Ο συναγερμός που ηχεί στ’ αυτιά μας…

Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε το τοπίο και όρισε τις συντεταγμένες με τις οποίες θα βαδίσει ο τόπος καθώς ήδη μπήκαμε στον τέταρτο χρόνο της πρώτης κυβερνητικής θητείας της ΝΔ και οι προκλήσεις της νέας περιόδου είναι τεράστιες.

Η συγκυρία που διανύουμε είναι ούτως ή άλλως κρίσιμη τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς. Τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα γύρω μας αλλάζουν και οι μεταβολές που σημειώνονται αποκτούν καταιγιστικό ρυθμό σε σημείο που πράγματι και οι αβεβαιότητες για το μέλλον να είναι πολλές.

Η Ελλάδα έχει ακολουθήσει εν μέσω πολλών δυσκολιών και αλλεπάλληλων αντιξοοτήτων μια πολύ σημαντική διαδρομή τα τελευταία χρόνια. Και η αντιπαράθεση που έγινε στην εθνική αντιπροσωπεία επέτρεψε να φανεί ανάγλυφα ποιοι θέλουν και αγωνίζονται η πορεία αυτή να συνεχιστεί με στιβαρότητα και αποτελεσματικότητα και ποιοι, αντίθετα, είναι εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα και τις ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Η προσπάθεια που, μέσα από μια ευρύτερη συστράτευση, ξεκίνησε από την επομένη της εκλογικής νίκης της ΝΔ τον Ιούλιο του 2019 αποδίδει σταθερά όλο και περισσότερους καρπούς. Κυρίως εγγυάται την ακόμη πιο θετική προοπτική για τον τόπο μέσα σε συνθήκες ασφάλειας και συνοχής την ώρα που οι εξωγενείς παράγοντες χαρακτηρίζονται από αστάθειες και διακυμάνσεις. Οι κόποι και οι θυσίες της ελληνικής κοινωνίας έχουν διαμορφώσει και παραγάγει ένα πολύτιμο κεφάλαιο που με κάθε τρόπο απαιτείται όχι μόνο να διαφυλαχθεί αλλά και στο μέτρο του δυνατού να ισχυροποιηθεί κι άλλο.

Τα σημάδια που δείχνουν αυτά τα θετικά αποτελέσματα είναι ήδη συγκεκριμένα. Όπως αποδείχθηκε τόσο κατά τη διάρκεια της πανδημίας όσο και μετά την εκδήλωση της ενεργειακής κρίσης, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε χωρίς δισταγμό αλλά και με σύνεση όλα εκείνα τα εργαλεία για να κρατηθεί όρθια και ενωμένη η κοινωνία, για να ενισχυθούν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, για να εξασφαλιστεί ρευστότητα και για να δοθεί, παράλληλα, προτεραιότητα στους πιο αδύναμους και ευάλωτους συμπολίτες μας.

Μια κοινωνικά ευαίσθητη πολιτική στην πράξη, χωρίς περιχαρακώσεις και διακρίσεις, που σε συνδυασμό με το σχέδιο και τις μελέτες για την απορρόφηση των κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης, για όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, θα δώσει αντίκρισμα στις μεταρρυθμίσεις με τις οποίες η οικονομία μας θα θωρακιστεί κι άλλο, εν όψει των παγκόσμιων διεθνών αβεβαιοτήτων. Χάρη μάλιστα στη δημοσιονομική υπευθυνότητα που επιδεικνύεται την ίδια ώρα, η κυβέρνηση προχωρά σε μια γενική διεύρυνση της στήριξης για τους λογαριασμούς ρεύματος με οριζόντια κάλυψη προς όλους και χωρίς εξαιρέσεις.

Έτσι από τον Σεπτέμβριο οπότε ξεκίνησαν οι επιδοτήσεις στους λογαριασμούς ενέργειας το ποσό που έχει δαπανηθεί συνολικά ξεπερνά τα 5 δισ. ευρώ και είναι το μεγαλύτερο στην ΕΕ σε αναλογία με το ΑΕΠ και τις δυνατότητες της οικονομίας. Επίσης όπως ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός από την αρχή του νέου έτους έρχονται αυξήσεις στις συντάξεις και καταργείται για όλους η εισφορά αλληλεγγύης.

Η συζήτηση στη Βουλή έδειξε ποιος κρατά τα κλειδιά για το μέλλον της χώρας και ποιος είναι ο μηχανοδηγός του παρελθόντος. Αποτύπωσε ποιες είναι οι δυνάμεις και οι προτάσεις του αύριο και ποιες είναι οι σκιές και οι νοσταλγοί του χθες. Επιβεβαίωσε γιατί, παρά τις δυσκολίες και τα αγκάθια, η ελληνική κοινωνία ανανεώνει σταθερά και μεγάλη διαφορά την ψήφο εμπιστοσύνης στη ΝΔ υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πριν ακόμη φτάσει η ώρα της κάλπης.

Αυτό που κυρίως όμως εξηγείται είναι σε τι οφείλονται οι λυσσώδεις αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ στην υπενθύμιση, κάθε φορά, του δράματος που έζησε ο τόπος τον Ιούλιο του 2015 με το δημοψήφισμα και την μετέπειτα «κωλοτούμπα» που έφτασε να γίνει και διεθνής όρος. Αυτή δεν είναι μια υπενθύμιση για ιστορικούς μόνο λόγους.

Γίνεται και πρέπει να γίνεται ασφαλώς για να μην ξεχνάμε ποιοι και πώς οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και πώς χρειάστηκε να ενεργοποιηθούν όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου για να αποτρέψουν, την τελευταία στιγμή, την ολοκληρωτική καταστροφή.

Γίνεται ασφαλώς και για να μην ξεχνάμε ποιοι ευθύνονται για το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο που κόστισε στην Ελλάδα χρόνο, δυνάμεις και χρήμα. Πρωτίστως όμως έχει αξία για το παρόν και το μέλλον. Επτά χρόνια μετά, η «δεύτερη φορά αριστερά» δείχνει να μην έχει ξεπεράσει τα σύνδρομα του 2015. Ούτε καν πραγματική ανανέωση δεν έκανε σε όλο αυτό το διάστημα. Πρόσωπα τα ίδια, νοοτροπίες ανάλογες, προγραμματικές θέσεις ασυνάρτητες και ευκαιριακές. Δεν είναι επίσης καν βέβαιο ότι -παρά τα όσα επιδερμικά λέγονται- έχουν αναγνωρίσει πραγματικά την περιπέτεια στην οποία οδήγησαν τον τόπο και τους ιστορικούς κινδύνους που προκάλεσαν.

Γι’ αυτό και πασχίζουν να τα κλείσουν όλα αυτά, προσωρινά, σε ένα ντουλάπι. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι ο «υπαρχηγός» του κ. Τσίπρα, ο κ. Τσακαλώτος, μόλις πρόσφατα εκδήλωσε την πρόθεση να συγκυβερνήσει μελλοντικά με τον κ. Βαρουφάκη, μάλλον δεν χρειάζεται τίποτε άλλο για να ηχεί ως συναγερμός αποτροπής στα αυτιά μας…


*Ο Φώτης Καρύδας είναι δημοσιογράφος