Η καταστροφή της ελληνικής νεολαίας

Μέσα στον ορυµαγδό των κακών ειδήσεων, φτάσαµε στο σηµείο να περνάει στα ψιλά η καταστροφή µιας ολόκληρης γενιάς. 

Την περασµένη εβδοµάδα ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για την ανεργία. Η Ελλάδα, µε επίσηµο δείκτη ανεργίας στο 26%, βρίσκεται στη δεύτερη θέση µετά την Ισπανία, η οποία εµφανίζει 26,6%. Ολοι οι ειδικοί προβλέπουν ότι στην επόµενη καταµέτρηση της ευρωζώνης η χώρα µας θα έχει ξεπεράσει την Ισπανία. 

  Η Ελλάδα, όµως, είναι ήδη πρώτη στην ανεργία των νέων, µε ποσοστό 57,6%. Πρόκειται για οικονοµική γενοκτονία, αφού µια ολόκληρη γενιά χάνεται κάτω από το βάρος των πολιτικών που εφαρµόζονται. 

Το ποσοστό αυτό αφορά στις ηλικίες 15 έως 24 ετών, δηλαδή κατά κύριο λόγο ανειδίκευτους εργάτες ή φοιτητές που µόλις πήραν το πτυχίο τους και αδυνατούν να βρουν απασχόληση. Νέα παιδιά, µε όρεξη, δυνάµεις και όνειρα, θα χάσουν σηµαντικές ευκαιρίες, µέχρι η κατάσταση να βελτιωθεί. 

Στις ηλικίες 25-34 το επίσηµο ποσοστό είναι µικρότερο, στο 34,1%, αλλά η κατάσταση δυσκολότερη, διότι βρίσκονται στην πιο παραγωγική περίοδο για έναν άνθρωπο, η οποία, όπως δείχνουν τα πράγµατα, θα «πάει χαµένη». Eνα σηµαντικό κοµµάτι της ελληνικής νεολαίας θα χάσει ευκαιρίες ζωής. 

Ανθρωποι µε πτυχία, µεταπτυχιακά, διδακτορικά και µεταδιδακτορικά, Ελληνες µε επιχειρηµατικό ταλέντο και διάθεση για ρίσκο, απλά παιδιά που θέλουν να δουλέψουν και να χτίσουν οικογένεια κινδυνεύουν να χάσουν την καλύτερη δεκαετία της ζωής τους, την περίοδο όπου κατ’ εξοχήν θεµελιώνεται µια καριέρα ή µια επιχειρηµατική βάση. Τα προσόντα τους απαξιώνονται, το ηθικό τους καταρρακώνεται και οι ευκαιρίες εντός Ελλάδος λιγοστεύουν και γι’ αυτούς. 

Η νέα γενιά έχει ένα πρόσθετο µειονέκτηµα: βρίσκεται σε απόσταση από τα -φαύλα, εν πολλοίς- κατεστηµένα κέντρα εξουσίας και τις κυρίαρχες οµάδες πίεσης, οι οποίες, αφού συνέβαλαν στην καταστροφή της χώρας, τώρα αγωνίζονται για να κρατηθούν στα πράγµατα, να παραµείνουν στο παιχνίδι. Χωρίς φωνή, η νέα γενιά περιορίζεται, προς το παρόν, σε ρόλο παρατηρητή. 

Το ερώτηµα είναι τι θα συµβεί φέτος, που ακόµα και εάν επιβεβαιωθούν οι -επισφαλείς- προβλέψεις ότι θα πράγµατα θα πιάσουν πάτο, είναι δεδοµένο ότι η κατάσταση θα φτάσει στο αµήν. 

Κι αν οι νοικοκυραίοι φοβήθηκαν ότι θα χάσουν τις καταθέσεις τους σε ευρώ, το σπίτι τους ή την ησυχία τους όταν ετέθησαν προ διλήµµατος, η αδυσώπητη οικονοµική αλήθεια είναι ότι η νέα γενιά στην Ελλάδα δεν έχει και πολλά να χάσει. Μέχρι σήµερα παρέµεινε µουδιασµένη µέσα στη µεγάλη ανατροπή χωρίς να εξεγείρεται, αλλά πλέον οι επιλογές της, ανάµεσα στη µετανάστευση, την καταστροφή ή την αντίδραση, ολοένα λιγοστεύουν.