Η 6η Ιουνίου 2021 και ο αστικός τρόπος σκέψης

Μια ενδιαφέρουσα καραμπόλα άλλαξε τα πάντα αυτή τη μέρα όμως. Το 2020 είχε ανακηρυχθεί έτος εορτασμού των 250 ετών από την γέννηση του Μπετόβεν. Λόγω Covid-19 όμως οι εκδηλώσεις αναβλήθηκαν για το 2ο εξάμηνο του 2021 και τo γερμανικό κανάλι τέχνης Arte επέλεξε αυτήν ακριβώς την ανώνυμη Κυριακή για να κάνει κάτι μεγαλειώδες.

Έτσι στις 1μμ ακριβώς της Κυριακής 6ης Ιουνίου 2021 άρχισε να μεταδίδεται ζωντανά η 1η Συμφωνία από την Βόνη της Γερμανίας. Γύρω στις 10 και μισή το βράδυ της ίδιας μέρας ολοκληρώθηκαν με την λήξη της 9ης Συμφωνίας, πού αλλού, στην Βιέννη. Οι εκτέλεση όλων πραγματικά άψογη.

Όλες οι συναυλίες είχαν κάποιο περιορισμένο κοινό λόγω Covid . Εκτός από μία.
Όλες άρχισαν με υπόκλιση του μαέστρου προς αυτό το κοινό. Εκτός από μία.
Όλες άρχισαν με κάποια δευτερόλεπτα προετοιμασίας του μαέστρου και της ορχήστρας, εκτός από μία.
Όλες έγιναν σε αστικό μέρος (μία πλατεία, μία αίθουσα ένα κανάλι, ένα μεγαλόπρεπο κτίριο). Εκτός από μία.
Σε όλες οι μουσικοί ήταν καθισμένοι. Εκτός από μία.
Σε όλες, όλοι ήταν ντυμένοι επίσημα. Εκτός από μία.
Σε όλες οι μουσικοί της ορχήστρας ήταν χαρούμενοι μεν, συγκρατημένοι δε. Εκτός από μία.
Σε όλες, οι διευθυντές ορχήστρας ήταν άντρες. Εκτός από μία.
Οι πόλεις ήταν οι εξής κατά σειρά Συμφωνίας:

Η 1η στην Βόννη, η 2η στο Δουβλίνο, η 3η, η επονομαζόμενη και «Ηρωική» στο Ελσίνκι, η 4η στην πόλη του Λουξεμβούργου, η 5η στην Πράγα, η 6η , η «Ποιμενική», στο Λουγκάνο της Ελβετίας, η 8η στο Στρασβούργο και η 9η στην Βιέννη. Αναφέρθηκαν όλες….

…εκτός από μία..

…την για πολλούς ίσως και ανώτερη από την 9η - η 7η Συμφωνία, που έγινε στην Ελλάδα. Που έγινε όχι κάτω από μια φωτισμένη τέντα σε μια πλατεία, αλλά σε ένα μέρος συναρπαστικό, ελεύθερο, μεγαλειώδες, τους Δελφούς με την κάμερα να ταξιδεύει χιλιόμετρα μακριά ελεύθερη και να ξαναγυρνά αβίαστα στο μικρό θέατρο των Δελφών. Με τον απίστευτο Θεόδωρο Κουρεντζή, με τα δύο του τριγωνικά σκουλαρίκια, με το μαύρο κοστούμι του, το άσπρο πουκάμισο, την μαύρη γραβάτα του, το εφαρμοστό μαύρο παντελόνι του και τα κορδονάτα μποτάκια του, να «μας οδηγεί στον χωματόδρομο προς το αρχαίο θέατρο, κοιτάζοντας κάποιες ακίνητες μορφές εδώ κι εκεί, και να ανεβαίνει στο πόντιουμ ήρεμα μα και σαν σίφουνας και πριν πάρουμε ανάσα, να αρχίζει χωρίς τελετουργικές καθυστερήσεις την 7η. Με τους μουσικούς, της δικιάς του ορχήστρας Musicaeterna, όρθιους όχι καθιστούς (δεν το έχω ξαναδεί) με μερικούς σχεδόν να χορεύουν κατά την εκτέλεση. 

Για όλα αυτά η Συναυλία της 7ης από τον Θ. Κουρεντζή ήταν η «εκτός από μία» πιο πάνω. Γιατί είχε φρεσκάδα, δημιουργικότητα, ευφυΐα, απόλυτη λογική με άφθαστο συναίσθημα. Γιατί ήταν στη πρωτοπορία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Και κάθεται και σκέφτεται κάποιος, πέρα από τις συναισθηματικότητες και λυρικότητες. Τί είναι αυτό που κάνει έναν Έλληνα να δημιουργεί τέτοια θαύματα; Θα το πω απερίφραστα: είναι ο αστικός τρόπος σκέψης. Μιας σκέψης που από κατασκευής απορρίπτει σαν ξενα σώματα λαϊκισμούς, «δηθενιές» και ψευτομαγκιές που τόσο ενδημούν στην χώρα μας. Ένας αστικός τρόπος σκέψης που δεν βασίζεται στο πλούτο (ούτε τον αποκλείει βέβαια) αλλά στην στάση ζωής, που δεν βασίζεται κατ’ ανάγκην στα πτυχία (χωρίς να τα αποκλείει βέβαια) αλλά στην μόρφωση. Με μια προοδευτικότητα Χατζιδακική, όχι αρχισυνδικαλιστική

Ο Κος Κουρετζής, την περασμένη, «ανώνυμη» Κυριακή 6 Ιουνίου 2021, εξέπεμψε έναν «λόγο». Έναν «λόγο», -θα μας επιτρέψει ο γνωστός πολιτικός-, τελείως διάφορο από το «Επρεπε να σηκωθώ επάνω και να πάει τρία μέτρα κάτω από τη γη» που απηύθυνε σε δημοσιογράφο που του έκανε κριτική.

Ας αρχίζουμε να καλλιεργούμε όπου μπορούμε αυτόν τον Αστικό Λόγο. Τόσες δεκαετίες που αργήσαμε τις έχουμε χρυσοπληρώσει.

Υγ: Όλοι οι διευθυντές Ορχήστρας ήταν άντρες. Εκτός από μία γυναίκα. Είχε την τιμή, να διευθύνει την τελευταία συναυλία, στην Βιέννη. Το όνομά της, Καρίνα Κανελλάκη.


Χαρείτε και τις 9 συναυλίες εδώ: https://www.arte.tv/en/videos/ RC-021108/beethoven-day-2021/