Ανέβηκε Θεσσαλονίκη σαν αρχηγός κράτους και πήρε δίκαια την πρόκριση η ΑΕΚ

Συννεφιασμένη αλλά πάντα όμορφη η Θεσσαλονίκη. Καλά μας πάει φέτος, ευχαριστώ τον Θεό που δεν την απαρνήθηκα ούτε αυτή τη φορά. Δύο προκρίσεις με 1-0 πρώτο αγώνα και 1-1 στη ρεβάνς με τις δυονμεγαλες ομαδες της πολης αλλά σίγουρα η χθεσινή ήταν πιο γλυκιά. Δεν ήταν θριαμβευτική αλλά σίγουρα ήταν πανέμορφη με όλα αυτά που είχαν προηγηθεί. Και να ήθελε να ξεχάσει κάποιος, όχι ΑΕΚτζης ή ΠΑΟΚτζής αλλά… Έλληνας, πότε ήταν η ρεβάνς δεν θα μπορούσε. Το 9/1 το έβλεπες και το άκουγες παντού. Κι έτσι και στο μέλλον ακόμη και να θέλει κάποιος να ξεχάσει πότε έγινε ότι έγινε δεν θα μπορεί. Και το καλύτερο από όλα είναι πως ότι έγινε ήταν καθαρά ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ. Το ποδόσφαιρο νίκησε χθες στην Τούμπα. Και βέβαια στο τέλος νίκησε η ΑΕΚ γεγονός που το κάνει ακόμη πιο όμορφο.

Η ατμόσφαιρα ήταν ατμόσφαιρα Τούμπας όμως αν εξαιρέσεις τα υβριστικά συνθήματα που ακούγονται παντού, ήταν μια καθαρά ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα. Μια έδρα καυτή, όχι Αγία Σοφιά αλλά μην ξεχνάμε πως μιλάμε για γήπεδο του 1959 αφού η Νέα Τούμπα είναι ακόμη μακέτα, που υποστήριξε την ομάδα της με όποιο τρόπο μπορούσε και στο τέλος αποδέχτηκε την ήττα. Συμπεριφορά άριστη. Δεν συνέβη το παραμικρό που θα μπορούσε να συμβεί. Η αλήθεια βέβαια ήταν πως δεν θα μπορούσαν να γίνουν και πολλά γιατί η αστυνομία της Θεσσαλονίκης έδωσε ρεσιτάλ.

Ταλαιπωρήθηκαν ίσως λίγο κάποιοι πολίτες που οδηγούσαν εκείνη την ώρα στους κεντρικούς δρόμους αλλά η ΑΕΚ έφτασε από το ΜΕΤ στην Τούμπα σε 15 λεπτά διασχίζοντας όλη τη λεωφόρο Νίκης αρχικά χωρίς το πούλμαν να πατήσει μια φορά φρένο. Και το βράδυ μετά την πρόκριση ήταν σε 15 λεπτά στο αεροδρόμιο. Και στο γήπεδο η ασφάλεια που ένιωθαν όλοι είναι αυτή που αρμόζει σε μια ομάδα που πάει να παίξει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι στην Ευρώπη. Μπράβο στην διοίκηση και προσωπικά στον Ηλιοπουλο που απαίτησε, επέμενε και πέτυχε να μην νιώσει την παραμικρή ενόχληση η ομάδα και όσοι την ακολούθησαν. Η παρουσία της ΑΕΚ στην συμπρωτεύουσα θύμισε παρουσία αρχηγού κράτους. Για αυτό είδαμε τον πόνο κόκκινων ΜΜΕ που κλαψούριζαν δήθεν για τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων. Θα προτιμούσαν ίσως να αφεθούν όλα στην τύχη και σήμερα να κλαίγαμε για τις συνέπειες των ενεργειών κάποιου τυχαίου βλάκα που θα έβρισκε κενό ασφαλείας…

Η ΑΕΚ πήγε αστακός και ενωμένη σαν γροθιά να πάρει την πρόκριση σε ένα παιχνίδι που κάποιοι το παρουσίασαν σαν την… κόλαση του Δάντη. Τελικά ήταν απλά ένα συναρπαστικό ματς ποδοσφαίρου. Και η πρόκριση ήρθε με τρόπο όχι εύκολο αλλά πολύ πολύ γλυκό. Μερικές φορές στο ποδόσφαιρο αυτό είναι ομορφότερο κι από 0-3. Βέβαια βλέπω στα σοσιαλ μίντια μια τάση μηδενισμού της πρόκρισης της ΑΕΚ από τους ίδιους τους ΑΕΚτζηδες λες και έπαιζε η ομάδα με τον Μακεδονικό Χαλαστρας. H ΑΕΚ απέκλεισε χθες τον περυσινό πρωταθλητή, μέσα στην έδρα του, σε ένα παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ το είχε αναγάγει σε ζήτημα τιμής, ζωής και θανάτου. Το ότι δεν έπεφταν ρουκέτες την ώρα του αγώνα και δεν έπεσαν θύματα τραμπουκισμού οι παίκτες της δεν σημαίνει πως η μόνη αποδεκτή πρόκριση ήταν με 0-3. Ήταν μια μεγάλη πρόκριση και έγινε ακόμη μεγαλύτερη γιατί όταν ξεκίνησε η παράταση ακόμη και οι ΑΕΚτζηδες πίστευαν οι περισσότεροι πως ο ΠΑΟΚ θα προκρινόταν. Η ΑΕΚ βρήκε την ψυχική δύναμη και το ποδοσφαιρικό σχέδιο να ελέγξει το παιχνίδι μετά το πρώτο πεντάλεπτο της παράτασης και κέρδισε το παιχνίδι της πρόκρισης την πιο δύσκολη ώρα. Εγώ επιλέγω να κρατήσω αυτό.

Στο καθαρό αγωνιστικό κομμάτι το αρχικό τροποποιημένο σχέδιο του Ματίας βγήκε σε ότι αφορά το αμυντικό κομμάτι. Ο ΠΑΟΚ δεν έβγαλε ούτε μία τρανζισιον επίθεση και παρότι ήταν καλύτερος δεν είχε τις μεγάλες ευκαιρίες. Το κακό ήταν πως η επιθετική τριάδα, το μεγάλο όπλο της ΑΕΚ με τους δύο πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες της στα άκρα και τον πιο ακριβό παίκτη της στην κορυφή, δεν κατάφερε να δημιουργήσει 2-3 καταστάσεις που μόνο αυτοί μπορούν. Αν ήταν στο 50 % του πρώτου αγώνα και οι τρεις τότε η πρόκριση θα είχε έρθει εύκολα και με δεύτερη νίκη στην κανονική διάρκεια. Είχαν διάθεση αλλά δεν κατάφεραν να βγάλουν μια ολοκληρωμένη φάση. Χρειάστηκε ο Περέιρα να κάνει την ατομική ενέργεια που περιμένεις από τους άλλους τρεις και το σουτ - οβίδα του Πινέδα για να γίνει η μεγάλη ευκαιρία με το δοκάρι και μετά ό,τι άλλο προέκυψε επιθετικά ήταν από τις αλλαγές. Το κέντρο και το κέντρο της άμυνας πήγε και χθες πολύ καλά. Γιόνσον πάλι κορυφαίος!

Ο Οντουμπατζο έκανε απόσβεση, αγαπήθηκε από τους οπαδούς της ΑΕΚ και… ξαναγαπηθηκε από τους Αρειανούς μέσα σε ένα λεπτό! This is football. Μπρινιολι τρομερός αλλά εγώ δεν θα πω ότι πρέπει αυτός να παίζει πάντα αλλά απλά ότι η ΑΕΚ έχει δύο τοπ τερματοφύλακες που αρμόζουν σε ομάδα πρωταθλητισμού και δεν τους έχει κανείς άλλους. Οποίος και να παίζει είναι ευλογία. Τα μαζεύουμε και επιστρέφουμε. Ποπ κορν Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός για να μάθουμε τον επόμενο. Ζήτω η ΑΕΚ…