Κάδρο

Εξηγούμαι: ο πρώην πρωθυπουργός, όπως δείχνουν οι αντιδράσεις της Κουμουνδούρου, των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεργατών του, δυσαρεστήθηκε σφόδρα, εκνευρίστηκε, χαλάστηκε, “τα πήρε στο κρανίο”, που λένε οι νεότεροι, όταν έμαθε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα κινηθεί εναντίον του και θα ζητήσει προανακριτική μόνο για τον Παπαγγελόπουλο. Φαίνεται ότι είχαν στήσει ολόκληρη επικοινωνιακή τακτική γύρω από τη λέξη “ρεβανσισμός” και αντιστροφή της σκευωρίας και ο Μητσοτάκης τους τη χάλασε.

Η αλήθεια είναι ότι η στοχοποίηση του Τσίπρα, χωρίς τα απαραίτητα αδιάσειστα στοιχεία, θα τον καθιστούσε θύμα στα μάτια των οπαδών του και όχι μόνο, ενώ ταυτοχρόνως θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία να βγει από την εσωστρέφεια στην οποία έχει περιέλθει μετά τις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες. Να αποκτήσει δηλαδή και πάλι αυτοπεποίθηση στον πολιτικό του λόγο και να βγει ξανά απέναντι στον Κυριάκο, φωνάζοντας για το δίκιο του. Η Νέα Δημοκρατία δεν του έκανε το χατίρι. Ο Μητσοτάκης μάλιστα, ρίχνοντας, σαν τον Τούρκο σεφ, αλάτι στις πληγές του αντιπάλου του, φέρεται να δήλωσε σε συνεργάτες του, ότι ο λαός κρίνει τους πρωθυπουργούς στις εκλογές και δεν είναι στις προθέσεις του να στείλει πολιτικούς αντιπάλους του στα δικαστήρια. Είναι καθαρός ψυχολογικός πόλεμος. Την ώρα που στην Κουμουνδούρου έχουν σταματήσει να συζητούν για τις ήττες και να του μιλούν για εκλογές βγαίνει ο άλλος και του το θυμίζει με κάθε ευκαιρία. “Οι πρωθυπουργοί κρίνονται στις κάλπες, στις συνειδήσεις των πολιτών και στις σελίδες της ιστορίας”, ήταν η ακριβής φράση που έδινε το ρεπορτάζ της ΝΔ. Κακός χαμός στην αξιωματική αντιπολίτευση. Τι για “φτηνό τακτικισμό” έκαναν λόγω πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, τι για “φαρσοκωμωδία”, τι για “δειλία” του Κυριάκου Μητσοτάκη και τι δεν έγραψαν για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Κάλεσαν μάλιστα τον πρωθυπουργό “να μην ψάχνει τερτίπια να ξεφύγει” και “αν έχει το θάρρος να προχωρήσει είτε σε εξεταστική, είτε σε προανακριτική για όλους όσους κατονομάζει ο Σαμαράς”. Καταλαβαίνουμε όλοι, λοιπόν, ότι αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας χαιρετίζουν τα όσα λέει ο Αντώνης Σαμαράς και ζητούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τα ασπαστεί, κάποιο λάκκο θα έχει η φάβα...Τι, όχι;

Ο Τσίπρας, έτσι όπως το φαντάζομαι, φωνάζει στον Μητσοτάκη: “βάλε με μέσα στο κάδρο της Νοβάρτις!”. Και ο Μητσοτάκης παίρνοντας εκείνο το ύφος με το σαρδόνιο χαμόγελο, δεν γυρίζει καν να τον κοιτάξει, τεντώνει το χέρι προς το μέρος του, σε σχήμα γροθιάς, με τεντωμένο τον δείκτη να τον κουνάει πέρα δώθε, κάνοντας την κίνηση του “όχι”.

Τώρα έγιναν πιο ξεκάθαρα στο μυαλό μου τα μηνύματα που εξέπεμψαν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί κατά την παρουσία τους στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο μεν Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι δεν θα ακολουθήσει την τακτική του προκατόχου του και δεν θα μετατρέψει τη Βουλή σε βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών. Είναι προφανές ότι δεν ήθελε να μπερδευτούν οι σοβαρές υποθέσεις, με τη δημιουργία πρόσκαιρων εντυπώσεων, για χάρη κάποιου επικοινωνιακού οφέλους. Το δείχνουν οι επιλογές αυτής της εβδομάδας. Από την άλλη μεριά ο Αλέξης Τσίπρας βγήκε με βασικό σύνθημα “Είμαστε εδώ”. Πληθυντικός μεγαλοπρέπειας, θαρρώ. “Είμαι εδώ, βάλε με μέσα”, έπρεπε να γράφει κανονικά. Αλλά, θα μου πείτε, τότε δεν γνώριζε ότι ο Μητσοτάκης θα αποφασίσει να τον αφήσει εκτός “κάδρου” Νοβάρτις και γενικώς σε απόσταση από τις πολιτικές πρωτοβουλίες και τις εξελίξεις. Τώρα θα πρέπει να περιμένει μήπως βρει κάποια άλλη ευκαιρία να μπει κι αυτός στο κάδρο.