Ο άντρας κάνει τη γενιά...

...κι όχι η  γενιά τον άντρα. Που θα πεί  ότι, στο χέρι σου είναι να τιμήσεις ή να ευτελίσεις το όνομά σου.  

Το ερέθισμα για να ανακαλέσει η μνήμη μου  αυτή την κουβέντα, ήταν τα πολλά και διάφορα που είπε στο πολιτικό συμβούλιο ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου. 

Είναι όλα γνωστά. Θα σταθώ σε ένα: είπε ο κ. Παπανδρέου πως η δικαιοσύνη έπρεπε να διερευνήσει τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τις δραστηριότητες του αδελφού του Νίκου σχετικά με το παίγνιο των CDS το οποίο ισοδυναμεί περίπου με «Εθνική Προδοσία» δεδομένου οτι η αγορά CDS είναι τζόγος με ποντάρισμα στην χρεοκοπία της χώρας. Μιλάμε για τη χώρα στην οποία ο κ. Παπανδρέου ο Γιώργος ήταν Πρωθυπουργός και οι φήμες αφορούσαν τον αδελφό του Νίκο (όπως και πολλές άλλες πέραν των CDS).  

Ομολογώ πως  έμεινα εμβρόντητη. Όχι γιατί έπεσα από τα σύννεφα. Ούτε επειδή εξακολουθώ να είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω πως όλοι οι πολιτικοί και ο περίγυρός τους είναι αθώες περιστερές και δεν γνωρίζουν τίποτα από παιχνίδια κερδοσκοπικά και άλλα.  

Εμεινα εμβρόντητη με το θράσος της κουβέντας. Δηλαδή τι θέλει να πει ο κ. Παπανδρέου; Ότι η δικαιοσύνη –μόνον αυτή- όφειλε να διερευνήσει τις φήμες; Γιατί; Για να παραδώσει τους υιούς Παπανδρέου άσπιλους και αμόλυντους στην ελληνική κοινωνία;

Και αφού η δικαιοσύνη δεν το έπραξε, γιατί δεν κίνησε γη και ουρανό ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου και ο αδελφός του για να προστατεύσουν την τιμή και την υπόληψή τους; Για τον πρωθυπουργό της χώρας επρόκειτο, όχι για κανένα λαμόγιο της σειράς που δεν ιδρωνει το αυτί του, ό, τι κι αν του γράψουν, ό, τι κι αν του χρεώσουν;  

Ο τελευταίος Έλληνας πολίτης με αξιοπρέπεια και ευθιξία, αυτό θα έκανε. Πόσο μάλλον οι γόνοι Παπανδρέου...
Επίσης αναρωτιέμαι, πώς κοτζάμ πρωθυπουργός δεν εθίγη όταν βούιζε το σύμπαν πως ο αδελφός του ήταν εκείνος που του υπαγόρευσε αν θα μείνει ή θα φύγει από τη θέση του, ή αν πρέπει να υποβάλει τον ελληνικό λαό στη δοκιμασία του δημοψηφίσματος; Ο αδελφός του δεν ήταν που τον κράτησε στην καρέκλα λέγοντάς του «ένας Παπανδρέου δεν παραιτείται»; Ο αδελφός του δεν ήταν που συμμετείχε σε διοικητικά συμβούλια και έκανε τα σούρτα φέρτα και τα ταξίδια στα Κατάρ, χωρίς να έχει κανένα θεσμικό ρόλο; ‘Η μήπως αν λέγεσαι “Παπανδρέου” κερδίζεις αυτομάτως άφεση αμαρτιών κι εξασφαλίζεις τη σιωπή των αμνών;  

Αν όλα αυτά δεν έχουν ίχνος αλήθειας, γιατί  οι κύριοι Παπανδρέου δεν χάλασαν  τον  κόσμο για να αποδείξουν οτι πρόκειται για κακόβουλες φήμες και για να καταγγείλουν τα συμφέροντα που όψιμα ο πρώην πρωθυπουργός επικαλείται;

Ασε που ο  κ. Παπανδρέου ο Γιώργος θυμάται  τα συμφέροντα που τον πολεμούν κάθε φορά που η θέση του κλονίζεται... Δηλαδή κατά τους Παπανδρέου, όσο δεν αμφισβητούνταν, τα συμφέροντα λούφαζαν. Κι αν είναι έτσι, γιατί άραγε;  

Τα ψέματα σώθηκαν και τα μυξοκλάματα δεν βοηθούν. Ανθρώπους έχει η οικογένεια Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Ας τους αμολήσει στις γειτονιές να μάθει από πρώτο χέρι, τι πιστεύει η κοινωνία και για το κόμμα και για την ηγεσία του.

Ολα τ’ άλλα, νερό ρίχνουν στο αυλάκι που έγινε  χείμαρος ορμητικός και ήδη τους παρασέρνει. Οσο για την απειλή που δέχεται η δημοκρατία και  άλλα τέτοια όμορφα, η ερμηνεία που  δίνει ο πολύς κόσμος είναι ότι ...όσα δε φτάνει η αλεπού τα βαφτίζει συμφέροντα. Τον άλλο καιρό τα βαφτίζει στήριξη της επιχειρηματικής, της οικονομικής της εκδοτικής, κοινότητας και πάει λέγοντας. 

Δουλευόμαστε  μ’ άλλα λόγια κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Έλα όμως που η κρίση φέρνει τα πάνω κάτω...

Όχι μόνον οι γόνοι Παπανδρέου αλλά όλοι γενικώς οι πολιτικοί επίγονοι μπορούν να προσφέρουν μια μεγάλη υπηρεσία στο έθνος. Να αποσυρθούν από την πολιτική δραστηριότητα που κληρονόμησαν κι ας ασχοληθούν με τις λοιπές δραστηριότητές τους. Αυτές που κατάφεραν να αναπτύξουν επιτυχώς όσα χρόνια πολιτεύονται. Με την ανοχή -και γιατί όχι- και με το δικό μας βόλεμα. Κι ας μας αδειάσουν τη γωνιά, μπας και καταφέρουμε έστω και τώρα να σώσουμε τη δική μας τιμή και των παιδιών μας τη ζωή και την αξιοπρέπεια. Αρκετά πιά!