Οι… αμφιλεγόμενες επιλογές ήταν αυτές που έφεραν την νίκη στην ΑΕΚ

Πέρασε από το Περιστέρι με έναν τρόπο που θύμισε την σεζόν του νταμπλ. Ένα γκολ από το πρώτο ημίχρονο με τον σέντερ φορ, που τότε ήταν ο Τσούμπερ, έλεγχος του αγώνα, ευκαιρίες για δεύτερο και… καρδιοχτύπι στο τέλος. Το χθεσινό ήταν λίγο μεγαλύτερο γιατί η μπάλα δεν πήγε λίγο άουτ αλλά δοκάρι. Το τέλος ήρθε πάλι σαν λύτρωση σε ένα ματς που θα μπορούσε να είχε λήξει όπως και όλα τα άλλα στα οποία νίκησε η ΑΕΚ φέτος. Με πάνω από ένα γκολ διαφορά δηλαδή. Ήταν το πρώτο 1-0 για φέτος. Μακάρι να έρθουν κι άλλα. Όταν στόχος είναι το πρωτάθλημα αυτές οι νίκες μετράνε περισσότερο κι από τις… διαστημικές.

Όταν ανακοινώθηκε η εντεκάδα υπήρξε η εντύπωση πως το ματς έληξε και η ΑΕΚ είχε… χάσει. Σημάδια των καιρών για το κοινό των σόσιαλ, μέρος του οποίου μάλλον δεν έκρυβε με την κριτική (sic) για τις επιλογές του Αλμέιδα και το τι ήθελε πραγματικά. Την… ήττα δηλαδή για να προχωρήσουν οι εξελίξεις που έχουν στο κεφάλι τους. Συμβαίνουν αυτά. Ευτυχώς βέβαια υπάρχει το κοινό του γηπέδου. Που είναι ΠΑΝΤΑ το σημαντικότερο. Και της Αγιά Σοφιάς αλλά και οι τυχεροί που πήγαν χθες στο Περιστέρι 8 χρόνια μετά και έδωσαν την ψυχή τους και ότι άλλο είχαν για την ομάδα. Με την γλυκιά ανταμοιβή στο τέλος που και να μην είχε έρθει πάλι τίποτα δεν θα άλλαζε…

Τελικά οι αμφιλεγόμενες επιλογές ήταν αυτές που καθόρισαν το ματς. Ο Μάνταλος ήταν ο καλύτερος παίκτης, ο Χατζισαφί έκανε το κλέψιμο και την ασίστ στο γκολ. Ο Αμραμπατ δεν ήταν καθοριστικός όπως άλλες φορές αλλά μαζί με τον Οντουμπάτζο έκαναν μια δεξιά πλευρά άτρωτη και αλλαγή το πιο καυτό όνομα του Ατρόμητου, τον Αθανασίου. Και σε κάθε περίπτωση καλύτερα να έχεις τον Αμραμπατ ενεργό παρά να μην τον έχεις.



Η απόδοση συνολικά δεν ήταν εντυπωσιακή αλλά σίγουρα ήταν απόδοση νίκης από το εικοστό λεπτό και μετά. Kαι αν δεν υπήρχε αυτό το ρήγμα στα αριστερά προς το τέλος με την είσοδο του φρέσκου παίκτη του Ατρόμητου και την κούραση των Μαρσιάλ - Χατζισαφί θα τελείωνε πολύ πιο εύκολα το ματς. Ίσως εκεί θα μπορούσε να αντικατασταθεί ο Μαρσιάλ από τον Πινέδα π.χ όμως ο Μεξικάνος ήταν στον πάγκο μπαλαντέρ για όλες τις θέσεις, και στα πλάγια μπακ, και ο Ματίας κράταγε μια αλλαγή μέχρι το τέλος όπου τελικά μπήκε ο Κάλενς ως τρίτο στόπερ όπως γίνεται πάντα όταν ο αντίπαλος βάζει δεύτερο φορ στο γήπεδο.

Η ΑΕΚ διατήρησε για άλλη μια φορά το μηδέν στην άμυνα. Παρά τις ανησυχίες που υπήρχαν και από κάποιους είχαν φτάσει στην υπερβολή και διαβάζαμε για έγκλημα που η ΑΕΚ δεν πήρε στόπερ και αμυντικό χάφ η άμυνα είναι αυτή που εξασφαλίζει τις νίκες όποτε η ομάδα καταφέρνει να προηγηθεί. Με 4 μόνο γκολ παθητικό και χωρίς σίγουρα να έχει βγει η επιλογή να στηριχτεί για βασικός ο Πήλιος όσο περίμενε ο Ματίας και οι υπεύθυνοι των μεταγραφών, τα πράγματα πάνε πολύ καλά.

Πέρυσι χάθηκαν 22 πόντοι με την ΑΕΚ να έχει προηγηθεί φέτος όποτε προηγείται νικάει. Μετά από 10 αγώνες μπορούμε να πούμε πως αμυντικά η ομάδα είναι πολύ σταθερή και το μόνο που έχει να κάνει είναι να συνεχίσει έτσι. Και βέβαια να καταφέρει να εκμεταλλευτεί περισσότερο την υπερπλήρη και τρομερά ποιοτική μεσοεπιθετική της γραμμή αφού αυτό είναι το πρόβλημα μέχρι τώρα. Όμως αν συνεχίσουν όλοι να είναι υγιείς και διαθέσιμοι είναι θέμα χρόνου να γίνει κι αυτό. Και χρόνος πρέπει να υπάρχει.



Ένα άλλο μπέρδεμα που προέκυψε με την εντεκάδα των δύο τελευταίων αγώνων είναι η ψευδής αίσθηση κάποιων πως ο Αλμειδα προσπαθεί να τους βάζει όλους και έτσι η ομάδα δεν έχει σταθερό κορμό. Μην ξεχνάμε παιδιά πως υπάρχει η εντεκάδα κυπέλλου. Υπήρχε και πέρυσι και πρόπερσι, πόσο περισσότερο φέτος που δεν υπάρχει και Ευρώπη.

Ένας παίκτης διατήρησε την θέση του και αυτό που έπρεπε να μας απασχολεί… ευχάριστα είναι πως η ΑΕΚ με μόνο τον Μαρσιάλ να ξεκινάει και στα δύο ματς και διαφορετικούς από Τετάρτη σε Κυριακή τους υπόλοιπους 10 κέρδισε δύο απαιτητικά παιχνίδια. Από εκεί και πέρα κάποιοι από την ομάδα που έπαιξε με τον Άρη θα είναι στην εντεκάδα με τον Αστέρα και οι περισσότεροι θα είναι από την χθεσινή. Αξίζει να δούμε τις εντεκάδες των αγώνων από την ημέρα που επέστρεψαν οι τραυματίες και μπήκαν στο τρίτο ματς και οι Μαρσιάλ και Λαμέλα.

Έχουμε και λέμε:
ΠAO: Στρακόσα, Ρότα, Βίντα, Κάλενς, Πήλιος, Σιμάνσκι, Περέιρα, Κοϊτά, Ελιασον, Πινέδα, Πιερό

Παναιτωλικός: Στρακόσα, Ρότα, Βίντα, Κάλενς, Πήλιος, Σιμάνσκι, Περέιρα, Κοϊτά, Ελιασον, Πινέδα, Πιερό.

ΠAOK: Στρακόσα, Πήλιος, Μουκουντί, Βίντα, Ρότα, Σιμάνσκι, Περέιρα, Κοϊτά, Γκαρσία, Λαμέλα, Πιερό.

Πανσερραϊκός: Στρακόσα, Βίντα, Μουκουντί, Οντουμπάτζο, Χατζισαφί, Σιμάνσκι, Περέιρα, Γκατσίνοβιτς, Λαμέλα, Γκαρσία, Πιερό.

Ατρόμητος: Στρακόσα, Μουκουντί, Βίντα, Χατζισαφί, Οντουμπάτζο, Σιμάνσκι, Περέιρα, Άμραμπατ, Μάνταλος, Μαρσιάλ, Γκαρσία

Εκτός από τα ματς με ΠΑΟΚ και Πανσερραϊκό που έγινε η δοκιμή με δύο φορ που δεν βγήκε και φαίνεται να εγκαταλείπεται σχεδόν όλες οι άλλες αλλαγές είχαν να κάνουν με διαθεσιμότητα παικτών. Όταν έπαιξε ο Κάλενς δεν ήταν διαθέσιμος ο Μουκουντί. Οταν έπαιξε ο Οντουμπάτζο δεν ήταν διαθέσιμος ο Ρότα. Με Παναθηναϊκό και Παναιτωλικό οι 11 ήταν ακριβώς οι ίδιοι. Ο ΠΙνέδα με τον ΠΑΟΚ ήταν με μία προπόνηση και έμεινε έξω. Ο Χατζισαφί μπήκε στη θέση του Πηλίου για αγωνιστικούς λόγους. Με τον Πανσερραϊκό ήταν έξω με πρόβλημα ο Κοιτά και έπαιξε ο Γκατσίνοβιτς ενώ ο Μαρσιάλ κρίθηκε έτοιμος για εντεκάδα με τον Άρη και έμεινε μέσα και με Ατρόμητο.



Νορμάλ πράγματα όλα και σε καμία περίπτωση δεν είναι αλχημείες ή προσπάθεια να είναι όλοι ικανοποιημένοι σε βάρος της ομοιογένειας της ομάδας. Σίγουρα επιθετικά δύσκολα θα μείνει μια τετράδα σταθερή αλλά σχεδόν ποτέ δεν ήταν. Μόνο ο Λιβάι όποτε ήταν 100% έτοιμος έπαιζε πάντα και πιστεύω αυτό θα συνεχιστεί. Στις άλλες θέσεις κάποιες αλλαγές θα υπάρχουν μπορεί και από Κυριακή σε Κυριακή. Γίνονται πάντα αυτά και ιδίως σε ομάδες με τόσο πλούσιο υλικό. Περιθώρια υπάρχουν πάρα πολλά. Για βελτίωση. Ηρεμία πρέπει να υπάρχει. Και πίστη στην ομάδα. Και από αυτές που την αποτελούν…