Γρ. Νικολόπουλος

Αυτό μεταφράζεται σε οδηγία αύξησης του εισοδήματος τους, αφενός μέσω της αύξησης των μισθών, αφετέρου μέσω της μείωση των φόρων. Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι σαφής. Θα τα κάνει και τα δυο. Όμως ούτε οι φόροι μπορούν να μειωθούν, ούτε οι μισθοί μπορούν να αυξηθούν τόσο, όσο χρειάζεται για να αλλάξουν την αίσθηση οικονομική ασφυξίας που νιώθει το μεγαλύτερο μέρος των εργαζόμενων. Μεγάλες αυξήσεις μισθών και μεγάλες μειώσεις φόρων θα εκτροχίαζαν την δημοσιονομική σταθερότητα και αυτό δεν θα γίνει, ούτε πρέπει να γίνει. Ήδη ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε την αντίθεση του στην επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού για δημοσιονομικούς λόγους. Όμως η αύξηση των μισθών και η μείωση των φόρων, ακόμη και αν σε ποσοστό φαίνονται μεγάλες, δεν θα αλλάξουν την αίσθηση των πολιτών παρά ελάχιστα.

Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που επίσης έχει προαναγγελθεί, δεν θα είναι μεγάλη. Όμως όλα αυτά αθροιστικά, θα έχουν κάποια ελαφριά επίπτωση στην τσέπη του εργαζόμενου.

Τι θα είχε όμως πολύ εμφανές αποτέλεσμα και θα άλλαζε την αίσθηση οικονομικής ασφυξίας του εργαζόμενου;
Η μείωση του κόστους ζωής. Η οποία μπορεί να προέλθει αφενός από τη μείωση του ΦΠΑ, αφετέρου από τον έλεγχο της αισχροκέρδειας.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζιδάκης εναντιώθηκε στη μείωση του ΦΠΑ λέγοντας ότι θα την “φάνε” οι κερδοσκόποι που θα αυξήσουν τις τιμές και έτσι το δημόσιο θα έχανε και ο πολίτης δεν θα κέρδιζε. Αυτό δηλώνει και την αδυναμία της κυβέρνησης να ελέγξει την κερδοσκοπία.

Υπάρχει όμως λύση. Η μείωση του ΦΠΑ σε κατηγορίες που οι τιμές είναι σχετικά εύκολα ελεγχόμενες, όπως πχ στο ρεύμα, στο φυσικό αέριο, στο πετρέλαιο και στη βενζίνη. Αυτά είναι μεγάλα κονδύλια για κάθε νοικοκυριό και η μείωση του ΦΠΑ θα μείωνε σημαντικά τα έξοδα κάθε νοικοκυριού. Το ίδιο και η μείωση όλων των τελών και φόρων που εισπράττονται από το λογαριασμό του ρεύματος.

Ο δεύτερος τρόπος ανακούφισης των νοικοκυριών είναι ο έλεγχος της αισχροκέρδειας των καρτέλ, των προμηθευτών των σούπερ μάρκετ και των ίδιων των σούπερ μάρκετ και πλήθους άλλων επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση ως τώρα, είτε επειδή δεν ήθελε, είτε επειδή δεν μπορούσε, δεν έλεγξε ποτέ τα καρτέλ, τα άφησε να χρεώνουν όσο ήθελαν. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να ελεγχθούν οι χρεώσεις των χονδρεμπόρων, των λιανικών αλυσίδων, των ακτοπλοϊκών εταιρειών, των παρόχων τηλεπικοινωνιών, των υπηρεσιών υγείας και όλων των άλλων που εκμεταλλεύονται τη δεσπόζουσα θέση που έχουν αποκτήσει σε αυτήν, την πάρα πολύ ελεγχόμενη από ολιγοπώλια οικονομία. Η μείωση αυτού του κόστους θα ανακούφιζε σημαντικά τα νοικοκυριά και επιτέλους θα δημιουργούσε και μια αίσθηση δικαιοσύνης που είναι πλέον αναγκαία, σε μια στιγμή που η εμπιστοσύνη σε όλους τους θεσμούς μεταξύ των οποίων και στη δικαιοσύνη, έχει καταποντιστεί.

Πέραν αυτών, στο σκέλος της αναπτυξιακής πολιτικής, θα πρέπει άμεσα να στηριχτεί ο ανταγωνισμός μέσω της προστασίας και της ελάφρυνσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ταυτόχρονα να εφαρμοστεί ο νόμος για την εξόφληση όλων των τιμολογίων μέσα σε τριάντα ημέρες - συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών του δημοσίου, που χρωστάει στην αγορά 3,4 δισ και ενώ διαθέτει 47 δισ στον λογαριασμό του, δεν τα πληρώνει.

Αυτό το τελευταίο, εκτός του ότι θα αποκαθιστούσε τη νομιμότητα, θα επιτάχυνε τις επενδύσεις, θα αύξανε την παραγωγή και τις εξαγωγές, θα εξαφάνιζε την αίσθηση της ασφυξίας λόγω έλλειψης ρευστότητας και θα έδινε αίσθηση ευημερίας σε όλους, χωρίς να έχει καθόλου δημοσιονομικό κόστος. Είναι το σημαντικότερο μέτρο από όλα τα υπόλοιπα και πρέπει να είναι η πρώτη κίνηση Πιερρακάκη στο νέο υπουργείο του.