Σε ποιους χάλασε τη «σούπα» ο Γεωργίου (και τώρα τον κυνηγούν)

Η υπόθεση Γεωργίου μοιάζει -και προφανώς είναι για τον ίδιο αφού βρίσκεται στα δικαστήρια έξι χρόνια- με δικαστικό θρίλερ. Και ενώ το δικαστικό σκέλος της υπόθεσης έχει τη δική του πορεία και το δικό του ενδιαφέρον, ανακύπτουν ερωτήματα σχετικά με την πολιτική διάστασή της. 

Ο έμπειρος οικονομολόγος και πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) Ανδρέας Γεωργίου καταδικάστηκε πριν από λίγες ημέρες από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή, επειδή δεν ενημέρωσε το Δ.Σ. της υπηρεσίας της οποίας προΐστατο για το ύψος του δημοσίου ελλείμματος του 2009 πριν το ανακοινώσει. Το δικαστήριο εξάντλησε το μέγιστο της ποινής που μπορούσε να του επιβάλει. Για να το πούμε απλά, ο Α. Γεωργίου καταδικάστηκε επειδή δεν ενημέρωσε το Δ.Σ. της υπηρεσίας του πριν ανακοινώσει το ύψος του ελλείμματος και το ανακοίνωσε μόνος του, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με την απόφαση, να έχει «ηθικό όφελος», δηλαδή να φανεί ο ίδιος σπουδαίος! Οσον αφορά στις άλλες κατηγορίες με τις οποίες βαρυνόταν, ότι δηλαδή δεν συγκαλούσε το Δ.Σ. της υπηρεσίας και ότι παράλληλα με την απασχόλησή του στην ΕΛΣΤΑΤ εργαζόταν και για το ΔΝΤ, το Τριμελές Εφετείο τον αθώωσε.  Πριν από αυτή την τελευταία δίκη, ο κ. Γεωργίου είχε απαλλαγεί πρωτοδίκως από όλες τις κατηγορίες ομόφωνα με τη σύμφωνη γνώμη της εισαγγελέως της έδρας. Παράλληλα, ο κ. Γεωργίου έχει κατηγορηθεί για ψευδή βεβαίωση του ελλείμματος, δηλαδή ότι το διόγκωσε τεχνητά. Γι’ αυτή την κατηγορία έχει ήδη απαλλαγεί δύο φορές διά βουλεύματος του Συμβουλίου των Εφετών - επί των απαλλακτικών βουλευμάτων έχει ασκηθεί δύο φορές αναίρεση από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Αυτή είναι η ουσία της ιστορίας που γίνεται κάθε τόσο πρωτοσέλιδο, καθώς πάνω στην «υπόθεση Γεωργίου» παίζεται πολιτικό παιχνίδι.

O Γεωργίου, το έλλειμμα και το μνημόνιο

Ο Ανδρέας Γεωργίου προσελήφθη στη Στατιστική Υπηρεσία ως επικεφαλής τον Αύγουστο του 2010. Τρεις μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του 2010, η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε υπογράψει το πρώτο μνημόνιο. Δέκα μήνες νωρίτερα, τον Οκτώβριο του 2009 ο τότε υπουργός Οικονομίας Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε ενημερώσει το Ecofin ότι το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν 6% όπως έλεγε η κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά 12,5% του ΑΕΠ. Με την αναθεώρηση που έκανε ο κ. Γεωργίου το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε τελικά στο 15,4% του ΑΕΠ. 

Ο κ. Γεωργίου, λοιπόν, κατηγορείται στο δικαστήριο ότι διόγκωσε τεχνητά το έλλειμμα στο 15,4% από 6% που έλεγε η κυβέρνηση Καραμανλή. Βεβαίως είχε προηγηθεί η ανακοίνωση Παπακωνσταντίνου ότι το έλλειμμα ήταν ήδη διπλό από αυτό που έλεγε η κυβέρνηση Καραμανλή, δηλαδή 12,5% του ΑΕΠ. Μάρτυρες κατηγορίας υποστηρίζουν ότι ο κ. Γεωργίου οδήγησε στο μνημόνιο, πράγμα παράλογο, αφού ο ίδιος προσελήφθη τρεις μήνες μετά την υπογραφή του. Ο κ. Γεωργίου κατηγορείται επίσης ότι άλλαξε τον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος και συμπεριέλαβε σε αυτό και τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ. Ομως η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία και οι διεθνείς οργανισμοί υποστηρίζουν ότι η μέθοδος που ακολούθησε είναι η μόνη σωστή και ότι έκτοτε έχουν αξιοπιστία τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία, τα οποία μέχρι τότε ήταν πάντα λανθασμένα. Οι Ευρωπαίοι, μάλιστα, με «άκομψο» τρόπο, κατά τη γνώμη ορισμένων αναλυτών, παρεμβαίνουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη ζητώντας ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ να απαλλαγεί από όλες τις κατηγορίες. Η απαλλαγή δε του κ. Γεωργίου μπήκε και ως μνημονιακός όρος στην τελευταία δανειακή συμφωνία της κυβέρνησης και έγινε αποδεκτός από αυτήν. Τελικά η υπόθεση θα κριθεί από τον Αρειο Πάγο.

Ποιο είναι το πολιτικό παιχνίδι;

Η τελευταία προ-μνημονιακή κυβέρνηση, αυτή του κ. Κώστα Καραμανλή, είχε δηλώσει προς τη διεθνή κοινότητα ότι το έλλειμμα είναι 6% του ΑΕΠ. Εάν αυτό ήταν σωστό, τότε η ευθύνη για την κατάρρευση της οικονομίας, την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, τα μνημόνια και τη συνακόλουθη ύφεση, την αύξηση της ανεργίας, την καταστροφή της οικονομίας, τους υπερβολικούς φόρους και όλη αυτή την τρισάθλια οικονομική κατάσταση θα βάρυνε την κυβέρνηση Παπανδρέου και τις επόμενες κυβερνήσεις, δηλαδή τις μνημονιακές κυβερνήσεις των Σαμαροβενιζέλων, όπως τις αποκαλούν οι καραμανλικοί, και έτσι η κυβέρνηση Καραμανλή θα απαλλασσόταν από κάθε ευθύνη. 

Ομως εφόσον το έλλειμμα δεν ήταν 6% αλλά 15,4%, η ευθύνη για την κακή κατάσταση της οικονομίας στο τέλος του 2009 βαρύνει πρωτίστως την κυβέρνηση Καραμανλή. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας μετά την αναθεώρηση του κ. Γεωργίου, το έλλειμμα τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή ήταν πολύ χαμηλότερο. Μόλις 5,7% του ΑΕΠ το 2006, 6,4% το 2007, 9,4% το 2008, ενώ εκτινάχθηκε στο 15,4% το 2009.

Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι η διακυβέρνηση Καραμανλή είχε οδυνηρά αποτελέσματα για την οικονομία, αφού οδήγησε σχεδόν σε τριπλασιασμό του δημοσίου ελλείμματος μέσα σε μια τριετία. Ετσι, χωρίς φυσικά να απαλλάσσονται από τις ευθύνες τους οι επόμενες κυβερνήσεις, αποκαλύπτεται ότι η κυβέρνηση Καραμανλή φέρει βάρος ευθύνης για την οικονομική κρίση. Οπως φυσικά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ειδικά αυτές του ΠΑΣΟΚ επί εποχής Ανδρέα. Αλλά βέβαια η δυνατότητα στατιστικού ελέγχου με άλλα δεδομένα (ΔΕΚΟ, νοσοκομεία κ.λπ.) από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει. Προφανώς με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Η διοίκηση Γεωργίου στην ΕΛΣΤΑΤ, λοιπόν, αλλάζει την πρόσφατη πολιτική ιστορία διότι αποκαλύπτει μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που παρουσίαζε η κυβέρνηση Καραμανλή και μεταβάλλει το πολιτικό σκηνικό. Και αυτό οδηγεί σε άγριο πολιτικό πόλεμο με παρασκηνιακές διαδικασίες, ίντριγκες και αλληλοκατηγορίες. 

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η υπόθεση Γεωργίου έχει δημιουργήσει σοβαρές τριβές στο εσωτερικό της Ν.Δ., με πολλούς καραμανλικούς πρώην βουλευτές να πιέζουν τον σημερινό πρόεδρό της Κυριάκο Μητσοτάκη να πάρει επίσημη θέση εις βάρος του κ. Γεωργίου, πράγμα που ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κάνει. Ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ .θεωρεί ότι πρέπει να περιμένει την τελική κατάληξη της έρευνας για την υπόθεση. Πολιτικοί αναλυτές ερμηνεύουν τις διιστάμενες απόψεις που εκφράζονται κατά καιρούς από στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την υπόθεση Γεωργίου ως ένδειξη της κόντρας καραμανλικών - μητσοτακικών. Θέση για το ζήτημα αυτό δεν παίρνει ευθέως ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., η οποία όμως εμμέσως διά στόματος του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου έδειξε ότι δεν υποστηρίζει τη δίωξη Γεωργίου. Ο κ. Τσακαλώτος, όταν του ζητήθηκε από τους Ευρωπαίους να συμπεριληφθεί το κλείσιμο της υπόθεσης Γεωργίου στην τελευταία δανειακή σύμβαση ως προαπαιτούμενο, απήντησε εγγράφως: «Στο θέμα της ΕΛΣΤΑΤ, ευχαρίστως μπορούμε να το θέσουμε ως “βασικό παραδοτέο” πριν τον Ιούλιο». 
Ωστόσο, οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. «γοητεύονται» να διατηρούν την κόντρα ανάμεσα στους κόλπους της Ν.Δ. Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, ζητά με δηλώσεις του τόσο από τον κ. Μητσοτάκη όσο και από τον κ. Τσίπρα να πάρουν θέση στο ζήτημα της δίωξης Γεωργίου υποστηρίζοντας ότι: «Η δικαστική διαιώνιση της υπόθεσης Γεωργίου - ΕΛΣΤΑΤ δεν συμβάλλει κατά καμία έννοια στο δημόσιο συμφέρον, τουναντίον μπορεί να το πλήξει, έστω και μη ηθελημένα, αλλά πάντως καίρια. Οι μόνοι που ενδιαφέρονται να συντηρείται η δήθεν υπόθεση σε εκκρεμότητα είναι οι υπεύθυνοι του εκτροχιασμού του 2009, καθώς και αυτοί που έχτισαν καριέρες υιοθετώντας και τροφοδοτώντας τις θεωρίες συνωμοσίας».

Στην υπόθεση παρεμβαίνουν έντονα και επίμονα και οι ξένοι εταίροι με το επιχείρημα ότι πρέπει να προστατευτούν οι Ανεξάρτητες Αρχές, όπως η Στατιστική Υπηρεσία. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση της εκπροσώπου του επιτρόπου Πιερ Μοσκοβισί: «Αυτό που έχει σημασία είναι η ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ και οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί να προστατεύονται με βάση τον νόμο. Γι’ αυτό και παρακολουθούμε με ανησυχία αυτές τις εξελίξεις». Επανέλαβε ότι η απόφαση του ελληνικού δικαστηρίου είναι ανοιχτή για προσφυγή και συνεπώς ότι η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Ανέφερε επίσης ότι «η υπόθεση του Α. Γεωργίου θα εξεταστεί από τα κράτη-μέλη στο πλαίσιο της επόμενης συνόδου της Ευρωζώνης». Με λίγα λόγια, το κλείσιμο της υπόθεσης θα είναι πάλι προαπαιτούμενο στην επόμενη τρίτη αξιολόγηση. Η υπόθεση Γεωργίου, λοιπόν, της οποίας την εξέλιξη θα παρακολουθήσουμε στον Αρειο Πάγο και στο Eurogroup, δεν είναι μια απλή δικαστική αντιπαράθεση, αλλά μια εξόχως πολιτική υπόθεση με πολύ παρασκήνιο, μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ κορυφαίων πολιτικών και παρατάξεων - και αυτό διότι αποτελεί σημείο-κλειδί για το ποιος πολιτικός και ποιο κόμμα έχει την καίρια ευθύνη για τον εκτροχιασμό των δημόσιων οικονομικών και την πορεία της χώρας στα μνημόνια, στην ύφεση και την απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας.