Ένα ταξίδι που δεν θα γίνει ποτέ

Εδώ και μήνες σχεδίαζα να ταξιδέψω στο Λονδίνο μαζί με την οικογένειά μου . Είναι ένα ταξίδι που είχα υποσχεθεί στα παιδιά μου εδώ και ένα χρόνο. Οι μικρές είναι ξετρελαμένες και κάθε βράδυ εδώ και εβδομάδες με ρωτάνε τι θα δούμε εκεί που θα πάμε .

Άλλωστε είναι το πρώτο ταξίδι που κάνουμε οικογενειακώς στο εξωτερικό!

Εδώ και δύο μήνες έχω κλείσει τα εισιτήρια και το ξενοδοχείο που θα μείνουμε, στο κέντρο της πόλης. Το μόνο που έχει μείνει ως εκκρεμότητα είναι να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες.

Επιτέλους, έφτασε η ώρα για τις ετήσιες οικογενειακές διακοπές!

Δεν είχαν μείνει, λοιπόν, παρά λίγες ώρες μέχρι την επόμενη όπου θα πηγαίναμε στο αεροδρόμιο για να ταξιδέψουμε.

Το βράδυ μόλις είχα γυρίσει από την εργασία μου (τελευταία μέρα στην δουλειά) και χαλάρωνα μπροστά στην τηλεόραση. Ξαφνικά, βλέπω πλάνα από την είσοδο του  ξενοδοχείου που είχα κάνει κράτηση. Η είσοδος φλεγόταν!  

Λίγα μέτρα μακρύτερα γινόταν πραγματική μάχη με δακρυγόνα πέτρες και νεαροί με κουκούλες και μάσκες συγκρούονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις με απίστευτη αγριότητα.

Χωρίς δεύτερη σκέψη, μπαίνω στην ιστοσελίδα του ξενοδοχείου και ακυρώνω την κράτησή μου, πληρώνοντας και ένα σεβαστό ποσό για τα ακυρωτικά της τελευταίας στιγμής! Αμέσως μετά, μέσω της ιστοσελίδας  της αεροπορικής εταιρίας,  ακύρωσα τα εισιτήρια για Λονδίνο, πληρώνοντας πάλι ακυρωτικά.

Οι παραπάνω ενέργειές μου ήταν οι εύκολες στην υπόθεση “ματαίωση  των οικογενειακών διακοπών μας”. Τώρα, θα έπρεπε να εξηγήσω στις μικρές μου κόρες  γιατί αναγκάστηκα να αναβάλω το ταξίδι . Το μόνο που βρήκα να τους πω ως δικαιολογία της στιγμής ήταν ότι γινόταν πόλεμος ανάμεσα στους κατοίκους της πόλης και τους αστυνομικούς γιατί το κράτος έπαιρνε από τους πρώτους τους τα λεφτά τους!
Η ώρα είναι 2 το πρωί και αύριο θα πρέπει να σκεφτώ που θα περάσουμε τις λίγες ημέρες ξεκούρασης με την οικογένειά μου...

Υ.Γ. Όπου υπάρχει το όνομα του Λονδίνου απλά βάλτε το όνομα της Αθήνας . Καληνύχτα!!!