Τρίζει η κυβέρνηση από τους πλειστηριασμούς

Θα ακολουθήσουν πλειστηριασμοί από τις εφορίες και από τα ασφαλιστικά ταμεία, μπορεί και από τους δήμους. Οι πολίτες είναι υπερχρεωμένοι είτε επειδή πήραν δάνεια τα οποία δεν μπορούσαν να διαχειριστούν, είτε επειδή δεν κατάφεραν να πληρώσουν τις δυσβάσταχτες υποχρεώσεις σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές που τους επέβαλε το κράτος. 
Ακόμη και αν συμφωνούμε απόλυτα ότι δικαίως οι κατά σύστημα κακοπληρωτές πιέζονται και τελικά χάνουν την περιουσία τους, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να δεχθούμε ότι αυτοί είναι η πλειοψηφία όσων δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και διώκονται από το κράτος.

Η μεγάλη πλειοψηφία είναι άνθρωποι που είχαν διαμορφώσει ένα πλάνο πληρωμών, το οποίο όμως πλέον δεν λειτουργεί λόγω κρίσης. Το κλείσιμο επιχειρήσεων, η ανεργία, η μείωση εισοδημάτων, η αύξηση των φόρων ανάγκασαν πολλούς να σταματήσουν τις πληρωμές των υποχρεώσεών τους. Και αυτό θα συνεχιστεί. Οι ευρισκόμενοι σε αδυναμία να πληρώσουν θα αυξηθούν, καθώς οι φόροι αυξάνονται διαρκώς και η ύφεση συνεχίζεται. 

Ολοι αυτοί που δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν θα αντιδράσουν πολύ βίαια στην προσπάθεια κατάσχεσης και πλειστηριασμού των ακινήτων τους για τον απλούστατο λόγο ότι θεωρούν πως το κράτος τούς κλέβει. Και αυτό θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις όσο και αν επικοινωνιακά η κυβέρνηση προσπαθεί να διαμορφώσει την εντύπωση ότι όλοι αυτοί είναι κλέφτες. Ο μεγάλος κλέφτης στην Ελλάδα είναι το κράτος, είναι το Δημόσιο, είναι οι πολιτικοί και η δημόσια διοίκηση που θεωρούν δεδομένη την ευημερία τους εις βάρος όλων. Και προκειμένου να τη διατηρήσουν καταληστεύουν τους πολίτες με τους φόρους. Οταν δεν έχει μείνει πια ούτε ένα ευρώ στις τσέπες των πολιτών για να ξεχρεώσουν, τους παίρνουν τα σπίτια.

Πολιτικά, λοιπόν, οι κατασχέσεις των ακινήτων και οι πλειστηριασμοί θα είναι το μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο αυτής της κυβέρνησης, αλλά του πολιτικού συστήματος γενικότερα. Θα κληθούν οι πολιτικοί να αποφασίσουν με ποιον τρόπο θα περιορίσουν τις δαπάνες του Δημοσίου ώστε να μειωθούν και τα βάρη προς τους πολίτες και να μπορέσει η οικονομία να ανασάνει και να αναπτυχθεί. Είναι γνωστό σε όλους ότι οι πολύ υψηλοί φόροι δεν πληρώνονται και ότι από ένα σημείο και πέρα όσο ανεβαίνει η φορολογική επιβάρυνση τόσο πέφτουν τα δημόσια έσοδα.

Μέχρι τώρα οι πολίτες είχαν τρόπο να αμυνθούν στη φορολογική λαίλαπα. Με τη φοροδιαφυγή ή με τη μη πληρωμή των φόρων. Δεν είχαν, δεν έδιναν. Τώρα έχουν - δεν έχουν, θα πρέπει να βρουν λεφτά για να πληρώσουν ή θα χάσουν τα σπίτια τους.

Στην Ελλάδα η κατοικία, είτε πρώτη, είτε χωριό, είτε εξοχική, είναι ιερή. Η απόκτηση σπιτιού ήταν όνειρο ζωής για τους Ελληνες επί δεκαετίες και δεν δέχονται ότι ξαφνικά θα τους πάρεις το σπίτι για να πληρώσεις τα ελλείμματα του Δημοσίου ή για να βγάλεις πρωτογενή πλεονάσματα. 

Πριν από πολλά χρόνια, τη δεκαετία του ’90, είχα ρωτήσει τον τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Δημήτρη Χαλικιά γιατί δεν υλοποιεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊ­κής Ενωσης και δεν επιτρέπει στις τράπεζες να δίνουν προσωπικά καταναλωτικά δάνεια και κάρτες. Μου είχε απαντήσει ότι οι Ελληνες είναι λαός καταθετών και όχι δανειοληπτών.

Δεν έχουν εκπαιδευτεί για να διαχειριστούν ένα δάνειο, δεν ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Μου είχε επίσης πει ότι αν απελευθερώσει τα δάνεια, οι τράπεζες θα χορηγούν αφειδώς σε όλους για να αυξάνουν τα κέρδη τους και σε μία δεκαετία όλα τα ελληνικά νοικοκυριά θα είναι πτωχευμένα. Ο σοφός, όπως αποδεικνύεται τώρα, διοικητής καθυστέρησε όσο μπορούσε την εφαρμογή αυτών των ευρωπαϊκών οδηγιών. Και όταν πλέον απελευθερώθηκαν τα δάνεια, οι τράπεζες πράγματι έδιναν αφειδώς, πετυχαίνοντας κερδοφορίες μοναδικές σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Η ώρα του λογαριασμού, όμως, ήρθε τώρα για όλους. Για τις πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες που συντηρούνται με μηχανική υποστήριξη, για το πτωχευμένο Ελληνικό Δημόσιο που δεν λέει να περιοριστεί και να προσαρμοστεί στις συνθήκες, για τις επιχειρήσεις που έπαιρναν δάνεια και τα έτρωγαν σε σπατάλες και πολυτέλειες.

Και καλούνται οι πολίτες να πληρώσουν τα πάντα. Και τις τράπεζες και το Δημόσιο και την κοινωνική πολιτική της «αριστερής» κυβέρνησης. Και να τα πληρώσουν αφού ήδη έχουν χάσει την εργασία τους, το εισόδημά τους, τη σύνταξή τους, τις αποταμιεύσεις τους σε ελληνικά ομόλογα που κουρεύτηκαν, τις αποταμιεύσεις τους σε τραπεζικές μετοχές που εκμηδενίστηκαν, τις καταθέσεις τους που κατασχέθηκαν. Ορμούν όλοι αυτοί, λοιπόν, τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία αλαλάζοντας «κακοπληρωτές, κακοπληρωτές!» και κουνώντας το δάχτυλο αυστηρά, να πάρουν τα σπίτια, αφού πρώτα τους έχουν πάρει τα λεφτά και τις δουλειές.

Τι θα συμβεί λοιπόν; Θα υπάρξει βίαιη αντίδραση που θα οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις. Οι πολιτικοί σχεδιασμοί για το πότε θα γίνουν εκλογές θα ανατραπούν και η κυβέρνηση θα ψάχνει τρόπο να αντέξει την κοινωνική αγανάκτηση ή πόρτες και παράθυρα για να ξεφύγει.