Η τσόντα και οι φόροι

Σε μια παλιά έρευνα της συνδρομητικής τηλεόρασης, όταν αυτή είχε πρωτοέρθει στην Ελλάδα, είχαν τεθεί στους συνδρομητές δύο ερωτήσεις. Πρώτη: «Τι βλέπετε στη συνδρομητική τηλεόραση;». Η απάντηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνδρομητών ήταν: «Ματς, ταινίες, ντοκιμαντέρ». Δεύτερη ερώτηση: «Τι θεωρείτε ότι βλέπουν οι άλλοι συνδρομητές;». Η καθολική σχεδόν απάντηση ήταν: «Τσόντα».

Αυτό περίπου εκτιμώ ότι θα ισχύει σήμερα αν ερωτηθούν οι πολίτες που απαντούν στις δημοσκοπήσεις αν είναι ευχαριστημένοι με την κυβερνητική πολιτική.

Αν τους ρωτήσουμε «γιατί είστε ευχαριστημένοι;», θα απαντήσουν «διότι η κυβέρνηση αντιστέκεται στους κακούς ξένους και στη λιτότητα». Αν τους ρωτήσουμε «γιατί είναι ευχαριστημένοι οι άλλοι που δηλώνουν ευχαριστημένοι;», θα μας απαντήσουν: «Επειδή δεν πληρώνουν φόρους και τραπεζικά δάνεια».

Η αλήθεια είναι μία: οι πολίτες που δεν πληρώνουν φόρους και τραπεζικά δάνεια έχουν αυξηθεί σημαντικά και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει προσδοκίες ότι δεν θα υπάρξουν κυρώσεις γι’ αυτούς που δεν πληρώνουν φόρους, ότι δεν θα γίνουν κατασχέσεις, ότι θα σβηστούν τα πρόστιμα, θα υπάρξουν ρυθμίσεις και περαιώσεις, θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και θα μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες κ.λπ.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις πληρωμές των δανείων προς τις τράπεζες. Η τοποθέτηση της «μεγαλόψυχης» κυρίας Λούκας Κατσέλη στην Εθνική, οι συζητήσεις για τις ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων, οι υποσχέσεις για σεισάχθεια και πολλά άλλα δημιουργούν την εντύπωση στους πολίτες ότι τελικά θα γλιτώσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από τα χρέη τους.

Αποτέλεσμα αυτής της προσδοκίας είναι να έχουμε τεράστια υστέρηση εσόδων στις εφορίες, να δημιουργείται δημοσιονομικό κενό που πάρα πολύ δύσκολα μπορεί να καλυφθεί φέτος και να έχουμε ταμειακά ελλείμματα.

Το ίδιο και στις τράπεζες, όπου τα κόκκινα δάνεια εκτινάσσονται στο ζενίθ και οι τράπεζες ασφυκτιούν, μην  μπορώντας να χρηματοδοτήσουν την οικονομία, πράγμα βέβαια που θα συνέβαινε ούτως ή άλλως, αφού τα ταμειακά τους διαθέσιμα τα παίρνει το κράτος και τους δίνει έντοκα γραμμάτια.
Ολα αυτά οδηγούν σε ασφυξία των αριθμών και η κατάσταση δεν αναμένεται να αλλάξει όσο η κυβέρνηση δεν φέρνει στη Βουλή φορολογικό νόμο που θα αντικαταστήσει όλους αυτούς που έχει πει ότι θα καταργήσει. Είναι σαν να μην υπάρχει αυτή τη στιγμή φορολογικός νόμος, αφού οι ισχύοντες έχουν φραστικά καταργηθεί και νέος δεν έχει έρθει.

Το εντυπωσιακό είναι ότι η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, πλήρης ευδαιμονίας και αισιοδοξίας, δεν σταματάει να δηλώνει, μεταξύ άλλων, ότι οι ξένοι θα αλλάξουν στρατηγική και θα μας στηρίξουν (παρά τη μέχρι σήμερα επίμονη άρνησή τους) και ότι από τις 100 δόσεις και τις ρυθμίσεις στις εισφορές των ασφαλιστικών ταμείων τα έσοδα του κράτους θα αυξηθούν τόσο που θα καλύψουν τις ανάγκες και μάλιστα θα δημιουργήσουν κι ένα επαρκές πρωτογενές πλεόνασμα. Ολα αυτά βεβαίως τα υποστηρίζει θεωρητικά, αλλά δεν εξηγεί πώς θα γίνει αυτή η εντυπωσιακή αλλαγή.

Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γίνει. Ούτε οι Ευρωπαίοι θα κάνουν κωλοτούμπα για να μας στηρίξουν οικονομικά αν δεν πάρουμε κάποια μέτρα στα οποία θα συμφωνούν, ούτε οι πολίτες θα αρχίσουν ξαφνικά να πληρώνουν φόρους. Ιδιαίτερα όσο αντιλαμβάνονται ότι ο κίνδυνος πτώχευσης (δηλαδή πιστωτικού γεγονότος) εντός των επόμενων μηνών αυξάνεται και θέλουν να διατηρήσουν ρευστότητα για τις πολύ δύσκολες ημέρες που βλέπουν να έρχονται. Διότι λογικά σκεπτόμενοι λένε ότι αν η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών, ας έχουμε λίγα ευρώ να πορευτούμε και βλέπουμε.

Η διακοπή της λειτουργίας του κράτους, η φραστική κατάργηση όλων των νόμων, οι πολύ κακές σχέσεις με τους πιστωτές, η απραξία των υπουργών και των δημοσίων υπηρεσιών, το πάγωμα των συναλλαγών εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας αλλά και η ύφεση, η οποία επιδεινώνεται και δημιουργεί νέους ανέργους, δεν ευνοούν την επάνοδο σε οικονομική ομαλότητα. Και αυτό δεν θα αλλάξει αν η κυβέρνηση δεν συμφωνήσει σε ένα σχέδιο με τους εταίρους για να αρχίσει ξανά η χρηματοδότηση της οικονομίας από το εξωτερικό και αν δεν αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τοπίο στο εσωτερικό με την άμεση δημιουργία του φορολογικού συστήματος που έχει υποσχεθεί. Ο κ. Βαρουφάκης δηλώνει ότι το νέο φορολογικό σύστημα θα είναι έτοιμο του χρόνου. Του χρόνου, όμως, δεν ξέρουμε αν θα υπάρχουν η ελληνική οικονομία, η κυβέρνηση και ο κ. Βαρουφάκης. Τώρα τι γίνεται; Τίποτα. Και γι’ αυτό είναι ευτυχείς οι μπαταχτσήδες, μέχρι βέβαια να τους έρθει η λυπητερή, οπότε θα πάψουν να είναι ευτυχείς και θα ξαναγίνουν αγανακτισμένοι.