Τα σύννεφα φεύγουν, αλλά τα άτιμα τα γκολ δεν έρχονται…

Δεν έβαλε μόνο τον Σένκεφελντ αντί του τραυματία Γεντβάι. Μέσα και ο Μαξίμοβιτς αντί του Τσέριν, μέσα και ο Πελίστρι αντί του Τετέ, ο Μπακασέτας αντί του Ουναϊ, μέσα και ο Λοντίγκιν, στην πρώτη του εφετινή εμφάνιση! Αλλά και πάλι, δεν κατάφερε να «ξεκολλήσει» απ’ αυτό το «χτικιό» του 1-0 εναντίον της αδύναμης Ελσίνκι.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ένα γκολ του το «έκλεψαν». Χωρίς goal line technology στο Conference League πώς να το πάρει πάνω του ο VAR το γκολ του Τσέριν στο 79’, όταν η μπάλα φαίνεται να έχει περάσει τη γραμμή; Ο ένας Ντονάτας (Ρούμσας) δεν το είδε, ο άλλος Ντονάτας Σιμένας δεν το τσέκαρε στο VAR, τελικό πάλι 1-0. Πώς είπατε; Ναι, παίζουν και ποδόσφαιρο οι Λιθουανοί, όχι μόνο μπάσκετ. Και άμα λάχει στέλνουν και διαιτητές εις τας Ευρώπας! Όχι σαν και του λόγου μας που δεν είχαμε ούτε έναν ρέφερι σε 52 παιχνίδια ευρωπαϊκών διοργανώσεων αυτή την εβδομάδα. Εστω έναν VAR βρε αδερφέ…

Back to the basics: ο Παναθηναϊκός χθες, αυτή τη φορά όχι σε κατάμεστο, αλλά ούτε και σε άδειο ΟΑΚΑ, άξιζε ένα «ξερό» 3-0. Όχι επειδή έπαιξε μπαλάρα, ούτε επειδή έβαλε στην περιοχή της επί 90 λεπτά την φινλανδική ομάδα. Επειδή ήταν σοβαρός και κεφάτος. Και διότι αντιμετώπιζε μια ομάδα που θα αποκλειστεί. Μια ομάδα της οποίας το πρωτάθλημα έχει τελειώσει πριν από ένα μήνα και δεν το κατέκτησε, τερμάτισε τρίτη! Μια ομάδα η οποία έχει μόνο μία νίκη σε τέσσερα παιχνίδια. Μια νίκη επί της Ντινάμο Μινσκ που έχει μηδέν βαθμούς…

Παρ’ όλα αυτά, τη ζημιά θα μπορούσε να την κάνει χθες και να στείλει τον Παναθηναϊκό για… τσαγάκι. Είτε κάνοντας το 0-1 στο 22’ από τη γκάφα του Ινγκασον (πρόλαβε ο Σένκεφελντ τον Μόλερ σε τετ α τετ), είτε στο 91’, όταν το τακουνάκι του Μεριλουότο έφυγε ελάχιστα άουτ. Το ποδοσφαιρικό αξίωμα περί του τι συμβαίνει στις ομάδες που χάνουν πολλές ευκαιρίες δεν επιβεβαιώθηκε αυτή τη φορά, ο Παναθηναϊκός σκαρφάλωσε στη θέση Νο 24 και λογικά, νικώντας στην Ουαλία τους Νιου Σεντς (όχι τόσο εύκολο όσο φαίνεται) και στο ΟΑΚΑ την Ντινάμο Μινσκ (πιο εύκολο απ΄ όσο φαίνεται) θα τερματίσει στις θέσεις 8-16 και θα παίξει στα play offs της φάσης των «32», έχοντας αρκετές πιθανότητες πρόκρισης και στους «16». Διότι από εφέτος οι «μεταθέσεις» ομάδων… πάπαλα. Οσοι ξεκίνησαν στο Conference League, αυτοί και συνεχίζουν, χωρίς τους αποκλεισμένους του Europa League όπως στα προηγούμενα χρόνια. Συνεπώς, χαμηλότερο το επίπεδο των ομάδων και πιο βατός ο δρόμος για μια ελληνική, σ’ αυτή την περίπτωση τον Παναθηναϊκό.

Μια ομάδα η οποία δεν μπορούσε να σταυρώσει δεύτερη σερί νίκη έφτασε τις τέσσερις στα πέντε ματς με τον Βιτόρια στον πάγκο: καλό νέο, κι ας ήταν το πρόγραμμα πιο εύκολο συγκριτικά με του Αλόνσο που «έβγαλε» τις Λανς, τους Αγιαξ, τις Τσέλσι και τα τέσσερα ελληνικά ντέρμπι.

Μια ομάδα που δεν είχε πολλές σταθερές στο παιχνίδι της, αρχίζει να τις καταθέτει επαναλαμβανόμενα ανεξάρτητα από το αν παίζει με Τσέριν – Ουναϊ ή με Μαξίμοβιτς – Μπακασέτα, με Πελίστρι ή Τετέ, με Γεντβάι ή με Σένκεφελντ: καλό νέο κι αυτό.

Όμως μια ομάδα που δεν παίρνει γκολ από τον σέντερ φορ της θα μένει στα «χτικιάρικα» 1-0 και 2-1 σε παιχνίδια τα οποία θα μπορούσε να είχε «καθαρίσει» από το πρώτο ημίχρονο. Συνέβη χθες, συνέβη στο Αγρίνιο. Κι αν το κοντέρ δεν γράψει τριάρες και τεσσάρες σε παιχνίδια που όντως αξίζει τέτοιο εύρος νίκης ο Παναθηναϊκός βάσει απόδοσης, δεν θα μπορέσει να χτίσει σ’ αυτό το χρονικό διάστημα την αυτοπεποίθηση που τόσο πολύ του λείπει από την αρχή της σεζόν. Και θα έρχεται η κάθε Μπόρατς, η Κάθε Τζουργκάρντεν και ο κάθε Παναιτωλικός να σου «γυρίζει» το παιχνίδι! Είτε τελικά χάσεις (στη Σουηδία), είτε νικήσεις (στο Αγρίνιο), είτε φύγεις με ισοπαλία (Βοσνία), εσύ έχεις πετάξει την ευκαιρία σου στο α’ μέρος. Όπως και χθες, δηλαδή, όταν μόνο ο Πελίστρι έχασε τέσσερα γκολ από το 2’ έως το 29’!

Παρεμπιπτόντως, ο ταχύτατος και ωραίος ντριμπλέρ (όχι όμως και… σούπερ σκόρερ), νεαρός Ουρουγουανός, όπως έχει φανεί και σε προηγούμενα ευρωπαϊκά παιχνίδια, είναι πολύ πιο αποδοτικός στην αγαπημένη του θέση, αυτή του δεξιού εξτρέμ. Και όχι αριστερά, όπου συνήθως χρησιμοποιείται ως αλλαγή του Τζούρισιτς. Μήπως να δοκίμαζε κάποια στιγμή ο κόουτς τον Τετέ πίσω από τον Ιωαννίδη και Πελίστρι – Τζούρισιτς στα άκρα; Να το δούμε, βρε αδερφέ για 20 – 25 λεπτά σε κάποιο ματς, μπας και λειτουργεί καλύτερα…

Σε κάθε περίπτωση, ο Ιωαννίδης επέστρεψε. Και τον Ιανουάριο θα αποκτηθεί κι άλλος επιθετικός. Θεωρητικά ικανότερος των Γερεμέγεφ – Σπόραρ. Μέχρι να βρει περισσότερα γκολ, ο Βιτόρια δικαιούται να λέει «Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι επειδή δημιουργήσαμε πολλές φάσεις με διαφορετικούς τρόπους και είμαστε σίγουροι όταν αν συνεχίσουμε έτσι τα γκολ θα έρθουν κάποια στιγμή με φυσικό τρόπο». Και να παραπονιέται ότι «Είναι σαν να έχουμε ένα σύννεφο από πάνω μας και διαρκώς να σκεφτόμαστε τι δεν έκανε η ομάδα, ενώ δεν επικεντρωνόμαστε στο τι έκανε. Και σήμερα έκανε πολλά καλά».

Δίκιο έχει ο Πορτογάλος. Τα σύννεφα φεύγουν. Αλλά τα άτιμα τα γκολ δεν έρχονται. Και ο Ατρόμητος με τον Αστέρα AKTOR στα επόμενα ματς, δεν είναι τόσο… «Νουνού και light» όπως ήταν η Ελσίνκι.