Συστήματα ολοκλήρωσης μιας ληστείας: η σειρά της επικουρικής σύνταξης

Ο αδυσώπητος κρατικός μηχανισμός με τους εκπροσώπους του δεν αφήνει τίποτε στη θέση του. Φαίνεται ότι τηρεί μόνο μία αρχή: αυτή της ισοδύναμης μεταχείρισης όταν πρόκειται για το καταστροφικό του έργο. Αφού μείωσε στο μισό τις κύριες συντάξεις με οκτώ διαδοχικούς νόμους, αποφάσισε να εφαρμόσει την ίδια λεηλασία και στις επικουρικές. Μόνο που για λόγους ποικιλίας, ίσως και γιατί αλλάζει η διαδικασία ή τους εμποδίζει το νομικό καθεστώς, η νεότερη αυτή ληστεία θα γίνει με διαφορετικό τρόπο.

Διαβάστε και θαυμάστε: προσοχή, δεν είναι ανέκδοτο! «Οι νέες επικουρικές συντάξεις που θα καταβάλλονται θα έχουν πολύ μικρή σχέση με αυτές που καταβάλλονται σήμερα. Ουσιαστικά το συνολικό ποσό των επικουρικών συντάξεων που θα καταβάλλεται κάθε χρόνο δεν θα υπερβαίνει το ποσό των εισφορών που θα έχει λάβει το ΕΤΕΑ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης) κατά τον προηγούμενο χρόνο. Το ισχύον ποσό σύνταξης που καταβάλλεται σήμερα θα παίζει ρόλο μόνο σε ό,τι αφορά τον προσδιορισμό της αναλογίας με την οποία θα υπολογιστεί η νέα παροχή πάνω στο ποσό που τελικά θα διανεμηθεί. Το νέο σύστημα θα λειτουργεί σαν μια αναδιανεμητική πυραμίδα.

Αναδιανεμητική μεν, αλλά όχι ανταποδοτικά, αφού μικρότερα ετήσια ποσά εισφορών θα πρέπει να διανεμηθούν σε περισσότερους συνταξιούχους. Η σύνταξη διαχωρίζεται σε ονομαστική και καταβαλλόμενη. Η πρώτη είναι αυτή που πρέπει να καταβάλλεται, ενώ η δεύτερη θα είναι αυτή που πραγματικά θα παίρνει στο χέρι ο δικαιούχος ανάλογα με τα εκάστοτε ετήσια έσοδα του Ταμείου».

Το αδηφάγο Δημόσιο δεν μπορεί να παραδεχθεί τα διαχρονικά σφάλματά του: τη σπάταλη διαχείρισή του, τις ατελείωτες ταμειακές του ανάγκες, τις ρεμούλες του και τις κάθε μορφής εξωφρενικές πολιτικές αποφάσεις. Οι ληστείες στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων δεν είναι δυνατόν να δικαιολογούν την εμμονή για επίθεση στα εισοδήματα της τρίτης ηλικίας.

Σκεφτείτε τις συνέπειες:

■ Τα αποθεματικά των υγιών Ταμείων θα ενωθούν με τα ελλείμματα των προβληματικών.

■ Oσο λιγότερες οι εισπράξεις από τις τρέχουσες εισφορές τόσο χαμηλότερη σύνταξη.

■ Oσο περισσότεροι συνταξιούχοι τόσο μικρότερη η επικουρική.

■ Η «καταβαλλόμενη» σύνταξη θα εξαρτάται από το αν και πόσο πληρώνουν οι σημερινοί εργαζόμενοι και εργοδότες.

■ Η  επικουρική σύνταξη θα αλλάζει κάθε χρόνο, εξάμηνο, ίσως και μήνα ανάλογα με τα έσοδα.

■ Θεωρητικά θα έχει και την πιθανότητα της αύξησης, στην πράξη ποτέ!

Φανταστείτε τι θα συνέβαινε σε μια πολιτισμένη χώρα αν κάποια ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία διεμήνυε στους ασφαλισμένους πελάτες της: «Η πληρωμή των δικαιωμάτων σας θα γίνεται ανάλογα με την πορεία των εισπράξεων που θα πραγματοποιηθούν από τους νεότερους πελάτες μου. Με τα ασφάλιστρα αυτών θα πληρώνω εσάς». Ο αδυσώπητος κρατικός μηχανισμός θα προέβαινε αμέσως σε ανάκληση της άδειας λειτουργίας, στην πτώχευση της εταιρείας και στην άσκηση ποινικών διώξεων στους εκπροσώπους της. Μήπως τα αντίστοιχα πρέπει να κάνει στον εαυτό του;

«Ποιος σας είπε», έγραφε ένας συνταξιούχος, «ότι μου είναι ευχάριστο να εισπράττω τη σύνταξή μου από τις εισφορές των εργαζόμενων παιδιών μου; Απαιτώ τα δικαιώματα να καταβάλλονται από τα δικά μου χρήματα, τις αποταμιεύσεις μου που για ατελείωτα χρόνια εγώ και οι εργοδότες μου πληρώναμε! Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, έχουν καταβληθεί τόσα ασφάλιστρα για μένα που μόνο αν ζήσω περισσότερο από 95 χρόνια θα ζημιώσω άθελά μου το Ταμείο μου». Oμως ο σύγχρονος αυτοκράτορας δεν έχει αρχές, δεν τον αγγίζουν τέτοιες ευαισθησίες. Τις θεωρεί ανοησίες και καθώς «έχει και το πεπόνι και το μαχαίρι» νομοθετεί ανάλογα με την περίσταση. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι πώς θα καλύψει τις ανάγκες του αδηφάγου κράτους αντί να περιορίσει τις σπατάλες του.

Γιατί δεν κάνουν κάτι το πολύ απλό, που είναι και πανεύκολο, ήδη έτοιμο: να μελετήσουν τη νομοθεσία και τους κανονισμούς που διέπουν τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Νόμους που οι προκάτοχοί τους ψήφισαν. Μήπως και κατανοήσουν έννοιες όπως «υποχρεωτική αύξηση μετοχικού κεφαλαίου», «ασφαλιστικά αποθεματικά» και όλα τα σχετικά με τη χρηστή διαχείριση. Στην ανάγκη, ας αντιγράψουν το σύστημα κάποιας άλλης χώρας - αν έχουν έστω και την ικανότητα της αντιγραφής. Υπάρχει και μία άλλη έντιμη πρόταση: αφού δεν μπορείτε να διαχειριστείτε το ασφαλιστικό σύστημα με τόσα δισεκατομμύρια εισπράξεις, καταργήστε την υποχρεωτική κράτηση της ασφάλισης και αφήστε τον κάθε εργαζόμενο να αποταμιεύσει όσες εισφορές και όταν επιθυμεί. Να είστε βέβαιοι ότι ο κάθε καταθέτης θα χορηγήσει μεγαλύτερη σύνταξη στον εαυτό του και χωρίς περικοπές.

«Αγαπητοί κύριοι, γνωρίζετε καλά ότι η σύνταξή μας δεν είναι οικειοθελής παροχή όπως θέλετε να νομίζετε εσείς και όπως έντεχνα και κακόγουστα προπαγανδίζετε, αλλά τμηματική επιστροφή των ασφαλίστρων μας που διαχρονικά καταβάλλαμε». Δεν σκεφτήκατε το πιο απλό: αν με τα τρέχοντα έσοδα πληρώνετε τις επικουρικές συντάξεις, τότε οι υποχρεώσεις απέναντι στους νέους ασφαλισμένους, όταν ωριμάσουν, πώς θα καλυφθούν; Γνωστή η απάντηση: «Τότε δεν θα είμαστε εμείς στην εξουσία. Οι διάδοχοι ας φροντίσουν. Εμείς, σύμφωνα με την προσφιλή μας συνήθεια, είμαστε αναγκασμένοι να επιβεβαιώνουμε κατ' επανάληψη τη μόνη μας ικανότητα: να ληστεύουμε το παρελθόν και να σπαταλάμε το μέλλον»!