Το άκρον άωτον της υποκρισίας

Το άκρον άωτον της υποκρισίας είναι οι δηλώσεις των μνημονιακών πολιτικών ότι δεν συμφωνούν με την πολιτική του μνημονίου, δεν τη θέλουν, αλλά την εφαρμόζουν «για να σωθεί η χώρα». De facto αντιφατικές οι δηλώσεις τους, διότι αν η χώρα σωθεί με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, τότε γιατί δεν την υιοθετούν και οι ίδιοι;

Διότι απλούστατα έχουν μάθει στον λαϊκισμό και στο ψέμα. Κανένας από τους πολιτικούς που συμμετέχουν στα τρία κόμματα της κυβέρνησης δεν έχει τολμήσει να αρθρώσει έναν θετικό λόγο για τις αλλαγές που φέρνει το μνημόνιο. Κανένας δεν έχει τολμήσει να πει την αλήθεια, ότι δηλαδή εδώ που φτάσαμε δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε, ότι όλα πρέπει να αλλάξουν.

Και το μνημόνιο τα αλλάζει όλα.

Αν εξαιρέσουμε τις σκληρές πολιτικές μείωσης των μισθών και των συντάξεων, η τρόικα (δηλαδή μια μικρή ομάδα ξένων εμπειρογνωμόνων που βρίσκονται εδώ και μεθαύριο θα πάνε αλλού) έχει φτάσει σε πρωτοφανές βάθος ανάλυσης των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και κυρίως των δυσλειτουργιών της δημόσιας διοίκησης.

Μέχρι και τον τρόπο εκλογής των πρυτάνεων και τις αδυναμίες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος έχουν αναλύσει και έχουν προτείνει τρόπους αντιμετώπισης και αυτών των προβλημάτων. Εχουν επισημάνει ότι για τις υψηλές τιμές που δεν λένε να μειωθούν, φταίνε τα καρτέλ, τα εγχώρια μονοπώλια, οι φόροι υπέρ τρίτων και το κόστος που δημιουργεί η γραφειοκρατία. Εχουν ασχοληθεί με τη διαφθορά που σχετίζεται με τους τρόπους χρηματοδότησης των κομμάτων. Εχουν αναλύσει σε βάθος κάθε λεπτομέρεια της λειτουργίας του Δημοσίου, της οικονομίας, όλων ανεξαιρέτως των κλάδων και έχουν υποδείξει λύσεις.

Δυστυχώς οι Ελληνες πολιτικοί δεν διάβασαν το μνημόνιο. Δεν το αξιολόγησαν και δεν το εφάρμοσαν. Αυτό που έκαναν ήταν να επιλέξουν μια άλλη πολιτική, αυτή που πάντα επέλεγαν. Αύξησαν το 2010 τις δαπάνες κατά 4,6 δισ. ευρώ! Αλλαξαν τρεις κυβερνήσεις μέσα σε έναν χρόνο. Εκαναν δύο φορές εκλογές. Επέβαλαν χαράτσια σε όλους, αύξησαν τους φόρους ασφυκτικά, διέλυσαν τον ιδιωτικό τομέα και διέκοψαν τη λειτουργία της οικονομίας.

Στοχοποίησαν όλους τους πολίτες με γενικεύσεις και οδήγησαν στην εκροή των καταθέσεων. Δεν πήραν ούτε ένα εξυγιαντικό διαρθρωτικό μέτρο. Δεν εφάρμοσαν καμία από τις εξυγιαντικές πολιτικές που πρότεινε η τρόικα και έτσι έφεραν την κατάσταση στο ναδίρ. Και φυσικά, αφού έφτασε εκεί το πράγμα, αναγκάζονται τώρα να κόψουν μισθούς και συντάξεις, κάτι που θα βυθίσει την οικονομία σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση.

Αυτά όμως είναι επιλογές των Ελλήνων πολιτικών. Αυτοί επέλεξαν αυτόν τον δρόμο, θέλοντας να κρατήσουν το «μαγαζί» τους, δηλαδή τη νομή του δημόσιου χρήματος και της εξουσίας.

Κανένας από αυτούς δεν λέει αλήθεια. Ούτε οι μνημονιακοί ούτε οι αντιμνημονιακοί. Οι πρώτοι κλαίνε και μαλλιοτραβιούνται σαν τις παρθένες επειδή είναι αναγκασμένοι να εφαρμόσουν μια πολιτική που δεν την πιστεύουν. Οι δεύτεροι υπόσχονται την ουτοπία.

Μόνο η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είπαν την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Η Μέρκελ είπε ότι αν το χρέος σου φτάνει στο 90%, δεν είσαι εθνικά ανεξάρτητος και ότι η πολιτική αυτή εφαρμόζεται για να μειωθούν τα ελλείμματα και το χρέος, ώστε ίσως τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μπορούν να αποφασίζουν ανεξάρτητα.

Ο Σόιμπλε είπε ότι αν οι Ελληνες πολιτικοί κατηγορούν τους Γερμανούς ή τις Βρυξέλλες για τα προβλήματα της χώρας, είναι ανεύθυνοι δημαγωγοί, διότι στην πραγματικότητα μόνο οι ίδιοι ευθύνονται για την κατάσταση.
Αυτοί οι δύο Γερμανοί, όσο αντιπαθείς και αν είναι, είναι οι μόνοι που μας είπαν αλήθεια. Οι δικοί μας πρωταγωνιστούν σε ένα φθηνό δραματικό ριάλιτι σόου που μας οδηγεί στη διάλυση.