Το απαγορευτικό για… πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ και ο εύκολος μονόδρομος του Αλμέιδα

Ο ΠΑΟΚ έχει να νικήσει στην Τούμπα από τον Αύγουστο, ο Αστέρας είχε να νικήσει από τον Ιανουάριο στην Τρίπολη και νίκησε τέλος Οκτωβρίου τον… Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός έχει συνολικά σε 9 αγωνιστικές ένα γκολ παραπάνω από τον… Μορόν!

Η ΑΕΚ με όλα αυτά θα μπορούσε σίγουρα να είναι αρκετούς βαθμούς μπροστά. Αλλά σε αυτό το τρελό πρωτάθλημα όλοι θα μπορούσαν να πουν το ίδιο. Σημασία έχει πως η Κυριακή γλύκανε κάπως το δράμα του Σαββάτου. Περιμέναμε νίκη στις Σέρρες για να μείνουμε στην ίδια απόσταση με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Τελικά έγινε με… ήττα. Δεν το περίμενε κανείς. Αλλά σε ένα πρωτάθλημα δεν μετράνε μόνο τα δικά σου αποτελέσματα. Πολλές φορές μετράνε ίδιο ή και περισσότερο των ανταγωνιστών. Δεν το έζησα από κοντά το ματς του Σαββάτου γιατί προσωπικοί λόγοι όχι μόνο ματαίωσαν το ταξίδι στις Σέρρες αλλά ακόμη και στην τηλεόραση το είδα την Κυριακή το ματς της ΑΕΚ οπότε είχε και η Κυριακή κάτι… δυσάρεστο. Χωρίς την ένταση και την αγωνία του ζωντανού αγώνα είναι ίσως ευκολότερη η ανάλυση κι από την άλλη μπορεί να γίνεις λίγο άδικος όταν δεν έχεις ζήσει το live.

Σίγουρα όμως είναι πολύ πιο εύκολο να δεις τις φάσεις των πέναλτι. Κι όταν κάτι γίνεται τρίτη φορά σερί και μάλιστα με όχι μόνο ένα πέναλτι να μην δίνεται αυτή την φορά τότε είναι δεδομένο πως υπάρχει μοτίβο. Η ΑΕΚ απαγορεύεται να πάρει πέναλτι. Όχι πέναλτι γκρίζας ζώνης. Καθαρά πέναλτι που δίνονται πιθανότατα σε όλους εκτός από την ΑΕΚ. Σίγουρα όμως δίνονται στους συνεταίρους. Για το πέναλτι πάνω στον Πινέδα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία και όπως αποδείχτηκε την Κυριακή ακόμη κι ένας πόντος το Σάββατο για την ΑΕΚ θα ήταν υπερπολύτιμος και θα βελτίωνε την βαθμολογική της θέση. Το σπρώξιμο στον Οντουμπάτζο είναι με τα δύο χέρια, στην πλάτη και εμφανέστατη πρόθεση. Αν είναι δυνατόν να μην δοθεί πέναλτι αυτή η φάση σε real time και κυρίως με την βοήθεια του var.



Αν ο διαιτητής έκανε την δουλειά του σωστά σε εκείνο το χρονικό σημείο η ΑΕΚ θα είχε σχεδόν 40 λεπτά να γυρίσει και να κερδίσει όλο το παιχνίδι. Σε ότι αφορά το τράβηγμα του Πιερό μπροστά στο τέρμα δύο πράγματα. Ο σέντερ φορ της ΑΕΚ έδειξε μόλις την προηγούμενη Κυριακή πως δεν πέφτει ή μάλλον δεν κουνιέται ακόμη κι αν τον αγκαλιάζουν όπως ο Κεντζιόρα άρα μάλλον είναι δύσκολο να πέσει μόνος του μπροστά στο τέρμα όταν έχει το πλεονέκτημα να πάρει την μπάλα. Το δεύτερο... Πόση διαφορά έχει αυτό το τράβηγμα με το πέναλτι που δόθηκε μέσω var σε βάρος της ΑΕΚ και κατά την γνώμη μου ήταν από αυτά που δίνονται; Τι συζητάμε λοιπόν;

Μιλάμε για δύο πέναλτι μαρς που δεν δόθηκαν και ένα τρίτο ίδιο με αυτό που δόθηκε σε βάρος της ΑΕΚ χωρίς να δοθεί, φυσικά, υπέρ της. Όσο κακή κι αν είναι η ΑΕΚ στα τρία τελευταία παιχνίδια, που στο Αγρίνιο σίγουρα δεν ήταν, είναι δεδομένο πως θα μπορούσε να έχει από 3 έως και 8 βαθμούς περισσότερους αν απλά είχε δίκαιη αντιμετώπιση από τις διαιτητικές ομάδες των αγώνων. Η πρώτη θέση θα ήταν δεδομένη και μόνο η διαφορά θα έπαιζε. Όμως δεν έπαιζαν μόνο οι διαιτητές στις Σέρρες. Έπαιζαν και οι ομάδες.

Ο Πανσερραϊκός με ηρωικό τρόπο και βέβαια με την εύνοια που δεν ήταν δική του υπόθεση κατάφερε παίζοντας με παίκτη λιγότερο από το 27 να κρατήσει το νίκη. Του αξίζουν συγχαρητήρια για την προσπάθεια. Η ΑΕΚ θα μπορούσε και θα έπρεπε να νικήσει ακόμη κι αν της στέρησαν τα πέναλτι. Είχε τις ευκαιρίες και να προηγηθεί και να ισοφαρίσει σε χρονικά σημεία που θα της επέτρεπαν να κυνηγήσει και δεύτερο γκολ ώστε να πάρει και τους τρεις βαθμούς. Δεν τα κατάφερε και δεν έφταιγε μόνο η διαιτησία για αυτό όμως είναι δεδομένο πως όσο άσχημα κι αν παίζεις κανείς δεν δικαιούται να σε αδικήσει…



Όμως η ΑΕΚ έχει αγωνιστικό πρόβλημα. Ξεκάθαρα. Μετά τα δύο καλύτερα φετινά της παιχνίδια, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, εναντίον του Παναθηναϊκού και του Παναιτωλικού ήρθαν τα ματς με ΠΑΟΚ και Πανσερραϊκό. Δεν θα πω ότι ήταν τα δύο χειρότερα παιχνίδια αλλά σίγουρα ήταν τα δύο πιο δυσλειτουργικά. Με δεδομένο πως η ΑΕΚ έχει την καλύτερη και με διαφορά άμυνα στο πρωτάθλημα, έχοντας δεχτεί μόλις 4 γκολ σε 9 αγώνες, είναι ξεκάθαρο πως το πρόβλημα είναι στην επίθεση.

Πάει καλά δηλαδή στο κομμάτι που όλοι έλεγαν πως δεν ενισχύθηκε όσο έπρεπε και δεν πάει καλά στην μεσοεπιθετική γραμμή που σε ποσότητα και ποιότητα είναι η πιο πλήρης που είχε ποτέ. Μάλλον λίγο πιο πλήρης κι από… πλήρης. Και όπως είχα πει και πριν το παιχνίδι των Σερρών στο ματς με τον ΠΑΟΚ μάλλον φάνηκε πως αυτό ακριβώς είναι ακόμη πρόβλημα. Ήταν το ντέρμπι το πρώτο παιχνίδι που η ΑΕΚ είχε όλους τους παίκτες της πλην του Ελίασον που έμεινε έξω τελευταία στιγμή, που ούτως ή άλλως δεν θα ήταν βασικός, και φάνηκε πως αυτό μάλλον δημιούργησε προβλήματα. Η προσπάθεια να χωρέσουν δύο από τα τρία φορ στην εντεκάδα δεν λειτούργησε.



Όχι μόνο εξουδετερώθηκε ουσιαστικά ο Γκαρσία από την ίδια την ομάδα αλλά υπήρξε και ντόμινο εξελίξεων που επηρέασε όλη την λειρουργία και στις άλλες γραμμές. Με τον Λαμέλα δεξιά άλλαξε εντελώς η αγωνιστική λειτουργία των άκρων. Ο Ελίασον ή ο Αμραμπατ ήταν από την πρώτη μέρα οι εξτρέμ που έδιναν το πλάτος από δεξιά ενώ από αριστερά το πλάτος το έδιναν πάντα οι πλάγιοι μπακ και ο αριστερός ακραίος ήταν έξτρα επιθετικός ή έξτρα δημιουργός προς τα μέσα πάντα. Με την αλλαγή αυτή δεν υπάρχουν ουσιαστικά άκρα και υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη υπερφόρτωση του υπερφορτωμένου, με δύο φορ, άξονα. Το μεγαλύτερο θύμα αυτής της αλλαγής είναι ο Λιβάι αλλά και η συνολική λειτουργία της ομάδας. Και δεν σταματάει εκεί το πρόβλημα. Η ΑΕΚ έκανε τα δύο καλύτερα παιχνίδια της με τριάδα στο κέντρο Σιμάνσκι, Περέιρα και Πινέδα.

Όπως φάνηκε όμως στα δύο τελευταία ματς ο Περέιρα που ήταν καταπληκτικός με Παναθηναϊκό και Παναιτωλικό δεν είναι ο ίδιος σε αυτό το 4-2-4 που παίζει ουσιαστικά η ΑΕΚ σε αυτά τα δύο ματς. Και στα δύο ματς ο Αργεντίνος φάνηκε κατώτερος του εαυτού του όμως δεν είχε να κάνει μόνο με την προσωπική του φόρμα αλλά και με την αλλαγή του σχηματισμού. Ο Πινέδα πιθανότατα θα τα κατάφερνε καλύτερα λόγω αγωνιστικών χαρακτηριστικών αλλά το σίγουρο είναι πως στην πράξη είχε φανεί πως οι δύο μαζί ήταν ότι καλύτερο έχουμε δει φέτος στην λειτουργία της ΑΕΚ και ότι τα δύο μόνο χαφ δεν αρκούν. Όλα αυτά προέκυψαν από την ανάγκη να χωρέσουν μαζί δύο από τα τρία φορ. Στη μεταξύ τους χημεία και συνεργασία πιθανόν ένα δίδυμο Γκαρσία - Μαρσιάλ να μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα.

Δεν γνωρίζω όμως τι θα γίνει στις άλλες θέσεις που έχει προκύψει πρόβλημα με το ντόμινο των αλλαγών από την προσπάθεια για δύο φορ στην κορυφή. Ο Πιερό δεν νομίζω ούτως ή άλλως πως μπορεί να παίξει μαζί με άλλο φορ. Κι ας έβαλε γκολ με τον ΠΑΟΚ κι ας ήταν πάλι σε καλές ευκαιρίες στις Σέρρες. Αυτό το δυσλειτουργικό σχήμα πίστευα πως δεν θα το βλέπαμε ξανά στις Σέρρες όμως πλέον μετά την δεύτερη φορά είναι πεπεισμένος πως πρέπει να αλλάξει. Για μένα το σημαντικό παραμένει το η ΑΕΚ να είναι η καλύτερη ομάδα όπως ήταν τα δύο προηγούμενα χρόνια και όχι το ποιοι παίκτες θα το καταφέρουν αυτό. Να παίζουν οι καλύτεροι, οι πιο συμβατοί, αυτοί που μπορούν να φτιάξουν το καλύτερο σύνολο. Ανεξάρτητα αν είναι παλιοί ή νέοι στην ομάδα. Ο Αλμέιδα το έχει κάνει δυο χρόνια. Μπορεί σίγουρα να το κάνει και φέτος.

Αναρωτήθηκε στη συνέντευξη τύπου αν μπορεί να το αλλάξει; Είναι σίγουρο και έχει δείξει ότι μπορεί. Πρέπει να επιστρέψει χθες στις δικές του… εργοστασιακές ρυθμίσεις. Αυτές που για δύο συνεχείς σεζόν έφτιαξαν την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Είναι μονόδρομος και για έναν προπονητή που το έχει κάνει είναι και εύκολος…
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr