Τα κυβερνητικά αυτογκόλ τρομάζουν τους επενδυτές και τις αγορές

Λίγες ημέρες ήταν αρκετές για να καταφέρει η κυβέρνηση να ανατρέψει με δική της πρωτοβουλία και δική της ευθύνη τις όποιες θετικές εντυπώσεις είχαν δημιουργηθεί από τα καλά λόγια των Ευρωπαίων εταίρων για τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Τέσσερις αστοχίες της κυβέρνησης ναρκοθετούν αυτή τη στιγμή τη θέση και την εικόνα της χώρας:

1 Με το σκάνδαλο της Novartis η κυβέρνηση πόλωσε το πολιτικό κλίμα, λασπολόγησε χωρίς στοιχεία και αποδείξεις τους πολιτικούς της αντιπάλους και διέλυσε κάθε προοπτική πολιτικής ηρεμίας.

2 Στα Ελληνοτουρκικά βρέθηκε αμήχανη να κοιτάζει το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό να εμβολίζει πλοίο του ελληνικού Λιμενικού Σώματος στα Ιμια και υποχρεώθηκε ουσιαστικά να δεχτεί την ύπαρξη «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, πετώντας στα σκουπίδια την ελληνική διπλωματία δεκαετιών και θέτοντας σε κίνδυνο ελληνικό έδαφος.

3

Με την έκδοση του αποτυχημένου ομολόγου στις διεθνείς αγορές την οποία πανηγύρισε ως επιτυχία, αλλά όποιος επενδυτής το αγόρασε κλαίει από την πρώτη μέρα τα λεφτά του, θέτει σε κίνδυνο την πορεία μελλοντικών εκδόσεων και κάθε απόπειρα της χώρας να στηριχθεί στις αγορές αντί για τα μνημόνια.

4 Με τη ρητορική περί «καθαρής» εξόδου έδωσε τη δυνατότητα στους Ευρωπαίους να μας δηλώνουν ότι και να ζητήσουμε πιστωτική γραμμή στήριξης δεν θα μας τη δώσουν και μας στέλνουν στα κοράκια των αγορών - όπως εμείς θρασύτατα παριστάναμε ότι επιθυμούμε.
Ολες αυτές οι άστοχες κινήσεις της κυβέρνησης, οι οποίες έναν και μόνο στόχο έχουν, τη δημιουργία εντυπώσεων στους ψηφοφόρους ότι αυτή τα πάει καλά και ότι όλοι οι άλλοι είναι κλέφτες, επιφέρουν άμεσα μεγάλη ζημιά στη χώρα.

Θυσιάζεται στη μικροπολιτική σκοπιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. όχι μόνο η οικονομική προοπτική της χώρας και η ελπίδα των πολιτών για μια μικρή έστω ανάσα ρευστότητας, αλλά τελικά και η εθνική ακεραιότητα.

Ας ξεκινήσουμε ανάποδα:

Εκεί που έφτασε το πράγμα στα Ιμια μπορεί κάποιος να μας πει πώς και πότε θα φύγουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία και θα πάνε τα δικά μας; Μπορεί κάποιος να μας πει αν αυτή τη στιγμή τα Ιμια είναι ελληνικό έδαφος; Οι Τούρκοι λένε ότι είναι αμφισβητούμενο. Ο Καμμένος τούς είπε «μολών λαβέ». Οι Τούρκοι πήγαν και εμβόλισαν το ελληνικό σκάφος και αγκυροβόλησαν εκεί. Ο Καμμένος τι ακριβώς λέει τώρα μετά το «μολών λαβέ»;
Πάμε στο θέμα της Novartis.

Οι Συριζαίοι επιμένουν ότι πρόκειται περί σκανδάλου. Ωραία λοιπόν, ας δεχτούμε ότι είναι σκάνδαλο. Οταν όμως υπάρχει ένα τέτοιου μεγέθους σκάνδαλο, χρειάζονται στοιχεία για να αποδειχθεί. Δεν μπορεί να στηρίζεται αυτή η υπόθεση στα μπερδεμένα λόγια και στις εικασίες ανώνυμων μαρτύρων. Και για να λέμε την αλήθεια: αν υπήρχαν στοιχεία ότι τα έχει πιάσει ο Σαμαράς, ή ο Πικραμμένος, ή ο Αβραμόπουλος, ή η γυναίκα του Στουρνάρα, ή ο Φούφουτος, αυτό που θα έπρεπε να γίνει ήταν να εμφανιστούν δύο αστυνομικοί στην πόρτα των σπιτιών τους και να τους συλλάβουν όλους αυτούς.

Φαντάζομαι ότι και η χαρά του Τσίπρα θα ήταν τεράστια αν ήταν σε θέση να το κάνει αυτό και είμαι βέβαιος ότι αν το έκανε θα είχε τεράστιες πιθανότητες να ξανακερδίσει τις εκλογές, διότι θα δικαιωνόταν η πεποίθηση του κοινού ότι όλοι τα πιάνουν και κανείς δεν φυλακίζεται.Προφανώς και δεν υπάρχουν στοιχεία σε αυτό το «σκάνδαλο».

Προσοχή! Δεν αμφισβητώ ότι η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα βρίσκεται σε αδιανόητα υψηλά επίπεδα, δεν αμφισβητεί κανείς ότι είναι πάγια πρακτική των φαρμακοβιομηχανιών ανά τον κόσμο να λαδώνουν γιατρούς με ταξίδια, συνέδρια και δώρα, ούτε ότι το πολιτικό σύστημα είναι διεστραμμένο, ιδιαίτερα στη χώρα μας, αλλά αν δεν υπάρχουν στοιχεία για όλα αυτά, η λάσπη δεν προσφέρει τίποτα. Η λάσπη, λοιπόν, της υπόθεσης Novartis, διότι περί λάσπης πρόκειται, αποτελεί ένα πάρα πολύ κακό νέο για τους ξένους επενδυτές τους οποίους κυνηγάμε με το τουφέκι να επενδύσουν. Τορπιλίζει το πολιτικό κλίμα. Οι ξένοι διαβάζουν ότι δύο πρώην πρωθυπουργοί και πλήθος κρατικών στελεχών κατηγορούνται για χρηματισμό.

 Αντιλαμβάνονται, λοιπόν, ότι το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα δεν θα ηρεμήσει και φυσικά αναβάλλουν τις επενδύσεις τους διότι η πολιτική αστάθεια δεν ευνοεί ποτέ τις επενδύσεις.

Δεν είναι όμως μόνο η πολιτική αστάθεια, είναι και το πρόβλημα που προκαλεί η ελληνοτουρκική κρίση στον τουρισμό -που είναι η μόνη υγιής πηγή εσόδων της χώρας-, είναι και η αποτυχημένη έκδοση του ελληνικού ομολόγου, που, ενώ το αγόρασαν κάποιοι επενδυτές ως ευκαιρία, χάνουν τα λεφτά τους από την πρώτη μέρα.

Και δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτά. Είναι τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου που λένε ότι η Ελλάδα είναι μια υπερχρεωμένη χώρα με εσωτερικό χρέος τεράστιο, με τους πολίτες να χρωστάνε στο κράτος 100 δισ. ευρώ, στα ασφαλιστικά ταμεία 35 δισ. ευρώ, ενώ στις τράπεζες υπάρχουν άλλα 100 δισ. ευρώ κόκκινα και μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Με ένα τραπεζικό σύστημα διαλυμένο και υπό την απειλή της πτώχευσης διαρκώς, με τους Ελληνες να μη φέρνουν τα λεφτά τους από το εξωτερικό, με φόρους παράλογα υψηλούς, με πτωχευμένα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία συντηρούνται και αυτά εμμέσως από τους φόρους, υπό καθεστώς απόλυτης έλλειψης ρευστότητας και χρηματοδοτήσεων, με τις μόνες νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν να είναι σουβλατζίδικα και μπαρ. Αυτή είναι η πραγματικότητα της οικονομίας και ενώ ο Τσίπρας πανηγυρίζει προσπαθώντας να παρουσιάσει μια ωραιοποιημένη εικόνα και οι ξένοι τον σιγοντάρουν με καλά λόγια διότι βαρέθηκαν πια να μας πληρώνουν, έρχεται η ανικανότητα της κυβέρνησης, η εκπαίδευση σε καφενειακή πολιτική και το μικροπολιτικό συμφέρον να διαλύσουν κάθε θετική προοπτική.

Με τους χειρισμούς του στα υπόλοιπα θέματα, ο Τσίπρας θα χάσει κάθε πιθανότητα ανατροπής τού εις βάρος του πολιτικού κλίματος και θα καταρρεύσει, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι παρασέρνει λόγω της ανικανότητας και της επιπολαιότητάς του και ολόκληρη τη χώρα σε αυτή την κατάρρευση. Αντί να σοβαρευτεί και να εκμεταλλευτεί το θετικό διεθνές κλίμα υπέρ του και υπέρ της χώρας, εμπλέκεται σε μικροπολιτικά παιχνίδια που βλάπτουν τη χώρα - και τον ίδιο φυσικά.