Στο έλεος της Όμικρον

Σημαντικό όπλο, ναι, αναγκαίο για να περιοριστεί ο κίνδυνος για τη ζωή, σίγουρα. Αλλά είναι δεδομένο πλέον ότι δεν σταματά ούτε την μεταδοτικότητα μεταλλάξεων όπως η Όμικρον, ούτε αποτρέπει εντελώς το μοιραίο. Όλες οι χώρες, ανεξαρτήτως ποσοστού εμβολιασμένων, εξετάζουν κι άλλα μέτρα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και αμέτρητοι ειδικοί είχαν προειδοποιήσει από καιρό: το εμβόλιο δεν είναι πανάκεια, δεν πρέπει να λογίζεται ως το «μοναδικό όπλο». Η πανδημία αφορά όλους, εμβολιασμένους και μη. Η άποψη ότι είμαστε σε «πανδημία ανεμβολίαστων» είναι μία φενάκη.

Με αυτές τις παραδοχές, οφείλει να αναδιοργανωθεί η Πολιτεία, εάν δεν θέλουμε, μετά το σπάσιμο του φράγματος των 20.000 νεκρών την Τρίτη, να συνεχιστούν οι τρομακτικές απώλειες, που βιώνουμε εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, με τη χώρα να έχει μία από τις χειρότερες επιδόσεις στον κόσμο.

Κατ’ αρχάς χρειάζεται η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Πολιτεία και τους πολίτες. Η σχέση αυτή έχει διαρραγεί, ας ελπίσουμε όχι ανεπανόρθωτα. Μία από τις αναγκαίες προϋποθέσεις είναι να συνεδριάσουν οι ειδικοί. Οι οποίοι έχουν να κάνουν εισηγήσεις εδώ και κάνα δεκαπενθήμερο, όπως λένε οι ίδιοι οι επιστήμονες. Με τις εκθέσεις και τις μελέτες τους έγινε πολύ συζήτηση και ο καθένας έβγαλε τα συμπεράσματά του, αλλά η επιτροπή των ειδικών είναι επιβεβλημένο να βρεθεί στην πρώτη γραμμή. Αυτοί έχουν το επιστημονικό κύρος να πείσουν περισσότερους απ’ οποιονδήποτε άλλο, διαφορετικά χαθήκαμε. Δεύτερη προϋπόθεση να μην κάνουν οι πολιτικά υπεύθυνοι ό,τι να ‘ναι. Τη μια να εκφράζουν σκέψεις όπως η επιβολή rapid τεστ που θα πληρώνουν οι ίδιοι οι πολίτες (!!!) και την επομένη να αλλάζουν πολιτική και να ανακοινώνουν δωρεάν σελφ τεστ (τα οποία, για να είμαστε πραγματιστές, δεν θα κάνει σχεδόν κανείς). Τη μία να ζητάνε μοριακό τεστ για την είσοδο στη χώρα και την επομένη, μετά από αντιδράσεις επαγγελματικών ομάδων να περιλαμβάνουν και το rapid τεστ.

Κατά δεύτερο, είναι αναγκαίο να τεθούν επί τάπητος και να εφαρμοστούν το συντομότερο στοχευμένα περιοριστικά μέτρα. Δραστηριότητες, όπως γλέντια σε νυχτερινά μαγαζιά, πολυπληθείς εκδηλώσεις σε κλειστούς χώρους και διάφορες άλλες που θα υποδειχθούν από τους ειδικούς, ας σταματήσουν για λίγες εβδομάδες. Να θέσουμε στη συζήτηση και άλλα μέτρα δημόσιας υγείας, όπως συγκοινωνίες και τέτοια, είναι μάλλον μάταιο – πιο πιθανό είναι να «πιάσει» μία ευχή με κέρμα στην Fontana di Trevi, παρά να περιμένουμε εγχώρια θαύματα.

Και κυρίως, έστω και τώρα να γίνουν κινήσεις για ένα πιο ισχυρό και αποτελεσματικό σύστημα υγείας. Από την αλλαγή αντιμετώπισης των κρουσμάτων, ώστε να μην μένουν μόνοι και αβοήθητοι στο σπίτι ώσπου να φτάσουν στο μη περαιτέρω και οδηγούνται στα νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, έως την επείγουσα ενίσχυση υποδομών και ανθρωπίνου δυναμικού. Η επιστροφή στο σύστημα εργαζομένων που δεν έχουν κάνει το εμβόλιο, σε επιλεγμένα πόστα (ακόμα και σε κλίνες κορωνοϊού, καθώς οι ασθενείς εκεί δεν θα κινδυνεύουν να τους κολλήσουν οι ανεμβολίαστοι!), ώστε να αυξηθούν οι διαθέσιμες δυνάμεις πρέπει να εξεταστεί. Και βέβαια η επιστράτευση όσο το δυνατόν περισσότερων (κανονικών) ΜΕΘ.