Κοντάρια και Δον Κιχώτες

Χαμός έγινε στη Βουλή, όταν ο βουλευτής της ΝΔ Κυριαζίδης τόλμησε να «ξεμπροστιάσει» τα προ ημερών τεκταινόμενα στη Ραφήνα, όπου βουλευτές και οπαδοί της Χρυσής Αυγής χρησιμοποιούσαν τις ελληνικές σημαίες ως «σκουπόξυλα και σφουγγαρόπανα».

 

Φυσικά, οι αντιδράσεις της Χρυσής Αυγής ήταν άμεσες και καθ’ όλα πολιτισμένες… Χτύπημα εδράνων και φωνές, χωρίς να επιτρέπουν στο συνομιλητή τους να ολοκληρώσει. Τίποτα το περίεργο, καθώς έχουμε δει τέτοιες συμπεριφορές και σε εκπροσώπους άλλων κομμάτων εδώ και δεκαετίες. Δεν ξεχνά κανείς το χαστούκι του κ. Κεδίκογλου στον κ. Κόρακα και άλλα πολλά τραγελαφικά που συμβαίνουν κατά καιρούς στην ελληνική Βουλή.

 

Το πιο ενδιαφέρον όμως ήταν το σχόλιο του αντιπροέδρου της Βουλής Λεωνίδα Γρηγοράκου, ο οποίος με έντονο ύφος είπε: «Eδώ είναι Βουλή των Ελλήνων!! Σεβαστείτε το χώρο».

 

Και αυτό εδώ είναι και το πιο αληθινό από το όλο σκηνικό της έντασης. Ναι, αυτή είναι η Βουλή των Ελλήνων. Και αντιπροσωπεύει τους Έλληνες. Είναι μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Με κλέφτες, λωποδύτες, φοροφυγάδες, αλλά και έντιμους (στην περίπτωση της Βουλής και όχι της ελληνικής κοινωνίας, οι έντιμοι λιγότεροι).

 

Πόσο τραγελαφικό και υποκριτικό να ωρύονται οι μεν για την «κατάχρηση» της ελληνικής σημαίας, την οποία με τις κακές πολιτικές τους έχουν κυλήσει στο βούρκο και τη βρωμιά εδώ και δεκαετίες... Πόσο αγενές, απολίτιστο και εξίσου υποκριτικό το να τραμπουκίζεις, κάποιον επειδή σου επισημαίνει κάποιο λάθος, να φωνάζεις για να καλύψεις το λάθος σου και να ξεστομίζεις με ύφος χιλίων καρδιναλίων «αν δεν γουστάρεις, κάνε πραξικόπημα».

 

Τι; Δεν σας θυμίζει κάτι;

 

Γνωρίζω πολλούς Έλληνες που, όταν έχει τύχει να τους κάνεις παρατήρηση για κάτι στραβό δημόσια (σκουπίδια που εκσφενδονίζονται από αυτοκίνητα, σκουπίδια σε πεζοδρόμια, παρκάρισμα σε μπάρα αναπήρων, καταπάτηση ιδιωτικού χώρου, ξύλο στο παιδί τους δημόσια -η λίστα είναι ατελείωτη) δεν ζητούν συγγνώμη, δεν ντρέπονται, αλλά σε λούζουν με χυδαία φρασεολογία που τόλμησες να τους επισημάνεις το λάθος τους. Γιατί ποιος είσαι εσύ που θα τολμήσεις να τους κάνεις παρατήρηση για το λάθος τους.

 

Οπότε γιατί μας κάνουν εντύπωση όλα αυτά, δεν έχω καταλάβει. Εκτός αν ζούμε ακόμα στην πλάνη μας. Αυτήν, ξέρετε, την «προ κρίσης» πλάνη, όπου τα πεντοχίλιαρα ήταν πετσετάκια και όλοι ήμασταν πολιτισμένοι, λεφτάδες, καλλιεργημένοι και προπάντων ευγενείς.

 

Είναι χαριτωμένος ο Δον Κιχωτισμός του κύριου Κυριαζίδη, αλλά θα ήταν πιο τίμιος και ουσιαστικός, αν αυτή η προσπάθειά του αφορούσε τη νέα περικοπή των συντάξεων και όχι ένα σύμβολο που το κυλούν στο βούρκο. Για τη Χρυσή Αυγή ουδέν σχόλιον. Κάνει το μόνο που γνωρίζει καλά. Να αντιπροσωπεύει επάξια τον Ελληνάρα.