Με αφορμή την πρόσφατη επικαιρότητα και το εξαιρετικό άρθρο του φίλου καθηγητή της Νομικής Γιώργου Δελή «Το παρακράτος και το υπαρξιακό στοίχημα της πολιτείας (kathimerini.gr, 07.07.2024)» (Ο όρος «αποτυχημένο κράτος» (failed State) αποδίδεται σε ένα δημόσιο σύστημα το οποίο, έχοντας απολέσει το μονοπώλιο της εξουσίας στην επικράτειά του, αδυνατεί να επιβάλει την ενιαία τήρηση της νομιμότητας και να εγγυηθεί θεμελιώδη αγαθά στους πολίτες του…)
Όσοι, είτε επέλεξαν ευθέως στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές τον Κυριάκο για πρωθυπουργό, είτε έστειλαν, καταψηφίζοντας ή απέχοντας, στα πολιτικά τάρταρα τους επικίνδυνους μαθητευόμενους μάγους της «πρώτη φορά αριστερά», καλό θα ήταν να είναι σε διαρκή εγρήγορση, ειδικά όταν καλούνται να δώσουν ή να απεμπολήσουν το ύψιστο – το μοναδικό και πολύτιμο – πολιτικό δικαίωμά τους, την ψήφο
Κάποιος πρέπει να πει στην αμερικανοτραφή νεόκοπη ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πως είναι ατελέσφορη σήμερα η μίμηση της τακτικής του ομοίως αμερικανόφερτου Ανδρέα το 1981 – είναι βέβαια ιεροσυλία οποιαδήποτε σύγκριση - που κατάφερε να ανατρέψει την τότε κατεστημένη πολιτική κατάσταση υποσχόμενος τα πάντα στους πάντες
Σχεδόν σας χρωστάω χάρη έπρεπε να πει, αρχίζοντας την ομιλία του στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απευθυνόμενος στην ηγεσία της αντιπολίτευσης. Να τους ευχαριστήσει για την ευκαιρία και τη δυνατότητα που του έδωσαν, με την πρόταση δυσπιστίας, να αναδείξει τις αλήθειες και την ανεπάρκεια των αντιπάλων του. Να αναστρέψει το πολιτικό κλίμα και τις αρνητικές εντυπώσεις που διέτρεχαν και δηλητηρίαζαν την Ελληνική κοινωνία