Ποια διαφθορά;

Η γερμανική εταιρεία Hochtief AirPort GmbH ηγείτο της κοινοπραξίας που κατασκεύασε το διεθνές αεροδρόμιο Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Στην ίδια κοινοπραξία συμμετείχαν επίσης οι εταιρείες ABB Calor Emag Schaltanlagen AG, Krantz TKT GmbH και η Flughafen Athen Spata Projektgesellschaft mbH.

Η μελέτη και κατασκευή του μετρό της Αθήνας ανατέθηκε σε κοινοπραξία γαλλικών, γερμανικών και ελληνικών εταιρειών.

Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά εξαγοράστηκαν από τη γερμανική ThyssenKrupp.

Τα δύο πρώτα έργα κόστισαν πολλά, μα πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ.

Η ThyssenKrupp αγόρασε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για τα συμβόλαια του Πολεμικού Ναυτικού.

Η Deutsche Telecom ήρθε και επένδυσε για να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο του ελληνικού ΟΤΕ.

Οι παραπάνω μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις ήρθαν, επένδυσαν και ανέλαβαν στην πιο αναξιόπιστη χώρα του ευρωπαϊκού νότου, μεγάλες δουλειές.

Η γερμανική Siemens έχοντας από χρόνια εγκατασταθεί στην Ελλάδα, είχε σχεδόν μονοπωλιακή παρουσία και δραστηριότητα σε αυτή τη μικρή διεφθαρμένη χώρα.

Οταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της Siemens, ο Ελληνας συνεργάτης της, κ. Μιχάλης Χριστοφοράκος «φυγαδεύτηκε» από την Ελλάδα για να μην υποστεί τις κυρώσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης. Δεν μπορώ να πω οτι τον φυγάδευσε η Siemens, ωστόσο όλοι γνωρίζουμε πως ο κ. Χριστοφοράκος διαβιεί σε μία από τις πλέον ακριβές περιοχές έξω από το Μόναχο και απολαμβάνει τουλάχιστον τη θέα της όμορφης λίμνης που δίνει το όνομά της στο ακριβό γερμανικό προάστιο.

Οι νέοι σταθμοί του μετρό της Αθήνας, ενώ είναι έτοιμοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω εμπλοκής με τη Siemens που και εδώ μονοπωλιακά έχει αναλάβει το ηλεκτρονικό σύστημα σηματοδότησης.  

Πολλές άλλες γερμανικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται σε αυτή την παρείσακτη χώρα της Ευρώπης, απασχολούν Ελληνες υπαλλήλους, πολλοί εκ των οποίων εξ ορισμού είναι τεμπέληδες, τους πληρώνουν (μέχρι χθες τουλάχιστον) ανάλογα με το ύψος ελληνικών μισθών, εισπράττουν και κερδίζουν από τις δραστηριότητές τους, δανείζονται από τις ελληνικές τράπεζες και φυσικά καταθέτουν τις ημερήσιες εισπράξεις τους σε γερμανικές τράπεζες. Οι διοικήσεις αυτών των γερμανικών κολοσσών, επί σειρά ετών, συναντούνται εδώ με κυβερνητικά στελέχη, έχουν υπογράψει συμφωνίες με Ελληνες υπουργούς κ.λπ. κ.λπ.

Ας δεχθούμε ότι άλλο πράγμα είναι οι business κι άλλο η πολιτική.

 Η κυρία Ανγκελα Μέρκελ, με τη ρομφαία του πρώτου πακέτου βοηθείας ανά χείρας και το πρώτο μνημόνιο, όπως και ο κ. Νικολά Σαρκοζί πολιτική μάλλον έκαναν όταν ενέκριναν το πακέτο, εκβιάζοντας την ανίκανη ελληνική κυβέρνηση για τα αμυντικά-οπλικά συστήματα.   

Εύκολες οι ταμπέλες. Διαφθορά, ανικανότητα, αναξιοπιστία και όλα αυτά. Δέχομαι ότι τα έχουμε -δυστυχώς για μας- όλα.

Αλλά ποιος από τους εταίρους μας μπορεί να μας διδάξει επιχειρηματικό ήθος; Ποιος μας δείχνει τον αδιάφθορο ορθό δρόμο στην πολιτική, στην επιχειρηματικότητα κ.τ.λ.;

Σε ένα πράγμα θα συμφωνήσω απόλυτα: η Γερμανία έχει κράτος. Το κράτος προστατεύει και σέβεται τον πολίτη. Και γι’ αυτό ο πολίτης σέβεται το κράτος. Και στην Ελλάδα ο πολίτης σέβεται το μετρό ή το αεροδρόμιο, γιατί οι υπηρεσίες που του παρέχονται είναι υψηλών προδιαγραφών. Συνεπώς δεν είναι θέμα γενετικό, θέμα DNA. Ο νομοταγής Γερμανός, ο χαχόλος Ελληνας. Ο πολίτης εκπαιδεύεται. Και στην αναξιόπιστη Ελλάδα και στη σοβαρή Γερμανία.

Ολες αυτές οι γενικεύσεις, για διεφθαρμένη και αναξιόπιστη χώρα, τεμπέληδες Ελληνες κ.ά., είναι προφανές πως άλλους σκοπούς υπηρετούν. Αναμφίβολα υπάρχει μερίδα Γερμανών όπως ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και άλλοι Ευρωπαίοι, που λειτουργούν με απόλυτη εμπάθεια. Και μας προκαλούν με αυτά τα φαιδρά περί υπογραφών της κυρίας Αλέκας Παπαρήγα και του κ. Αλέξη Τσίπρα.

Οι υπόλοιποι, όμως, οι ορθολογιστές Ευρωπαίοι που θέλουν την Ελλάδα στην Ευρώπη και το ευρώ, γιατί επιμένουν να οδηγούν τα πράγματα σε αδιέξοδο; Γιατί θέλουν να επιβάλουν μέτρα ανεφάρμοστα που απομακρύνουν οποιαδήποτε  προοπτική εξόδου από την κρίση; Αφού θέλουν να βοηθήσουν, μας θέλουν στην Ευρώπη και το ευρώ, γιατί δεν προτείνουν εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές λύσεις; Μήπως γιατί αυτό εξυπηρετεί τις δικές τους εταιρείες, τα δικά τους συμφέροντα;

Οσο για το επιχείρημα «δίνουν τα λεφτά τους και θέλουν διασφαλίσεις», ένα έχω να πω: η μεγαλύτερη διασφάλιση ενός πιστωτή είναι η βιωσιμότητα του πελάτη του. Τις τράπεζες τις ενδιαφέρει να πάει καλά ο επιχειρηματίας που δανείζουν. Αν χρειαστεί τον βοηθούν, τον συνδράμουν να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί. Δεν του δίνουν μερικά εκατομμύρια και μαζί το σκοινί να πάει να κρεμαστεί. Γιατί μαζί θα κρεμαστούν κι εκείνες. Κοινή λογική είναι. Τα άλλα περί διαφθοράς είναι λόγια. Ας ρωτήσουν τη Siemens να τους πει πώς έκανε μια χαρά τις δουλίτσες της. Τότε ούτε ο κ. Σόιμπλε, ούτε η κυρία Μέρκελ, ούτε ο κ. Σαρκοζί και οι άλλοι φίλοι τους είχαν κανένα πρόβλημα.

Business βλέπετε...

Αλλά όλα έχουν και τα όριά τους. Δεν θα μας πουν και τι θα ψηφίσουμε κατά πώς τους βολεύει.