Κώστας Κετσετζόγλου

Με οδυνηρή ισοπαλία. Στις Σέρρες ισοφαρίστηκε στο 94, χθες ισοφάρισε στο 94. Ίδιο αποτέλεσμα, ίδια πίκρα. Αυτή την φορά οι δύο βαθμοί χάθηκαν στη Φιλαδέλφεια. Μετά την Λαμία και ο Λεβαδειακός κατάφερε να μην χάσει σε ένα παιχνίδι με πολλές ομοιότητες. Χωρίς ευκαιρία σκόραρε η πολύ καλά οργανωμένη στην άμυνα ομάδα του Παπαδόπουλου από το πέναλτι που δεν επιτρέπεται για έναν παίκτη με την εμπειρία του Χατζισαφί. Επίσης δεν επιτρέπεται για έναν παίκτη με τις δυνατότητες του Ρότα να χάνει έτσι τον παίκτη που τον κέρδισε. Ξεκάθαρη ευθύνη και των δύο.

Λάθη που είναι απαράδεκτα σε ομάδα πρωταθλητισμού. Φυσικά δεν είναι ευθύνη μόνο αυτών των δύο η απώλεια των δύο βαθμών για την ΑΕΚ αλλά όταν η μπάλα δεν μπαίνει στις τρεις μεγάλες ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου και το παιχνίδι αρχίζει να γίνεται περίπλοκο πρέπει να υπάρχει αν μη τι άλλο μεγαλύτερη συγκέντρωση από όλους. Γιατί η φάση του πέναλτι είναι καθαρά θέμα συγκέντρωσης. Ούτε τον παίκτη αφήνεις έτσι έχοντας… προαίσθημα ότι η μπάλα δεν θα φτάσει σε αυτόν, ούτε πας με τα χέρια έτσι. Η άλλη καθοριστική φάση είναι η κεφαλιά του Μάνταλου στο δοκάρι. Πολύ καλή κίνηση, πολύ καλό άλμα αλλά η μπάλα πρέπει να μπει μέσα. Είσαι μπροστά στο τέρμα όπως και με την Νόα τον Αύγουστο και η κατάληξη είναι πάλι η ίδια. Αν έμπαινε αυτό το γκολ, με τόσο χρόνο μπροστά και την ψυχολογία που είδαμε πως έδωσε η ισοφάριση ακόμη και στο 94 και την θέση της Αγιά Σοφιάς που και χθες ήταν η έδρα που θέλει κάθε ομάδα και κάθε παίκτης τότε πολύ δύσκολα θα γλύτωνε ο Λεβαδειακός.

Στο παιχνίδι υπάρχει φυσικά και διαιτησία. Στο 97 ο αμυντικός του Λεβαδειακού τραβάει τον Πιερό από την φανέλα συνεχόμενα και ο δεύτερος που είναι πίσω του πέφτει πάνω στον φορ της ΑΕΚ και τον πετάει κάτω. Ο Πιερό φαίνεται να τραβάει και αυτός μόνο στο τέλος όταν ήδη τον ρίχνουν κάτω προσπαθώντας ενστικτωδώς να κρατηθεί. Ο χειριστής var o κύριος Βεργέτης έχει την μεγαλύτερη ευθύνη εδώ. Εξέτασε την φάση αρκετή ώρα δείχνοντας πως μόνο σίγουρος δεν ήταν όμως δεν κάλεσε τον διαιτητή να δει το ξεκάθαρο ρίπλεϊ που δείχνει την φανέλα του Πιερό να έχει γίνει… διπλάσια από το τράβηγμα και το φινάλε με λαβή… σούμο από τον δεύτερο αμυντικό. Παίζει δεν παίζει καλά μια ομάδα πρέπει να παίρνει αυτό που δικαιούται. Και βέβαια η ΑΕΚ σε όχι και τόσο καλή μέρα μετά από σερί καλών αγώνων και αποτελεσμάτων μόλις έφτασε στα πρόθυρα της γκέλας δεν περίμενε πως θα βρεθεί κανένα μαγικό… χέρι να την τραβήξει μακριά από την απώλεια των δύο βαθμών.

Αλλά έπρεπε να πάρει αυτό που δικαιούται. Επίσης νωρίτερα στη φάση του γκολ του Λεβαδειακού πριν ο παίκτης του Λεβαδειακού που εκτέλεσε ακουμπήσει την μπάλα ένας συμπαίκτης του έχει φτάσει στο ένα μέτρο πίσω του. Βάσει του κανονισμού που λογικά ισχύει ακόμη το πέναλτι έπρεπε να επαναληφθεί. Μιλάμε για μέτρα ολόκληρα μέσα στην περιοχή, όχι για πάτημα γραμμής όπως έγινε την προηγούμενη Τετάρτη με τον Χατζισαφί. Έπρεπε να το έχει δει και ο διαιτητής και ο επόπτης και σίγουρα ο χειριστής του Var. Ας το ξαναεβαζε. Σημασία έχει πως δεν εφαρμόστηκε ο κανονισμός.

Υπάρχει και η φάση του γκολ της ΑΕΚ. Άνοιξε συζήτηση για το αν υπάρχει σπρώξιμο του Μήτογλου πριν στείλει την πάρα στα δίχτυα. Η απάντηση νομίζω είναι εύκολη. Η μπάλα είναι διεκδικήσιμη και βρίσκεται στα πόδια του Μήτογλου. Το σπρώξιμο όπως είχαμε μάθει από πέρυσι είναι ποδοσφαιρικό. Έτσι είχε χαρακτηριστεί το σπρώξιμο του Σαμάτα στον Γκατσίνοβιτς που έπεσε κάτω και έδιωξε την μπάλα πάνω σε παίκτη του ΠΑΟΚ στη φάση που κατέληξε στην μείωση του σκορ από τον ΠΑΟΚ στην Φιλαδέλφεια και στο μετέπειτα 2-2 που κράτησε τον ΠΑΟΚ ζωντανό στη μάχη και τελικά πήρε το πρωτάθλημα. Ποδοσφαιρικό είχε χαρακτηριστεί και το τράβηγμα από την φανέλα του Βίντα στο Αγρίνιο όταν δεν δόθηκε πέναλτι στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων στο Παναιτωλικός - ΑΕΚ 2-2. Ξεκάθαρο ποδοσφαιρικό.