Για ποια οικονομία συζητάμε;

Είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο και αφόρητα βαρετό για τους αναγνώστες άνω των 40 ετών - υποθέτω και για τους νεότερους. Και αυτό διότι ακόμη και οι σημερινοί 40άρηδες πρόλαβαν δυστυχώς την τελευταία δεκαετία να τα δουν όλα. Τις άθλιες πολιτικές που οδήγησαν στην καταστροφή, τις ολέθριες επιλογές των προμνημονιακών και μνημονιακών κυβερνήσεων, το απόλυτο ξεχαρβάλωμα του κράτους, την ανεργία, το κλείσιμο των επιχειρήσεων, το χάσιμο των περιουσιών, τις κατασχέσεις καταθέσεων, εισοδημάτων, την άνευ ορίου φορολόγηση, τον παραλογισμό των νόμων και της γραφειοκρατίας, τους εκβιασμούς, τη γενικευμένη ανομία, τη βία.
Και «απολαμβάνουν» σήμερα όλοι τον απόλυτο εξευτελισμό του πολιτικού κόσμου σε μια Βουλή όπου ο κάποτε «άσχετος» ή «θυρωρός» Κατσιφάρας φαντάζει σαν τον Βίσμαρκ συγκρινόμενος με τους σημερινούς κυβερνητικούς - βουλευτές και μη.

Γι’ αυτούς τους λόγους και επειδή έχουμε ακόμη πολλή κατρακύλα μπροστά μας, πολλή φτώχεια και πολλές αποτυχίες και ακόμη μεγαλύτερους διεθνείς εξευτελισμούς ως έθνος -και μη χειρότερα- δεν αξίζει να ασχολούμαστε με τα οικονομικά. Οι αποφάσεις έχουν ληφθεί και εκτελούνται, το όποιο μικρό όφελος υπήρξε από τις θυσίες της δεκαετίας κατασπαταλιέται σήμερα και θα εξαντληθεί μέχρι τις εκλογές στην προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να συγκρατήσει κάποιους από τους αφελείς ψηφοφόρους του.


Και το ερώτημα είναι, καθώς βρισκόμαστε σε χρονιά εκλογών, αν έχουν καταλάβει τίποτα οι ψηφοφόροι τόσο του Τσίπρα όσο και του ανεκδιήγητου Καμμένου την τελευταία τετραετία.

Εχει καταλάβει ο σοφός λαός, που από την πολλή σοφία του αυτοκτόνησε με τις πολιτικές επιλογές του, ποιος φταίει για την κατάντια του; Εχει καταλάβει πόσο διασκέδασαν και διασκεδάζουν στην εξουσία ο Τσίπρας, ο Καμμένος, ο Πολάκης, ο Καρανίκας και δεκάδες άλλοι που κυβερνούν; Πόσο διασκέδασαν κοροϊδεύοντας τους ψηφοφόρους τους και τους υπόλοιπους πολίτες και καταστρέφοντας τα πάντα;
Ή ο σοφός λαός πιστεύει ότι «τα παιδιά προσπάθησαν», αλλά η διεθνής συνωμοσία δεν τους άφησε να μεγαλουργήσουν;
Θα φανεί στις εκλογές.

Οι φετινές εκλογές δεν μοιάζουν με τις προηγούμενες. Σε όλες τις προηγούμενες υπήρχε πάντα ένα κόμμα που δεν είχε λερώσει τη φωλιά του κυβερνώντας. Τώρα δεν υπάρχει.

Ακόμη και το ΚΚΕ έχει συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ επί Οικουμενικής και είχε μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ να δοκιμαστεί. Τώρα κυβέρνησε και ο ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη και το «απόκομμα» των ΑΝ.ΕΛ. του Καμμένου. Μέχρι και ο Λαφαζάνης και η Κωνσταντοπούλου δοκιμάστηκαν και εκδιώχθηκαν από τους ίδιους τους «συντρόφους» τους. Ποιος λοιπόν έχει μείνει εκτός εξουσίας; Μόνο το υπό διάλυση Ποτάμι και η Χρυσή Αυγή. Και εκτός Βουλής τα ακραία αριστερά και τα ακραία λαϊκίστικα κόμματα - οργανώσεις - προσωπικά μαγαζιά, που ίσως δούμε να κατεβαίνουν στις εκλογές αντιγράφοντας τις καταστροφικές και ψευδέστατες προεκλογικές εξαγγελίες των προηγούμενων.

Συνεπώς σε αυτές τις εκλογές δεν υπάρχει από πουθενά η ελπίδα του νέου και αδοκίμαστου, εκτός αν θεωρεί κάποιος ότι αποτελούν ελπίδα η Χρυσή Αυγή ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο Βελόπουλος. Ολοι έχουν δοκιμαστεί και όλοι είναι συνυπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας σε βαθμό που ο ένας να ανταγωνίζεται τον άλλον για το ποιος φταίει περισσότερο.

Το αποτέλεσμα λοιπόν αυτών των εκλογών θα είναι πολύ σημαντικό για αρκετές δεκαετίες μπροστά μας. Πολύ σημαντικότερο από αυτά που κάνει τώρα η κυβέρνηση για την οικονομία. 
Πού περιμένεις να πάει η οικονομία όταν έχεις Πολάκηδες στα υπουργεία και μια ολόκληρη κυβέρνηση να τους δικαιολογεί και να τους στηρίζει; Και πολλούς ψηφοφόρους να θαυμάζουν το θράσος και τη μαγκιά του υπουργού;

Ποια οικονομία μπορεί να φτιαχτεί με τέτοια κυβέρνηση;

Και ποια νοοτροπία μπορεί να καλλιεργηθεί στους νεότερους όταν βλέπουν πως οι υπουργοί είναι πολύ χειρότεροι από τον τελευταίο καφενόβιο και ότι το επίπεδο δημοσίου διαλόγου είναι χαμηλότερο από αυτό της φυλακής;

Το χειρότερο, δε, είναι ότι αν συνηθίσαμε σε αυτό το επίπεδο, θα ανεχτούμε πολύ χειρότερα στο μέλλον. Η διακοπή αυτής της καταστροφικής πορείας πρέπει να γίνει φέτος. Αμεσα και πολύ δυναμικά.

Γι’ αυτό, το μόνο που έχει σημασία για την οικονομία είναι το αποτέλεσμα των φετινών εκλογών. Οχι μόνο ποιος θα βγεί πρώτος αλλά και πόσο θα τιμωρηθούν η χυδαιότητα και η ανικανότητα. Το πώς θα ψηφίσουν οι ψηφοφόροι αυτή τη φορά θα προσφέρει σημαντικά μαθήματα στα «μαγειρεία» των κομμάτων που μελετούν τις μεθόδους παραπλάνησης των ψηφοφόρων. Και είτε θα αναγκάσει τα κόμματα και τους πολιτικούς να σοβαρευτούν είτε θα μας στείλει σε ακόμη χειρότερες καταστάσεις. Προσοχή λοιπόν φέτος τι θα ψηφίσουμε. Αυτή τη φορά δεν είναι όπως παλιά. Αν επιβραβεύσουμε την κοροϊδία και τη χυδαιότητα, θα ζήσουμε δεκαετίες με τέτοιους ανεκδιήγητους «ηγέτες».