Η κυβέρνηση που είναι και… αντιπολίτευση και η αμήχανη στιγμή με τα φανελάκια

Και μακάρι από όλο αυτό τον πόνο που ένωσε όλες τις ποδοσφαιρικές φυλές και όλους τους ανθρώπους που αγαπούν το ποδόσφαιρο και τα παιδιά που παίζουν να βγει και κάτι καλό. Να είμαστε όλοι λίγο καλύτεροι. Με ανταγωνισμό σκληρό όπως επιβάλει το ποδόσφαιρο από τότε που ανακαλύφθηκε αλλά χωρίς να ξεχνάμε να είμαστε άνθρωποι. Γιατί η ζωή και ο άνθρωπος είναι πάνω από όλα. Ξαναρχίζουμε με ντέρμπι. Απέναντι στον ΠΑΟΚ που θυμίζει το απίθανο που συνέβη πέρυσι με θύματα εμάς. Απέναντι στον αυτοαποκαλούμενο ηγέτη της αντίστασης του Βορρά στο Νότο…



Μιλάμε για τρομερή αντίσταση. Με δύο πρωταθλήματα σε 7 χρόνια και την ΕΠΟ 50-50 από το 2016 και από φέτος 80-20 με πρόεδρο της φανατικό οπαδό και επί σειρά ετών υπάλληλο που έχει αποκαλέσει δεύτερο πατέρα του τον Ιβάν Σαββίδη, ο ΠΑΟΚ και ο Λουτσέσκου διδάσκουν πως γίνεται η αντίσταση εκ των… έσω. Στο… Δελφινάριο που ωχριά μπροστά στους μαχητές κατά του κατεστημένου που είναι και κατεστημένο ταυτόχρονα. Κυβέρνηση και δυνατή αντιπολίτευση μαζί, δύο σε ένα, αυτό που λείπει από την χώρα στην παρούσα φάση στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με κυβέρνηση ΠΑΟΚ θα υπήρχε πολύ δυνατή αντιπολίτευση… ΠΑΟΚ. Τα κόμματα να βλέπουν και να μαθαίνουν…

Ας μείνουμε στο ποδόσφαιρο όμως. Ας ελπίζουμε πως το Αγρίνιο ήταν μια κακή παρένθεση για την διαιτησία. Το να μην δοθεί τέτοιο πέναλτι ούτε με var και μετά να μαθαίνεις πως ο αρχιδιαιτητής φώναζε μπράβο στον διαιτητή και τον χειριστή του var είναι πραγματικά θλιβερό. Το να δοθεί κίτρινη κάρτα για αγκώνα σε σύγκρουση κεφάλι με κεφάλι είναι εξοργιστικό. Το να μην διακοπεί το παιχνίδι όταν παίκτης έχει πέσει κάτω και αιμορραγεί είναι βάναυση καταστρατήγηση όλων των οδηγιών που έχουν δοθεί εδώ και χρόνια στους διαιτητές σε όλο τον πλανήτη.

Και όλα αυτά ήταν καλώς καμωμένα κατά τον Γάλλο αρχιδιαιτητή και τους κατευθυνόμενους τηλεδιαιτητές. Ήταν ένα πολύ ανησυχητικό σημάδι. Περισσότερο από τα λάθη σε βάρος της ΑΕΚ το χειρότερο είναι πως όχι απλά πέρασαν χωρίς επιπτώσεις για την διαιτητική ομάδα αλλά αντιθέτως αποθεώθηκαν κιόλας. Είναι ένα μήνυμα πως τα λάθη σε βάρος της ΑΕΚ βοηθούν καριέρες; Θα το δούμε στην πορεία. Ας ελπίζουμε σε μια παρένθεση που αν δεν υπήρχε και το μετά θα την αποδεχόμασταν ανθρώπινα.

Στη Φιλαδέλφεια ο διαιτητής θα είναι ξένος και ελπίζουμε σωστός. Δεν θα είναι ελίτ. Προσωπικά και ως ΑΕΚ δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα με αυτό. Αλλοι μας είχαν πρήξει με τους ελίτ διαιτητές και τώρα δεν βγάζουν κιχ. Δεν είναι τόσο εύκολο να φέρνεις ελίτ διαιτητές γιατί και οι ομοσπονδίες που τους στέλνουν έχουν και αυτές δικά τους πρωταθλήματα και δεν ξέρεις αν θα περισσεύουν για να στείλουν στην Ελλάδα. Αυτό ίσχυε και πέρυσι και πρόπερσι αλλά οι λάτρεις του 100-0 που χάρη στον ΠΑΟΚ, τον Ιβάν και τον Μάκη ξαναμπήκαν στο παιχνίδι και κάποια στιγμή θα το ξαναπαίζουν μόνοι τους χωρίς οι αυτοαποκαλούμενοι επαναστάτες του Βορρά να πάρουν πρέφα από που τους ήρθε, χάλαγαν τον κόσμο. Τώρα σιωπή…

Η ΑΕΚ δεν έχει επιλέξει να χαλάει τον κόσμο. Θα μπορούσε να είχε ασχοληθεί με την διαιτησία και νωρίτερα. Και μάλιστα με τον ίδιο διαιτητή. Θυμόμαστε τι έγινε με την Λαμία. Όμως η πολιτική της ΑΕΚ είναι να φωνάζει όταν πρέπει ώστε να ακούγεται. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ άκουσε από κοντά τον Μάριο Ηλιόπουλο. Για δύο ώρες. Όχι με ντου αλλά σε προκαθορισμένο ραντεβού. Βέβαια ο κύριος Μάκης διέρρευσε πως για τα θέματα διαιτησίας παρέπεμψε στην ΚΕΔ επειδή δεν ασχολείται. Την αλήθεια όμως την είπαν οι δυό ώρες…

Το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ δεν είναι ρεβάνς για το περυσινό πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ δεν θέλει τη νίκη την Κυριακή για να πάρει το πρωτάθλημα του 2024. Αυτό το πήρε ο ΠΑΟΚ. Το… κλάψαμε, δεν μπορούμε να το χωνέψουμε αλλά η ζωή συνεχίζεται. Το παιχνίδι της Κυριακής είναι ένα απλό αλλά… εξάποντο ντέρμπι στην αρχή του πρωταθλήματος. Γιατί έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Η ΑΕΚ πρέπει να το κερδίσει για να επιστρέψει στην κορυφή και να αφήσει πάλι πίσω της τον ΠΑΟΚ.

Ο τρόπος που ο ΠΑΟΚ πήρε το περυσινό πρωτάθλημα χωρίς να είναι η καλύτερη ομάδα της σεζόν είναι ένα επιπλέον στοιχείο που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους όλοι όσοι θα αγωνιστούν απέναντι του. Ήταν μια ομάδα που δεν πέταξε ούτε πόντο. Ότι μπορούσε να πάρει το πήρε και σε κάποια ματς πήρε και ακόμη παραπάνω. Έτσι έφτασε στο θαύμα. Και παρά την γραφικότητα που αποπνέει ποδοσφαιρικά αξίζει σεβασμό. Έτσι πρέπει να τον αντιμετωπίσει η ΑΕΚ. Και να μην αφήσει δευτερόλεπτο το πόδι από το γκάζι όποια κι αν είναι η εξέλιξη του αγώνα. Μην ξεχνάμε τι έγινε πέρυσι στο εντός έδρας των πλέι οφ.



Βέβαια στο 2-0 που έγινε 2-2 στο τελευταίο εικοσάλεπτο χωρίς να υπάρξει κάποια καταιγιστική αντεπίθεση του ΠΑΟΚ υπήρξε και το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η ΑΕΚ ερχόταν από ντέρμπι την Κυριακή με τον Ολυμπιακό και την Τετάρτη με τον Παναθηναϊκό και ο Κυριακάτικος αγώνας με τον ΠΑΟΚ ήταν το τρίτο ντέρμπι σε μια εβδομάδα. Έπαιξε κι αυτό ρόλο εκεί στο τέλος.



Τώρα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η ΑΕΚ έρχεται από διακοπή και για πρώτη φορά με πλήρες ρόστερ. Τόσο πλήρες που εκτός εικοσάδας θα μείνουν σίγουρα και κάποιοι παίκτες που θα μπορούσαν να είναι βασικοί! Είναι δεδομένο πως ο Αλμέιδα θα μπορεί να φέρει από το 60 έως το 75 όπως κάνει συνήθως παίκτες από τον πάγκο που να ξαναρχίσουν το παιχνίδι από την αρχή. Παίκτες ξεκούραστοι και διψασμένοι επιπέδου Μαρσιάλ, Λαμέλα, Λιούμπιτσιτς ή Περέιρα, Γιόνσον, Αμραμπατ, Πιερό κτλ. Μια από τις χειρότερες στιγμές για τον αντίπαλο είναι όταν ο γυμναστής μοιράζει φανελάκια προθέρμανσης…