Χωρίς σχέδιο μετά την αποτυχία

Μέχρι στιγμής η προσπάθειά της είχε εστιαστεί σχεδόν αποκλειστικά στις διαπραγματεύσεις με στόχο τη ρύθμιση του χρέους. Αδιαφόρησε και συνεχίζει να αδιαφορεί για τα πολύ σοβαρά προβλήματα της οικονομίας, για τις «παράπλευρες απώλειες» των μέτρων που δημιουργούν στρατιές απελπισμένων, φτωχών και υπερχρεωμένων πολιτών. 

Αιτία αυτής της κατάστασης είναι η διατήρηση ενός αντιπαραγωγικού και εχθρικού προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις δημοσίου τομέα που συνεχίζει να ξοδεύει περισσότερα απ’ όσα αντέχει η χώρα, επιβαρρύνοντας έτσι τους πάντες με υπερβολικούς φόρους και άλλες δαπάνες, όπως ασφαλιστικές εισφορές, για να επιβιώσει ένα σύστημα το οποίο η χώρα δεν αντέχει.
Η προτεραιότητα τώρα είναι η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης ώστε να γίνει πιο παραγωγική και λιγότερο δαπανηρή.

Περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση δύο λαϊκιστικών κομμάτων να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα; Ασφαλώς και όχι. Η κατάσταση, όμως, φτάνει στο απροχώρητο, οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν τα νέα χρέη που τους φόρτωσε η κυβέρνηση προκειμένου να μετατρέψει το δημόσιο χρέος σε ιδιωτικό, το κράτος έχει πάψει να λειτουργεί και κάτι πρέπει να γίνει.

Ολες οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων προκάλεσαν προβλήματα τα οποία εμφανίζονται σήμερα. Η αδυναμία της κυβέρνησης να ρυθμίσει το εσωτερικό χρέος και να το κάνει βιώσιμο -διότι εφόσον είναι αδύνατο να πληρωθεί σημαίνει ότι δεν είναι βιώσιμο- αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα. Η ρύθμιση του εσωτερικού χρέους, με την παραδοχή ότι δεν είναι δυνατόν να εισπραχθούν τα άνω των 90 δισ. συσσωρευμένα χρέη από το παρελθόν των πολιτών προς το Δημόσιο, είναι αναγκαία για να λειτουργήσει η οικονομία. 

Το ίδιο αναγκαία είναι και η ρύθμιση των κόκκινων δανείων για να μπορέσουν οι τράπεζες να αρχίσουν έστω και πολύ περιορισμένα να χρηματοδοτούν την οικονομία. Η πληρωμή των οφειλών του κράτους προς ιδιώτες, προμηθευτές του Δημοσίου και φορολογούμενους είναι προτεραιότητα για να αποκατασταθεί η ρευστότητα της οικονομίας και να λειτουργήσει ένα πλήθος υπηρεσιών, όπως τα νοσοκομεία, που υποφέρουν από την επτάμηνη καθυστέρηση της πληρωμής των χρεών του Δημοσίου προς αυτά. 

Πολλά από τα μέτρα τα οποία ψηφίστηκαν στο παρελθόν δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί διότι εκκρεμούν υπουργικές αποφάσεις και επειδή το κράτος δεν θέλει να τα εφαρμόσει. Καθώς όμως δεν εφαρμόζονται, δεν φέρνουν και κανένα θετικό αποτέλεσμα στην οικονομία. Εφόσον λοιπόν ψηφίστηκαν, πρέπει πλέον να εφαρμοστούν διότι αλλιώς δεν έχει νόημα η ψήφισή τους. 

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι δημόσιες υπηρεσίες δεν γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, δεν γνωρίζουν τι ισχύει και τι καταργήθηκε, όλα είναι μετέωρα, όλα είναι σε εκκρεμμότητα. Αυτή η κατάσταση πρέπει άμεσα να αλλάξει. Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις και διευκρινήσεις προς τις υπηρεσίες για να προχωρήσουν οι δουλειές και να αρθούν οι αβεβαιότητες.

Κάθε υπουργός πρέπει να σκύψει σοβαρά και με επιμέλεια στα προβλήματα του υπουργείου του με στόχο να απλοποιήσει όσο μπορεί τις διαδικασίες, να άρει τη γραφειοκρατία και να περιορίσει τις σπατάλες του για να φτάσει τελικά σε ένα επίπεδο ομαλής λειτουργίας. Κανείς, όμως, δεν το έχει κάνει μέχρι σήμερα.

Η τακτοποίηση λοιπόν της δημόσιας διοίκησης, η αποκατάσταση των χρηματικών ροών προς την αγορά, η ρύθμιση των ανείσπρακτων χρεών και ο περιορισμός της γραφειοκρατίας θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης.

Δεν είναι όμως. Ενώ όλοι όσοι έχουν δουλέψει και προσπαθήσει πολύ στη ζωή τους γνωρίζουν ότι η μόνη οδός για να βγεις από μια κρίση είναι η αύξηση της προσπάθειας, οι καφενόβιοι κυβερνώντες δεν το γνωρίζουν. Ελπίζουν σε θαύματα, παραμένουν προσκολημμένοι σε ιδεοληψίες, επαναλαμβάνουν διαρκώς τα ίδια λάθη και στηρίζονται στον από μηχανής θεό, ο οποίος όμως δεν λέει να εμφανιστεί.

Καταρρέουν βέβαια αυτοί, αλλά μαζί τους, δυστυχώς, καταρρέει και η χώρα.
Το plan b της κυβέρνησης μετά την αποτυχία της είναι η επικοινωνιακή διαχείρισή της με στόχο την παραμονή στην εξουσία. Χωρίς σχέδιο, όμως, χωρίς όραμα για τη χώρα και χωρίς στόχους για ποιον λόγο θέλουν να παραμείνουν; Ποιον εξυπηρετεί η παραμονή τους στην εξουσία; Δυστυχώς κανέναν παρά μόνο την τσέπη τους.