Ποιος κυβερνά αυτόν τον πλανήτη;

Δεν λέει να κλείσει ο κύκλος των προβλημάτων για την Ελλάδα. Κάθε φορά που γίνεται ένα βήμα, η κρίση στην Ευρώπη περνάει σε νέα, χειρότερη φάση και το όλο σκηνικό γίνεται δυσχερέστερο.

Την ώρα που οι τραπεζίτες απέρριψαν την πρόταση για χαμηλό επιτόκιο και διέκοψαν τις συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση, μια εταιρεία αξιολόγησης (Standard and Poor’s) ανακοίνωσε ότι υποβαθμίζει τα ομόλογα των περισσότερων χωρών της ευρωζώνης. Η διαδικασία του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων, που ήταν ήδη εγχείρημα εξαιρετικής δυσκολίας, γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο. Ολοι οι «παίκτες» κινούνται σε ένα πιο αβέβαιο περιβάλλον, ενώ τίθενται και πολλά ερωτήματα για τη λειτουργία του μηχανισμού διάσωσης (EFSF) που πρέπει να εγγυηθεί το ελληνικό «κούρεμα».

Από την άλλη πλευρά, γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι οι πολιτικές αποφάσεις των Ευρωπαίων αποδεικνύονται «λίγες» μπροστά στις κινήσεις των οίκων αξιολόγησης και των «αγορών» - δηλαδή των κεφαλαιούχων και του τραπεζικού λόμπι. Οι κυβερνήσεις «παρακολουθούν» παίζοντας το παιχνίδι με τους όρους της αγοράς, με διστακτικά βήματα και με όλους τους περιορισμούς που θέτει η Δημοκρατία (διαβουλεύσεις, συναινέσεις, ψηφοφορίες, διεργασίες σε εθνικό επίπεδο...). Αντίθετα, οι αγορές είναι παγκοσμιοποιημένες, ομοιογενείς και πολύ «έξυπνες», καθώς διαθέτουν πόρους, πολιτική επιρροή και επίγνωση του συμφέροντός τους.

Μόλις προχθές, ο Ιταλός πρωθυπουργός κ. Μάριο Μόντι τα «έψαλε» στην κυρία Ανγκελα Μέρκελ λέγοντας ότι «δεν μπορώ να επιτύχω στην πολιτική μου εάν η πολιτική της Ε.Ε. δεν αλλάξει». Εξέφρασε έτσι την πίεση που δέχεται η ιταλική κοινωνία από τη λιτότητα, αλλά και η βιομηχανία της χώρας από τον «κορσέ» του σκληρού ευρώ. Και, βέβαια, η πίεση που αισθάνονται οι Ιταλοί δεν έχει σχέση με την καταστροφή που βιώνουμε οι Ελληνες.

Ωστόσο από προχθές η Ιταλία, μια σύγχρονη, μεγάλη βιομηχανική χώρα της Ευρώπης, έχει πλέον τον ίδιο βαθμό αξιολόγησης για τον δανεισμό της με το Καζακστάν. Στη σειρά δε έχουν μπει σχεδόν όλες οι χώρες της ευρωζώνης, όπου διακυβεύεται το βιοτικό επίπεδο και το κράτος πρόνοιας που χτίστηκε μεταπολεμικά. Εάν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν αλλάξουν τους όρους του παιχνιδιού, η δικτατορία των αγορών θα θέτει όλο και περισσότερα αδιέξοδα - σε βάρος του βιοτικού επιπέδου των Ευρωπαίων.

Αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα