Το αντιδημοκρατικό ιερατείο των Βρυξελλών

Συνέβαλε ωστόσο στο να δούμε ακόμα πιο καθαρά τι συμβαίνει. «Αν σήμερα κάναμε ό,τι ζητάει η ελληνική κυβέρνηση, κι αν αύριο οι Φιλανδοί και οι Ισπανοί που ψηφίζουν το φθινόπωρο... πρέπει να αλλάζουμε πολιτική, κάθε φορά που γίνονται εκλογές; Πρέπει να θεωρήσουμε ότι οι Συνθήκες δεν είναι πια Συνθήκες και ότι οι κανόνες δεν είναι πια κανόνες, επειδή έγιναν εκλογές;» αναρωτήθηκε ο αθεόφοβος – ο οποίος μάλιστα θεωρείται και… φιλέλληνας!!!

Μας λέει κατάμουτρα δηλαδή ότι δεν έχει σημασία τι ψηφίζουν οι λαοί, αλλά τι «κανόνες» σκαρφίστηκε κάποια στιγμή μία δεδομένη πλειοψηφία στην Ένωση και τι επιβάλλει το ιερατείο των Βρυξελλών.

Μάλιστα ήταν σαφής: Δεν είπε μόνο για ένα λαό, που στο κάτω κάτω μπορεί κάποια στιγμή να έχει παράλογες απαιτήσεις, άρα δεν έχει τόση σημασία η απόφασή του, αλλά για όλους τους λαούς και για όλες τις εκλογικές διαδικασίες.

Μόνο που στην Ευρώπη εδώ και πολύ καιρό δεν λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των λαών – έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων επ’ αυτού – με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει στη σημερινή κατάσταση: Η Ένωση να είναι πού μακριά από τις ανάγκες, τα προβλήματα και τις προσδοκίες των πολιτών. Η δε συμβολή της στην επίλυση των προβλημάτων μάλλον τραγική, αν σκεφτεί κανείς για παράδειγμα την έξαρση της ανεργίας και μόνον.

Νωρίτερα βέβαια από τον … αξιότιμο Γιούνκερ, είχε εμφανιστεί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που καλούσε – σε αγαστή συνεργασία με τον Αντώνη Σαμαρά - την ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει καμία διαπραγμάτευση με τους εταίρους, αλλά να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της την λαϊκή εντολή. Σαν να μην υπήρξαν εκλογές δηλαδή, σαν να μην διατυπώθηκε ποτέ ένα λαϊκό αίτημα.

Εν ολίγοις: Ψηφίστε όσο θέλετε και ό,τι θέλετε, αλλά κουμάντο στην Ευρώπη και σε κάθε χώρα θα κάνει η Μέρκελ, ο Γιούνκερ, ο Ντάισελμπλουμ και η τρόικα!!!

Αντί δηλαδή η ευρωπαϊκή ηγεσία να κάθεται και να εξετάζει σοβαρά τα μηνύματα που της στέλνουν οι λαοί, τις ανησυχίες και τις αγωνίες που εκφράζουν οι πολίτες, οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών πετούν στον κάλαθο των αχρήστων τις εκδηλώσεις αυτές και βάζουν ουσιαστικά τη Δημοκρατία στο γύψο.

Πρόκειται για σφόδρα αντιδημοκρατικές απόψεις, που εγκλωβίζουν την ΕΕ σε μία βαθιά και αξεπέραστη κρίση. Μετατρέπουν μία ένωση αλληλεγγύης και δημοκρατικής συνεργασίας σε ένα τέρας, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, τραπεζικό. Εξαφανίζουν την κουλτούρα διαλόγου, που ήταν θεμελιώδης κανόνας της ΕΕ και βάζουν στη θέση της τη μέθοδο της επιβολής.

Αυτή η δήθεν «Ενωμένη» Ευρώπη είναι ένας χορός των τεράτων, που δεν ταιριάζει στους λαούς, δεν ανταποκρίνεται στους νέους ανθρώπους.

Κι αν συνεχίζουν να επιλέγουν τη μέθοδο της βίαιης επιβολής και του εξευτελισμού των λαών, σύντομα θα καταλάβουν ότι δεν θα έχουν μέλλον.

Διότι οι «κανόνες» είναι για την υπηρεσία των λαών, δεν είναι για να πειθαναγκάζονται οι λαοί. Όχι εκεί που είχαν «τανκς» να βάζουν τώρα δήθεν «κανόνες», για να κάνουν την ίδια δουλειά…