Ημέρες Πομπηϊας

Από την κυρία Άννα Καραμανλή και τα απίστευτα που ξεστόμισε εντός του Κοινοβουλίου, κλαίουσα και οδυρόμενη από το φόβο μιας ανεργίας, όταν 2.500 συνάδελφοί της στην πρώην ΕΡΤ βίωσαν την ανεργία μετά το βίαιο κλείσιμό της, ως τον κ. Γιακουμάτο που συμβουλεύει τις νοικοκυρές να μην πηγαίνουν για ψώνια με ψηλά το κεφάλι σαν παγώνια (!) και την κυβερνητική εκπρόσωπο κ. Σοφία Βούλτεψη που κατά την άποψή της αχρηστεύθηκαν οι επενδύσεις (των αφελών;) στα ντουβάρια. Κάθε μέρα ακούμε απίστευτα πράγματα. Απίστευτα, τραγελαφικά, φαιδρά, εξοργιστικά. 

Και να ήταν μονάχα οι δηλώσεις, θα το προσπερνούσαμε. Έχουμε όμως παράλληλα τα έργα των υπουργών. Ο υπουργός Υγείας κ. Βορίδης που προσπαθεί –μάταια- να βαφτίσει το κρέας ψάρι, αφού πρώτα δημοσιοποίησε στο πλαίσιο εξορθολογισμού της δαπάνης των διαγνωστικών εξετάσεων, βγήκε στις τηλεοράσεις για να εξηγήσει εκ των υστέρων πως ο περιορισμός δεν είναι υποχρεωτικός και πως επιβάλλεται για να μπορέσει να ελέγξει ορισμένους παραβάτες ιατρούς που συνταγογραφούν τέστ Παπανικολάου σε γέροντες και εξέταση του προστάτη σε κοριτσάκια ! Τόσο δύσκολο είναι να ελεγχθούν τέτοιες εξόφθαλμες παραβάσεις; Τόσο δύσκολο είναι ώστε να επιλεγεί ο πέλεκυς των οριζόντων περικοπών για όλο τον πληθυσμό, όταν μάλιστα και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν πως η πρόληψη κοστίζει πολύ φθηνότερα από τη θεραπεία; 

Ο υπουργός Παιδείας κ. Λοβέρδος ευελπιστεί και εκτιμά ότι τα κενά δασκάλων και καθηγητών δεν θα ξεπεράσουν τους 1000 εκπαιδευτικούς, σε αντιδιαστολή με την εκπαιδευτική κοινότητα που εκτιμά ότι τα κενά είναι περισσότερα από 12.000. Ακούσαμε όμως τον κ. Λοβέρδο από τα ακριτικά νησιά που επισκέφθηκε για το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς, σχεδόν να επαίρεται, επειδή όλα τα σχολεία άνοιξαν και έχουν προμηθευτεί βιβλία. Για το αυτονόητο δηλαδή. Την ίδια στιγμή οι τηλεοπτικές κάμερες κατέγραφαν τον Αρχιεπίσκοπο να τελεί τον αγιασμό σε σχολείο του Κολωνακίου που στεγάζεται εδώ και 10 χρόνια (από το 2004) σε λυόμενο που μπάζει νερά κάθε φορά που βρέχει. 

Και ερχόμαστε στον ΕΝΦΙΑ, τη διαμαντόπετρα του κυβερνητικού έργου. Επί 18 μήνες (ούτε το γεφύρι της Άρτας να ήταν) σχεδιαζόταν ο ΕΝΦΙΑ και έτυχε όλο αυτό το διάστημα της υπεράσπισης κορυφαίων υπουργών. Ακούσαμε για ένα δίκαιο φόρο, που θα αυξήσει τα έσοδα από την αύξηση του αριθμού των υπόχρεων, οι οποίοι επειδή θα ήταν περισσότεροι θα πλήρωναν λιγότερα από το περιβόητο «χαράτσι». Όμως φρόντισε να μας προσγειώσει ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Ευάγγελος Βενιζέλος λέγοντας στη συνέντευξη που παραχώρησε στη ΔΕΘ «θα ‘ρθει η ώρα που θα αναπολούμε το χαράτσι…» Και πράγματι, πριν περάσει μια εβδομάδα, ο κ. Αντιπρόεδρος επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά, βυθίζοντας τους βουλευτές της συγκυβέρνησης στο δράμα και την οδύνη. Διότι όπως γνωρίζουμε πλέον, οι περίφημες βελτιώσεις του κακού ΕΝΦΙΑ αποδείχθηκαν σταγόνα στον ωκεανό των φόρων που έχουν πνίξει την ελληνική κοινωνία και μάλιστα φόρων χωρίς καμία ανταποδοτικότητα έστω και μόνο για τους πολύπαθους τομείς της Υγείας και της Παιδείας. Και μπορεί ως χθες ο υπουργός Οικονομικών κ. Χαρδούβελης να δήλωνε –και δικαίως- «δεν είναι δικό μου φόρος ο ΕΝΦΙΑ, όμως η τροπολογία που ψηφίστηκε χθες, είναι δικό του έργο. Και έχοντας πλέον περάσει η περίοδος ασυλίας, εκτός από την κ. Αννα Καραμανλή, θα άκουσε σίγουρα ο κ. Χαρδούβελης και τον κ. Αδωνι Γεωργιάδη να τον προτρέπει «να παραιτηθεί αν δεν μπορεί να τον εφαρμόσει»!

Μόλις χθες, έγινε γνωστό ότι παραιτήθηκαν ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ ! Άλλη μια πονεμένη διαρθρωτική αλλαγή, η οποία θα καταγραφεί στην ιστορία της ελληνικής κρίσης χρέους με τίτλο «το μαύρο στη δημόσια τηλεόραση», η σκοπιμότητα του οποίου αμφισβητείται πλέον ευθέως και όχι μονάχα από τους απολυμένους της ΕΡΤ.  
Το χειρότερο δε είναι πως όλα αυτά εκτυλίχθηκαν λίγες μόλις μέρες μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Αν ανατρέξουμε στην πρωθυπουργική ομιλία σήμερα, θα διαπιστώσουμε ότι φαντάζει ως εικονική πραγματικότητα η οποία ουδόλως ανταποκρίνεται στην τραγική καθημερινότητά μας. Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός πως πριν τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες, οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού καλλιέργησαν πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες που διαψεύστηκαν ταχύτατα. Και αν σε μια κομψή εκδοχή, θα λέγαμε πως η κυβέρνηση έχει χάσει τον βηματισμό της, στην κυνική εκδοχή αυτό μεταφράζεται σε ημέρες Πομπηίας. Και όλα αυτά, όταν παντού γύρω μας συντελούνται αλλαγές τρομακτικές που επανακαθορίζουν τον κόσμο ολόκληρο οικονομικά και γεωγραφικά.