Αν κάτι ακόμη λύνεται, λύνεται μόνο με εκλογές;

Βέβαια ψύχραιμοι αναλυτές των κομματικών δρώμενων υποστηρίζουν ότι όπως στην πολιτική η κάθε επόμενη μέρα είναι διαφορετική, έτσι και η κάθε εποχή έχει τα δικά της «γήπεδα» και τους δικούς της «πρωταγωνιστές», έστω και αν είναι «μίας χρήσης».

Στην Κουμουνδούρου η περσινή εκκωφαντική εκλογική ήττα έφερε τα πάνω- κάτω και διέλυσε τους μύθους, που προεκλογικά συντηρούσαν, χωρίς διάθεση να ακουμπήσουν τα σημάδια της σκληρής πραγματικότητας. Είχαν ξεκινήσει να προτείνουν (προ των εθνικών εκλογών) ένα μοντέλο διακυβέρνησης που προκαλούσε «πανικό» και στους μέχρι τότε ψηφοφόρους τους (κάτι που αποδείχθηκε στη συνέχεια) και είχαν πιστέψει ότι η προηγούμενη εκλογική ήττα (του 2019) δεν ήταν στρατηγική. Ο Αλέξης Τσίπρας μετά τις διπλές εκλογές «παραμέρισε» κατά δήλωσή του, παρέδωσε την εξουσία, κάποιοι λένε ότι έκλεισε το μάτι στην εκλογή Κασσελάκη, αλλά οι εσωκομματικοί επικριτές του σήμερα (που παρέμειναν μετά τις διασπάσεις του περασμένου χρόνου) έχουν πλέον άλλα να θυμούνται και να του χρεώνουν- ακόμη και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του είναι περισσότερο προσεκτικοί όταν καλούνται να αναλύσουν την δωδεκάμηνη εξέλιξη αυτών και του κόμματός τους.

Ο κ. Τσίπρας δεν θέλει -λέει- να πάρει μέρος σε όλα όσα «θυελλώδη» συμβαίνουν- κι αυγουστιάτικα μάλιστα στο κόμμα του. Παραμένει βέβαια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στο τελευταίο Συνέδριο προ μηνών, προσπάθησε να πείσει το κομματικό ακροατήριο ότι χρειάζεται ξανά εκλογή ηγεσίας από τη βάση, αλλά δεν το έπεισε. Έχει χρόνο για να σκανάρει τη νέα κατάσταση και να αποφασίσει αν τον εκφράζει η τακτική της δημόσιας σιωπής ή αν ψάχνει, όπως υπονοεί ο κ. Κασσελάκης, τρόπο «κλαδέματος» της προοπτικής της νέας ηγεσίας. Αλλά, αν ήθελε να καταγραφεί τώρα το «όχι» του στον Κασσελάκη θα το είχε κάνει, με την παρουσία του και την συμμετοχή του στην ψηφοφορία κατά την προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας. Δεν το έκανε- και αυτό κάτι λέει. Ή δεν λέει;

Σε κάθε περίπτωση η κοινοβουλευτική ομάδα διχάστηκε με την απόφαση του αρχηγού της από τα Χανιά, 17 ψήφισαν «ναι», 12 «όχι», 4 δήλωσαν παρόντες και δύο βουλευτές (ξέρουν όλοι τι θα ψήφιζαν, αν ψήφιζαν) δεν κατέβηκαν στο γήπεδο (ο Αλέξης Τσίπρας και η Πόπη Τσαπανίδου, που δεν έχει ακόμη ορκιστεί). Ο Σωκράτης Φάμελλος με ή χωρίς αιφνιδιασμό καρατομήθηκε, ο Νίκος Παππάς τον διαδέχθηκε και έκανε εγκαίνια υπογράφοντας τη διαγραφή της Αθηνάς Λινού που ο Παύλος Πολάκης χαρακτήρισε απόλυτη δικαίωση και αντί για γάμους δεν αποκλείονται νέα «διαζύγια» στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Φάμελλος επανήλθε λέγοντας ότι ο αρχηγός του έτσι, μικραίνει τον ΣΥΡΙΖΑ κι ότι «η εισήγηση του προέδρου δημιούργησε ένα τεράστιο εσωτερικό πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ”. Η δε Όλγα Γεροβασίλη που βγήκε μπροστά και απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη στο πρόσφατο Συνέδριο υποστηρίζοντας την προτροπή Τσίπα για εκλογή από τη βάση, δήλωσε χθες ότι η λύση είναι και τώρα οι εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας κι ότι ό,τι κι αν γίνει να σεβαστούν όλοι το αποτέλεσμα. Νωρίτερα η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Βούλα Κεχαγιά είχε επισημάνει ότι ίσως δεν μπορούν να αποφευχθούν οι κάλπες, παρότι ο αρχηγός ελέγχει το κόμμα, «υπό την έννοια ότι το διοικεί». Και μετά τι;

Ο ίδιος ο αρχηγός του κόμματος έχει ζητήσει από τον κ. Πολάκη να καταθέσει πρόταση μομφής στην Κεντρική Επιτροπή που ακολουθεί, εφόσον συνεχίζει να πιστεύει ότι η σημερινή ηγεσία δεν μπορεί να οδηγήσει την Κουμουνδούρου στους στόχους της. Αν έχει αλλάξει επ’ αυτού κάτι θα το μάθουμε άμεσα. Βάσει του προγραμματισμού μετά την Κεντρική Επιτροπή, τον Οκτώβριο πια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συναντηθεί στο Συνέδριό του- τότε που το ΠΑΣΟΚ θα εκλέγει ηγεσία. Έτσι κι αλλιώς το καταστατικό λέει ότι αν κατατεθεί και περάσει η πρόταση μομφής με το 50%+1 τότε προγραμματίζεται έκτακτο Συνέδριο. Και μετά, αν το Συνέδριο το αποφασίσει, κάλπες. Εξελίσσεται ένας «πόλεμος» για το ποιος θα ελέγξει, έστω και τον μονοψήφιο, ΣΥΡΙΖΑ; Έρχεται μια νέα διάσπαση ή κάτι άλλο; Και σε ποια στρατηγική κινούνται ηγεσία και στελέχη που παρέμειναν μετά τις περσινές διασπάσεις και τις διαγραφές; Και οι ψηφοφόροι τους -όπως αυτοί των ευρωεκλογών- πως κινούνται μέσα σε αυτό το σκηνικό; Διακρίνουν συγκεκριμένα πολιτικά επίδικα;

Ακόμη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ομολογούν ότι το φετινό καλοκαίρι δεν είναι καλύτερο από το περσινό για την Κουμουνδούρου κι ότι το φθινόπωρο που έρχεται μπορεί να μπει με φόρα μεγαλύτερης και νέας ήττας, ουσιαστικής, δημοσκοπικής και άλλης. Το ενδεχόμενο να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει ακόμη αποκλειστεί και εξαρτάται από τη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας αλλά και από το γενικότερο κλίμα. Είναι λοιπόν λύση για τον ΣΥΡΙΖΑ η εκ νέου προσφυγή στη βάση ή όσοι το σκέφτονται ή το εισηγούνται, απλώς δεν βλέπουν εναλλακτικά σενάρια; Το σίγουρο είναι ότι όλο και περισσότεροι πολίτες γυρίζουν την πλάτη τους στο πολιτικό σκηνικό- κάτι που φάνηκε στις πρόσφατες ευρωεκλογές και που θα αποτυπωθεί πιθανότατα και στις πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις. Στις ευρωκάλπες η Νέα Δημοκρατία κατέγραψε 13 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τις εκλογές του 2023, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν τους διακηρυγμένους στόχους, ενώ οι πολίτες εξακολουθούν να απαιτούν λύσεις για την βελτίωση της καθημερινότητάς τους και ένα μοντέλο διακυβέρνησης που να υποστηρίζει τα θετικά άλματα που ονειρεύονται για εκείνους και τα παιδιά τους.

Οι κάλπες που στήνονται κάθε φορά από ένα κόμμα δίνουν ευκαιρίες στα μέλη και τους φίλους να εκφράσουν την αγωνία τους και τις προσδοκίες τους, αλλά δεν «εγγυώνται» την επιτυχία του εγχειρήματος. Χρειάζεται καθαρό σχέδιο, στρατηγική και πρόσωπα που να εμπνέουν.