϊκές. Της… Δύσης.