Κάν’ το να μοιάζει με ατύχημα

Το πολιτικό σύστημα -συνολικά και ανεξαρτήτως κομμάτων- μας οδηγεί ταχύτατα στη δραχμή. Ενώ δημοσίως κραυγάζουν για το ευρώ, στην πράξη ετοιμάζονται για το ατύχημα της δραχμής. Oπως οι μαφιόζοι λένε για τις δολοφονίες, «κάν’ το να μοιάζει με ατύχημα», έτσι και οι Eλληνες πολιτικοί έχουν οργανώσει την επιστροφή μας στο εθνικό νόμισμα. Με την ανικανότητά τους, την άρνησή τους να περιορίσουν τις σπατάλες του Δημοσίου και το υπερβολικό μέγεθός του, την αναξιοκρατία, τα σόου στα τηλεπαράθυρα, την άρνησή τους σε όλα, οι πολιτικοί ευθύνονται για την κατάντια της χώρας. Και το σχέδιό τους προχωρά κανονικά με το οργανωμένο ατύχημα. Οταν ο Λουκάς Παπαδήμος (ένα Σάββατο βράδυ, όπως λένε οι «New York Times») αναγκαστεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, οι πολιτικοί θα πουν:

«Εμείς εγκαταλείψαμε την εξουσία, την παραδώσαμε στον ικανότερο διεθνή Ελληνα οικονομολόγο, στον πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε αυτόν που υπέδειξαν και ήθελαν οι Ευρωπαίοι εταίροι, τον στηρίξαμε με 255 ψήφους στη Βουλή, του δώσαμε τα καλύτερα στελέχη μας για υπουργούς, αλλά δυστυχώς, ακόμη και ο Παπαδήμος απέτυχε».

Και θα προσφερθούν να αναλάβουν τη σωτηρία της χώρας εκ νέου, να τυπώσουν τρισεκατομμύρια άχρηστες δραχμές και με αυτές να ξαναρχίσουν τα ρουσφέτια, τους διορισμούς, τις ανεξέλεγκτες υποσχέσεις για αυξήσεις μισθών, τα δημόσια έργα και τις μίζες. Ολοι θα πληρωνόμαστε με κατοχικές δραχμές, δεν θα έχουμε πετρέλαιο και βενζίνες για τα αυτοκίνητά μας, δεν θα μπορούμε να πάμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, αλλά θα κρεμόμαστε από τα χείλη των πολιτικών μας και θα παρακαλάμε για την εύνοιά τους.

Διότι με τη δραχμή αυτοί, οι ίδιοι, θα ελέγχουν τα πάντα, ενώ με το ευρώ τρελάθηκαν στο γιαούρτι και τη γιούχα, δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους και κοντεύουν να τελειώσουν και τα έτοιμα από τις μίζες δεκαετιών.

«Κάν’ το να μοιάζει με ατύχημα» λοιπόν, για να επανέλθουν στην εξουσία νικητές και καβαλαραίοι. Για να αρχίσουν ξανά οι μιζαδόροι εργολάβοι να γράφουν μόνοι τους τις προκηρύξεις των δημοσίων έργων, για να αρχίσουν ξανά οι πολιτικοί να περπατούν κορδωμένοι και να αγορεύουν στις εθνικές εορτές και στις δεξιώσεις και να τσουγκρίζουν αβγά το Πάσχα με τους φαντάρους, για να διαχειρίζονται αυτοί και μόνο το δημόσιο χρήμα κατά βούληση, για να μη δίνουν λογαριασμό στις Βρυξέλλες, για να γεμίζουν τους λογαριασμούς τους.

Και στο μεταξύ, η Ευρώπη θα αλλάξει πολιτική, θα χαλαρώσει τη λιτότητα, θα εκδώσει ευρωομόλογο, θα τυπώσει χρήμα και θα συνεχίσει. Ή ακόμη και αν διαλυθεί, θα διαλυθεί συντεταγμένα, θα αλλάξει μανδύα, αλλά θα παραμείνει σε μεγάλο βαθμό μια μεγάλη οικονομική και πολιτική συμμαχία. Μόνο εμείς θα έχουμε μείνει απέξω, ένα έθνος ανάδελφο, όπως έλεγε ο Σαρτζετάκης, που ακολουθεί ένα μοντέλο οθωμανικής λογικής, που παραμένει στο περιθώριο των διεθνών εξελίξεων και που η ύπαρξή του εξαρτάται από τη γενναιοδωρία και τη στρατιωτική υποστήριξη των υπερατλαντικών συμμάχων του.

Ετοιμαστείτε λοιπόν να γλιστρήσουμε στη δραχμή, με όση χάρη μπορούμε να διατηρήσουμε σε αυτή την πτώση.