Γιώργος Δ. Ανδρέου

Να έχουν κατά νου το πολύ πρόσφατο παράδειγμα, τον πάντα υπαρκτό και ανέλεγκτο κίνδυνο, να επαναληφθεί αυτό που συνέβη με τον Κώστα Μπακογιάννη που, επειδή, σε κάποιους Αθηναίους είτε δεν άρεσε, είτε θέλησαν «να στείλουν μήνυμα» στον Κυριάκο, είτε βαρέθηκαν και πήγαν για μπάνιο τη δεύτερη Κυριακή, προέκυψε για το Δήμο το τίποτα. Πέντε χαμένα χρόνια. Και το σημαντικότερο, συνασπίστηκαν όλοι οι άλλοι ευκαιριακά – ο κίνδυνος αυτός είναι πάντοτε υπαρκτός - και επέλεξαν για Δήμαρχο της Αθήνας έναν πολιτικά άγνωστο «καθηγητή» - κάποια στιγμή πρέπει να γίνει σοβαρή συζήτηση αν η ιδιότητα του καθηγητή αποτελεί προσόν ή κατά περίπτωση μειονέκτημα για την πολιτική επιλογή.

Υποτίμησαν πολλοί Αθηναίοι τη σημασία του προσώπου του Δημάρχου στη ζωή της πρωτεύουσας και της χώρας, ακόμα και στις διεθνείς της σχέσεις. Αφελώς επέλεξαν, ή απέχοντας άφησαν άλλους να επιλέξουν Δήμαρχο που 5 μήνες τώρα, αντί να προσπαθεί με έργο και όραμα να ανεβάσει το Δήμο και να ψηλώσει ο ίδιος, είτε ψάχνει τα πεπραγμένα για να βρει κάτι μεμπτό και παράτυπο για να «κοντύνει» τον ψηλό – κυριολεκτικά και πολιτικά – αντίπαλό του, είτε, εξοφλώντας «χρέη» στις αριστερόστροφες συνιστώσες που τον ανέβασαν στο θώκο, ακυρώνει ή καθυστερεί δρομολογημένα έργα και παρεμβάσεις, κρίσιμα και πολύτιμα για την Αθήνα.

Όσοι συνεπώς σκέφτονται ή προβληματίζονται , εν όψει ευρωεκλογών, « να στείλουν μήνυμα», να προειδοποιήσουν τον πρωθυπουργό, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι, την δυσαρέσκειά τους για το νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, που ανάγουν σε θέμα πρώτης εθνικής προτεραιότητας (!), καλό είναι να σκέφτονται πως κάπως έτσι «την πάτησαν» και οι Αθηναίοι. Εστίασαν στην αποτυχία του λεγόμενου «περίπατου» στην Πανεπιστημίου κι έχασαν τη συνολική εικόνα των πεπραγμένων, της παρουσίας, της προοπτικής, του οράματος του Μπακογιάννη.

Αποτέλεσμα, πόλη πηγμένη στα σκουπίδια και την άναρχη κυκλοφορία - βασικές παραμέτρους της ποιότητας ζωής - να έχει επιστρέψει στην εποχή Καμίνη και βάλε, τα έργα και οι παρεμβάσεις να έχουν σταματήσει, γιατί κάποιοι περιβαλλοντικά «ευαίσθητοι» - κολλημένοι - αριστεριστές διαφωνούν με τους σταθμούς του Μετρό, ή την ανάπλαση και τίποτα καινούργιο να μην διαφαίνεται στον ορίζοντα. Εξαίρεση οι «ευλογίες» του Δημάρχου στις διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ, υπέρ της Χαμάς και υπέρ της Ρωσίας.

Να έχουν προ οφθαλμών οι συν Έλληνες την εικόνα της εκπροσώπησης και παρουσίας της χώρας:

- προχθές στην Άγκυρα αλλά και στις συνόδους κορυφής της ΕΕ, με Κασελάκη ή Ανδρουλάκη στη θέση του Κυριάκου.
- του Τσίπρα στην Αμερική να συνομιλεί με τον Κλίντον.
- των Τσίπρα και Παυλόπουλου με Ερντογάν στην Αθήνα
- των μελών του αμερικανικού Κογκρέσου και της Γερουσίας να χειροκροτούν τον Κυριάκο όρθιοι.
- την ιδιαίτερη προσωπική σχέση και τις επαφές Μπακογιάννη με τον Ιμάμογλου, δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, ηγετική προσωπικότητα της γείτονος.

Είναι, επιεικώς, αφέλεια να πιστεύει κάποιος πως, επειδή δεν επιλέγουμε κυβέρνηση, οι Ευρωεκλογές είναι χωρίς σημασία, «ανώδυνη» ευκαιρία για πολιτικά μηνύματα και πειραματισμούς. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια περιστολής ούτε καν αμφισβήτησης του κύρους της εκπροσώπησής της διεθνώς - θα του το «χτυπάνε» του Κυριάκου σε κάθε ευκαιρία οι ξένοι ηγέτες, ειδικά στην ΕΕ, θα τον κάνουν επιφυλακτικό, αναποτελεσματικό. Δεν έχει την πολυτέλεια διακοπής ούτε περιστολής της μεταρρυθμιστικής της πορείας. Οι πολίτες οφείλουν, σε κάθε ευκαιρία να στέλνουν ηχηρό μήνυμα ενότητας, εμπιστοσύνης, συνέπειας. Άλλη η δυναμική του πρωθυπουργού και των στελεχών της Κυβέρνησης όταν αμφισβητείται, κι άλλη με επιβεβαιωμένη, όσο ηχηρότερα γίνεται, την λαϊκή εντολή:

- Διεθνώς στην διεκδίκηση των εθνικών δικαίων.
- Στο εσωτερικό στις επιβεβλημένες αλλαγές και την απαλλαγή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής από τις διαχρονικές αγκυλώσεις.
- Στην αντιπαράθεση με το λαϊκισμό και την οπισθοδρόμηση.

Θα ήταν εθνικό Βατερλώ να επιβεβαιωθεί, το 2024, στην εποχή αποθέωσης της πληροφόρησης, η διαχρονικής αξίας ρήση – τον 19ο αιώνα - του αείμνηστου Χαρίλαου Τρικούπη, «ανθ’ ημών Γουλιμής». Ακόμα χειρότερη όμως εξέλιξη θα ήταν η επιβεβαίωση της λαϊκής ρήσης «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα».

Γιώργος Δ. Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)