Φοίβη Παρασκευά

Ξαφνικά η αγορά είναι ‘γυμνή’. `Εχει έρθει η ώρα της αλήθειας. Μια καλή ιδέα είναι να ενισχύσουμε τα εγχώρια προϊόντα και τα μικρά μαγαζιά που δύσκολα επιβιώνουν. Επειδή όμως και τα χρήματα βγαίνουν πια πιο δύσκολα καλό θα ήταν να προσέξουμε όσο ποτέ την πολυπόθητη σχέση τιμής - ποιότητας. Η υπεραξία ενός προϊόντος θα πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα. Δηλαδή το αν ένα ρούχο, παπούτσι ή αξεσουάρ αξίζει τα λεφτά του.

Και τι θέλω να πω με αυτό. `Ένα απλό παράδειγμα θα μας πείσει. `Ένα ίδιο μποτάκι σε ποιότητα παίρνει άλλη αξία ανάλογα από το που το αγοράζεις. Αν το πάρεις από ένα μεγάλο πολυκατάστημα, πληρώνεις ‘βιτρίνα’. Αν πάλι το ψωνίσεις έξυπνα από ένα μαγαζί λιγότερο φανταχτερό, μπορεί και να το πετύχεις σε μία καλή σχέση τιμής – ποιότητας και να μείνεις το ίδιο ευχαριστημένος ή ικανοποιημένος από την αγορά, αφού αυτό θα αποτελεί ευκαιρία. Το ίδιο σε ανάγκες πουλόβερ, για παράδειγμα, μπορεί να το πετύχεις σε λογική ή ακόμη χαμηλή τιμή, χωρίς να ξοδέψεις μία περιουσία. Τα ρούχα και τα παπούτσια με τα χρόνια φθείρονται ίσως λίγο περισσότερο από ένα καλό παλτό ή μπουφάν.

Ο ιδεώδης συνδυασμός θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει οπωσδήποτε κάτι καλύτερο σε σακάκι, παλτό ή μπουφάν και κάτι περισσότερο αναλώσιμο όπως ένα πουκάμισο ή ένα απλό και ποιοτικό πουλόβερ. Επίσης, προσοχή στις εκπτώσεις. Μπορεί εύκολα να πέσουμε στην παγίδα της εικονικής τιμής που δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που είναι το ρούχο ή σε αυτό που νομίζουμε ότι είναι ή μας πάει.
Πριν αγοράσουμε ένα ρούχο θα πρέπει να προσέξουμε από τι υλικό είναι φτιαγμένο.

Υλικά όπως το βαμβάκι ή το μαλλί έχουν τα τελευταία χρόνια αντικατασταθεί από περισσότερο ανθεκτικά υλικά όπως για παράδειγμα, την βισκόζη ή άλλα συνθετικά, που όμως δεν είναι το ίδιο ποιοτικά.
Στην ελληνική αγορά συχνά βλέπουμε τέτοιες διαφορές και σκαμπανεβάσματα τιμών και ποιοτήτων.

Οπότε είναι εύκολο να πέσουμε στην παγίδα. Πάντα υπάρχουν ευκαιρίες αρκεί να τις δούμε με συμπάθεια και προσοχή. Σε μικρά μαγαζιά σε λιγότερο γνωστούς δρόμους, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρούμε κάτι στο νούμερό μας ή για δώρο να το συνδυάσουμε με κάτι που ίσως ήδη έχουμε και να ενισχύσουμε με αυτόν τον τρόπο και την εγχώρια αγορά.

Η αγορά χρειάζεται σαφέστατα στήριξη. Και οι μικρές επιχειρήσεις δύσκολα πια τα βγάζουν πέρα. Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι είναι, για παράδειγμα, λιγότερο καλές.
Αν δεν ενισχύσουμε και τώρα τις μικρές επιχειρήσεις και βιομηχανίες, πότε θα το κάνουμε?

Υπάρχουν στην Ελλάδα σπουδαίοι μόδιστροι και σχεδιαστές ρούχων με πολύ ταλέντο, που περιμένουν κι αυτοί μία ευκαιρία να προβληθούν τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό. Πρέπει να τους ενισχύσουμε όσο μπορούμε. Να αγαπήσουμε το ελληνικό ρούχο και αξεσουάρ και να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε κάποτε την ‘ξενομανία’ μας. Να πέσουν μία και καλή οι μάσκες.

Αυτό ισχύει για όλα. Η ψυχολογία της αγοράς θα πρέπει να μην παίζει με τα νεύρα μας, αντιθέτως εμείς θα πρέπει να βάλουμε μυαλό και να προωθήσουμε ότι καλύτερο διαθέτουμε και στο εξωτερικό. Είτε αυτό είναι μόδα, είτε συμπεριφορά, είτε τέχνη. Να πιστέψουμε ξανά στις δυνατότητές μας, στην φαντασία και το ταλέντο μας, και να καταλάβουμε επιτέλους πως «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός».