Γιώργος Δ. Ανδρέου

Το μακράν βέβαια επιτυχέστερο σχόλιο ήταν το «κράξιμο» (out loud) στον υπέρτιτλο του prototheme.gr το σκ 28/29.12. 24: «Ούτε ένα συγγνώμη δεν μπορεί να πει κανονικά».

Το τραγικό όμως είναι το ποσοστό των, επιεικώς, αφελών συμπολιτών μας που εξακολουθούν να υπερασπίζονται τον Πούτιν, όχι μόνο στην κατάρριψη του αεροπλάνου της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν – τυχαίο άραγε; - αλλά και στην επίθεσή του στην ομοίως πρώην Σοβιετική Ουκρανία. Αδιαφορούν οι Έλληνες πολίτες για το ότι έτσι δικαιολογούν και στηρίζουν τον σύγχρονο μεγαλοϊδεατισμό και τον, δια της βίας και με τη δύναμη των όπλων, αναθεωρητισμό, την επαναχάραξη δηλαδή των παγιωμένων και κατοχυρωμένων μεταπολεμικά με διεθνείς συμβάσεις συνόρων των Ευρωπαϊκών χωρών. Την προσπάθεια αναβίωσης της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ή της Σοβιετικής Παντοκρατορίας. Αναθεωρητισμό και μεγαλοϊδεατισμό που αποτελούν την καρδιά της πολιτικής της Τουρκίας του Ερντογάν, στο Αιγαίο, στη Συρία, στους Κούρδους. – εξ ου και η αγαστή Ρωσο Τουρκική σύμπλευση των τελευταίων ετών. Αντιλαμβάνονται άραγε οι κατά δήλωση πατριώτες, ότι ουσιαστικά υποστηρίζουν εθνική περιπέτεια;
Προβάλλει ανάγλυφα από τα σχόλια η de facto δημιουργία και δράση μιας νέας κατηγορίας πολιτών, οι λεγόμενοι «Πουτινιστές». Έχει ενδιαφέρον η «ιδεολογική» ταξινόμησή τους στην ελληνική κοινωνία:

- Υπερτερούν καταφανώς οι προσανατολισμένοι στην ακροδεξιά «χριστιανοί», με αφετηρία την ορθοδοξία, που πιστεύουν ότι μας επιβάλλει, ως χώρα, συμπόρευση με το «ξανθό γένος» των παραμυθιών που μεγαλώσαμε.

- Έπονται οι «ορθόδοξοι» αριστεροί, με δήθεν δικαιολόγηση το «φασιστικό» παρελθόν των Ουκρανών – είναι στοιχείο άλλωστε της ιδεολογίας και της πρακτικής του υπαρκτού σοσιαλισμού η προγραφή ολόκληρων λαών που δεν συμφωνούν με τις επιλογές τους. Αληθώς βέβαια η εμφανής – αν και επιμελώς συγκαλυμμένη – αιτία της ταύτισης με την Ρωσία του Πούτιν είναι η ανομολόγητη ελπίδα παλινόρθωσης της κομμουνιστικής ορθοδοξίας από τον - μηδίσαντα στον καπιταλισμό - σύντροφο Πούτιν. της KGB (το αίμα νερό δεν γίνεται, πιστεύουν οι αφελείς).

- Στην παρέα και κάποιοι που κατατάσσουν εαυτούς φιλάρεσκα στην «δημοκρατική αριστερά» (σε αντιδιαστολή προς τους θιασώτες της αντιδημοκρατικής κομμουνιστικής ορθοδοξίας). Κρύβονται, για πολλούς λόγους, κοινωνικούς, οικογενειακούς, ρουσφετολογικούς πίσω από τις σημαίες των ανένταχτων αριστερών, του Σύριζα και των παραφυάδων του.

- Δεν εξαιρούνται βέβαια και αρκετοί – κατάλοιπα - του λεγόμενου «πατριωτικού» - Ευρωπαϊκού κατά τα λοιπά - Πασόκ ( είναι εύλογη η απορία πού κατατάσσουν τους υπόλοιπους «συντρόφους» τους).

Εξ ίσου ενδιαφέροντα είναι τα κοινά χαρακτηριστικά - πεποιθήσεις, επιλογές κολλήματα - όσων συντάσσονται με τις πρακτικές Πούτιν:

- Πρώτοι αυτοί που η υγιής κοινωνία χαρακτηρίζει «ψεκασμένους», λόγω της πεποίθησής τους πως στις δυτικές χώρες οι πολίτες ψεκάζονται , αδιάκριτα, από αεροπλάνα με χημικά που αφαιρούν τη βούληση, τη σκέψη, τον πατριωτισμό.

- Ακολουθούν οι καχύποπτοι και οι συνωμοσιολάγνοι που βλέπουν πίσω από όλα αόρατες δυνάμεις και συμφέροντα που βυσσοδομούν κατά του Ελληνισμού και για κάποιους και του Χριστιανισμού.

- Έπονται οι αντιαμερικανοί και οι αντισημίτες που συνδυάζονται με τη συνωμοσιολαγνεία, αφού τα «συμφέροντα» ευδοκιμούν κυρίως στις ΗΠΑ και ελέγχονται από Εβραίους.

- Από κοντά οι αντίθετοι στο δυτικό προσανατολισμό και την Ευρωπαϊκή δημοκρατική πορεία και προοπτική της χώρας.

- Πορεύονται παράλληλα οι αρνούμενοι τον εμβολιασμό γενικά και ειδικά για τον covid. Τον θεωρούν προσπάθεια ελέγχου της βούλησης και των επιλογών των πολιτών και «αρπαχτή», στημένη από τα ντόπια και ξένα «συμφέροντα» που δημιούργησαν τον covid για να κονομήσουν.

- Άπαντες θεωρούν πουλημένους τους πολιτικούς συλλήβδην, αλλά επιλέγουν απατεώνες, θεομπαίχτες, λαϊκιστές, πατριδοκάπηλους και άλλα φρούτα.

- Ομοίως όλοι αποδέχονται και επικροτούν ασμένως φασιστικές μεθόδους και πρακτικές.

Μοναδική διαφορά τους τα κίνητρα. Οι πολλοί – ο λαός - από αφέλεια, ευήθεια, ανοησία προσχωρούν, συντάσσονται και στηρίζουν τους πονηρούς απατεώνες, που στήνουν τα σενάρια, εμπορεύονται και εκμεταλλεύονται την ανοησία και τους αφελείς.

Τα κοινά χαρακτηριστικά και ο μεγάλος αριθμός των «Πουτινιστών» - δεξιά και αριστερά – αναδεικνύουν το πρόβλημα, την έκταση και τη σοβαρότητά του. Επιβάλλουν εγρήγορση και συσπείρωση των «πιστών» της κοινής λογικής, της επιστήμης, της δημοκρατίας, της Ευρώπης, του αληθούς συμφέροντος της χώρας. Την ανάγκη επιθετικής άμυνας στην επέλαση της ανοησίας και της απάτης. Ευχή κι ελπίδα το 2025 να «ψεκάσει» λογική.
Καλή χρονιά φίλοι μου.

Ο Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)