Ούτε Ευρώπη, ούτε Ενωμένη

Μία «ενωμένη Ευρώπη» για γέλια και για κλάματα. Οι ηγεσίες της οποίας δεν είναι απλώς «μικρές» και ανίκανες να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα προβλήματα. Αλλά και αναίσθητες, έρμαιο των ακροδεξιών στοιχείων σε πολλές χώρες, περιχαρακωμένες και αδιάφορες, μακριά από στοιχειώδεις ανθρωπιστικές αξίες.

Σκεφτείτε μόνο κάποια από αυτά που έλεγαν – και λένε – για το προσφυγικό, ιδίως προς την Ελλάδα. Όπως το «σφραγίστε τα σύνορά σας», εννοώντας «πνίξτε τους να ησυχάσουμε». Με την ασφάλεια της απόστασης δίνουν «συμβουλές», κλείνοντας το μάτι στις πιο απάνθρωπες πρακτικές, αρκεί αυτές  να είναι «βολικές» και να διασφαλίζουν την μακάρια ευδαιμονία τους και την «ασφάλειά» τους.

Τι να πει κανείς για το πώς τους κοροϊδεύει η Τουρκία; Ευρωπαίες δυνάμεις τρομάρα τους, που τρέμουν και αδυνατούν να φέρουν την Άγκυρα μπροστά στις ευθύνες της και να επιβάλλουν ένα πλαίσιο αντιμετώπισης του προσφυγικού.

Αλλά και οι ίδιοι τι κάνουν με τις αποφάσεις που, υποτίθεται ότι λαμβάνουν; Όπως εκείνη για τις ποσοστώσεις στη φιλοξενία των προσφύγων; Ελάχιστες την εφαρμόζουν, οι περισσότερες σφυρίζουν αδιάφορα και αρνούνται να την υλοποιήσουν. Και το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς θα κλείσουν τα σύνορα, πώς θα κλειστούν μες στους φράχτες τους, κλείνοντας τα μάτια για το τι συμβαίνει στον κόσμο.

Αυτό είναι το «ευρωπαϊκό ιδεώδες»; Αυτή είναι η ενωμένη Ευρώπη, ως «κοινό σπίτι όλων μας»; Είναι μία «ένωση αλληλεγγύης» αυτό το άθλιο κατασκεύασμα – ντροπή για όσους οραματίστηκαν πράγματι ένα κοινό μέλλον μακριά από πολέμους για τους ευρωπαίους;

Δεν ξέρει κανείς τι είναι χειρότερο: να διαλυθεί αυτή η «Ευρωπαϊκή Ένωση» ή να διασωθεί, έχοντας αυτές τις αγκυλώσεις.

Καληνύχτα…