Από τις περσινές ευρωεκλογές το φαινόμενο της κρίσης εκπροσώπησης άρχισε να δείχνει τα δόντια του
Blogs
Όλες οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος δείχνουν αναμφίβολα ότι οι αναποφάσιστοι κερδίζουν σταθερά έδαφος, ότι η «συμπεριφορά» των ψηφοφόρων διαρκώς αλλάζει κι ότι τα κόμματα έχουν μπροστά τους να λύσουν ένα από τα πιο δύσκολα σταυρόλεξα της ζωής τους
Στη συνέχεια των πρωτοφανών συλλαλητηρίων της 28ης Φεβρουαρίου που προκάλεσαν μια τομή στον πολιτικό χρόνο, τα κόμματα έχουν να συναντηθούν με μια σειρά από επίμονα και βασανιστικά ερωτήματα, από τα οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν
«Τοξικότητα»: προφανώς είναι η λέξη των ημερών και η χρήση της – ή η κατάχρησή της – έχει να κάνει με τα Τέμπη
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ήθελε να έχει και στην παρούσα φάση- πέντε χρόνια μετά από την εκλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου- ως πρώτη επιλογή την ανάδειξη ενός Προέδρου της Δημοκρατίας που να εξασφάλιζε για άλλη μια φορά ευρύτατη συναίνεση στο ελληνικό κοινοβούλιο
Η Λούκα Κατσέλη, που προτείνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ για την προεδρία της Δημοκρατίας, δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι αν ήταν στη θέση του Τάσου Γιαννίτση, ο οποίος είναι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το ύπατο πολιτικό αξίωμα και βγήκε τρίτος στις πρώτες ψηφοφορίες, θα ζητούσε να την απαλλάξουν από την ευθύνη – άρα να ψηφίσει Κατσέλη η αξιωματική αντιπολίτευση στις επερχόμενες ψηφοφορίες, στο όνομα του σχηματισμού ενός αντικυβερνητικού μετώπου
Πολύ καλά έκανε ο κ. Μητσοτάκης όταν αποφάσισε την στροφή 180 μοιρών στην υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών: σχεδόν δύο χρόνια μετά από το πολύνεκρο δυστύχημα, η πολιτεία παίρνει αποστάσεις από τις υπουργικές αθλιότητες περί συγγενών που ψάχνουν πώς θα πάρουν παχυλές αποζημιώσεις για τα νεκρά παιδιά τους και δέχεται να συζητήσει ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια για την σύγκρουση των αμαξοστοιχιών που κόστισε δεκάδες ζωές, κυρίως νέων ανθρώπων
Μέσα σε ελάχιστες ώρες αυτήν την εβδομάδα δύο δημοσκοπήσεις κατέγραψαν διαφορετικές εικόνες για τη δυναμική της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης: για παράδειγμα στη μία η ΝΔ σημειώνει άνοδο και το ΠΑΣΟΚ πτώση, στην άλλη η κυβερνητική παράταξη και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζουν στάσιμα ποσοστά
Αφετηρία εξελίξεων, όσον αφορά στη διαμόρφωση των συσχετισμών εν’ όψει των εθνικών εκλογών, θα αποδειχθεί η προεδρική εκλογή, μετά και από τις συγκεκριμένες επιλογές του πρωθυπουργού και των άλλων πολιτικών αρχηγών στην πολιτική σκακιέρα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κώστας Σημίτης άφησε ένα ισχυρό αποτύπωμα, το οποίο αναγνωρίζουν πολιτικοί φίλοι και αντίπαλοι. Και όσοι, ήταν από αυτούς που τον πολέμησαν και δεν θέλουν αυτές τις ώρες να επανέλθουν με την ίδια πολεμική διάθεση, αφήνουν την ιστορία να τον κρίνει. Σε κάθε περίπτωση γνωρίζουν ότι ήταν ο πολιτικός που συγκρούστηκε και εντός του κόμματός του υπερασπιζόμενος τις απόψεις του και ήταν ο πρωθυπουργός που οδήγησε τη χώρα στην ΟΝΕ και την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Στο κλείσιμο της χρονιάς, οι δημοσκοπήσεις δίνουν μία εικόνα «business as usual»: η ΝΔ είναι σε ποσοστά ευρωεκλογών, το ΠΑΣΟΚ έχει σαφή άνοδο αλλά δεν απειλεί την πρωτοκαθεδρία του κυβερνώντος κόμματος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυριαρχεί χωρίς αντίπαλο
Στις εκλογές του 2009, το ΠΑΣΟΚ έφτασε το 44%, αλλά στις πρώτες εκλογές του 2012 δεν έφτασε ούτε στο ποσοστό του 1974: έμεινε στο 13,1% με κάτι παραπάνω από 800.000 ψήφους
Τελικά, μπορεί η συνάντηση Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη να άργησε τρία χρόνια, αλλά όπως φάνηκε διευκόλυνε και τις δύο πλευρές να πάνε παρακάτω και να προσεγγίσουν τους στόχους τους, ενώ έδειξε ότι η μεταπολιτευτική μονομαχία Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ επιστρέφει στο πολιτικό σκηνικό με τη νέα εκδοχή της, με διαφωνίες αλλά και συναινέσεις, όπου χρειάζονται
Όσοι ξεκίνησαν να βλέπουν το debate των τεσσάρων υποψηφίων αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ είχαν αναμφίβολα πολλούς λόγους να το επιχειρήσουν μετά από τα άπειρα επεισόδια ενός πολύμηνου εμφυλίου σε ζωντανή σύνδεση, ενός Συνεδρίου που θύμιζε εμπόλεμη ζώνη στην είσοδο και μιας αλυσίδας διασπάσεων και άλλων απερίγραπτων καταστάσεων, με ή χωρίς τον κ. Κασσελάκη
Πέντε μήνες μετά από τις ευρωεκλογές, το πολιτικό σκηνικό αποκτά όλο και περισσότερες, κρυφές και αθέατες γωνιές, όσον αφορά τουλάχιστον στις προβλέψεις για τη δυναμική που θα καταγράψουν τα κόμματα στις επόμενες εθνικές εκλογές
Η Χάρις έχασε, δεν έφυγε αλλά άλλος θα είναι το πιθανότερο ο υποψήφιος πρόεδρος των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ το 2028
Το πολιτικό σκηνικό αλλάζει, ενίοτε σε ανύποπτο χρόνο, όχι όμως χωρίς να έχει «προειδοποιήσει» νωρίτερα για τα πιθανά σενάρια της επόμενης περιόδου. Και όσοι από τους «πρωταγωνιστές» σέβονται τους εαυτούς τους, φροντίζουν να αποφύγουν τους απόλυτους αιφνιδιασμούς
Ήταν 28 Οκτωβρίου του 2011- δεκατρία χρόνια πριν. Ένα ασυνήθιστο μέχρι τότε κράμα «αγανακτισμένων» οδήγησε, με την πράξη του και τα συνθήματα προς την εξέδρα, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια να ματαιώσει την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η «επόμενη μέρα» φέρνει στο ΠΑΣΟΚ λιγότερους «πανηγυρισμούς» και περισσότερες αγωνίες και διλήμματα, ακόμη και αν δει να αποκτά σε άμεσο χρόνο το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης από μια ενδεχόμενη νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ
Πρώτος γύρος, τέλος. Debate, τέλος. Δεύτερος γύρος μπροστά και προγνωστικά που ήδη προσπερνούν την τελική μάχη της προσεχούς Κυριακής και αφορούν στην «επόμενη μέρα» του ΠΑΣΟΚ
Στις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, το ΠΑΣΟΚ έλαβε 289.000 ψήφους
Ό,τι και να υποστηρίζουν τα επιτελεία τους, η αλήθεια είναι ότι οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ δεν κατάφεραν με την παρουσία τους στο debate να απαλλάξουν τους δυνητικούς ψηφοφόρους τους από τις δεύτερες σκέψεις
Οι εσωκομματικές εκλογικές αναμετρήσεις στο ΠΑΣΟΚ συνοδεύτηκαν - μετά από το καταστροφικό 2015 - από μεγάλες προσδοκίες. Αυτό συνέβη το 2017, όταν εξελέγη η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, αυτό συνέβη και το 2021, όταν εξελέγη ο Νίκος Ανδρουλάκης
Είναι πολύ δύσκολο να μην δει κανείς τη διαφορά, αυτήν τη στιγμή, μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεν κρατάνε τα προσχήματα και οι δε, τσακώνονται, ακόμη και για το … πιατάκι της Φάρλεϊ