Κώστας Κετσετζόγλου

Καλή εβδομάδα να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο. Μια εβδομάδα με μεγάλα παιχνίδια για την ΑΕΚ όπως είναι πάντα με αυτούς. Σε κύπελλο και πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ θα πάει σε αυτά τα μεγάλα ντέρμπι με απουσίες και προβλήματα αλλά στην καλύτερη της φάση στη σεζόν. Είναι κάτι που το λέμε από την Τούμπα και επιβεβαιώνεται κάθε Κυριακή. Ή Σάββατο…

Με τέσσερα παιδιά από την ΑΕΚ Β στον πάγκο και τον Θεοχάρη αναπληρωματικό τερματοφύλακα η ΑΕΚ πέρασε θριαμβευτικά από την Τρίπολη. Αυτό που είχε πει ο Ματίας στην συνέντευξη τύπου μετά τον Ατρόμητο όταν άλλοι τρεις παίκτες που ήταν στο όριο πήραν κίτρινη και συμπλήρωσαν, έγινε. Η ΑΕΚ όμως έκανε πρωταθληματική νίκη απέναντι σε μια ομάδα που έχει κρατήσει το πρωτάθλημα ζωντανό με τους 5 βαθμούς που έκοψε από τον Ολυμπιακό. Μια ομάδα που με το παλιό φορμάτ θα ήταν στα πλέι οφ 1-6 και που τώρα διεκδικεί την έξοδο της στην Ευρώπη από δύο πλευρές. Και που χθες ενίσχυσε και έδωσε ακόμη περισσότερο βάρος στην αμυντική της λειτουργία αφού ήταν ξεκάθαρο πως μεγάλος στόχος ήταν να μην χάσει. Μια ξεκάθαρη στόχευση που φάνηκε, με την τριάδα στην άμυνα, τα μηδενικά ρίσκα αλλά και στο πόσο εξειδικευμένα είχε στηθεί αμυντικά πάνω σε Πινέδα και Ελίασον από την ώρα που πέρναγαν την σέντρα.

Η ΑΕΚ, η ομάδα του Αλμέιδα που ποτέ δεν ψάχνει δικαιολογίες κι ας έχει, έπαιξε από το πρώτο λεπτό κουβαλώντας την μεγάλη υποχρέωση της νίκης, αφού ούτε ο πιο φανατικός ΠΑΟΚτζής δεν πίστευε και δεν ξέρω κι αν… ήθελε, να κόψει βαθμούς ο ΠΑΟΚ στο Φάληρο. Με τον Γκατσίνοβιτς πρώτη φορά αριστερό εξτρέμ μετά από 4 μήνες, τον Σιμάνσκι αμυντικό χάφ επίσης μετά από καιρό, τον Χατζισαφί non stop αριστερά και χωρίς τον Περέιρα που έχει τον έλεγχο στο κέντρο σε όλο το διάστημα της καλύτερης φετινής ΑΕΚ που βλέπουμε μετά την Τούμπα. Με έξι βασικούς εκτός εντεκάδας και με τον πάγκο που είπαμε. Δεν ήταν καθόλου εύκολο αλλά το έκανε εύκολο η υπομονή, η σοβαρότητα και η προσαρμογή που με την πάροδο του χρόνου έκανε η ομάδα με τις οδηγίες και του προπονητή στον τρόπο που έπαιζε ο αντίπαλος.

Καθοριστικό αποδείχθηκε για την εξέλιξη του αγώνα το 64ο λεπτό. Λίγο νωρίτερα ο Παντελίδης έριξε μέσα τους παίκτες που θα μπορούσαν να πάνε το παιχνίδι από το Χ στο 1. Το πρώτο μέρος του σχεδίου είχε πετύχει και προχώρησε στο δεύτερο. Ο Αστέρας στο 64 έχασε την μοναδική του καλή ευκαιρία σε μια φάση που θα είχε τελειώσει αν σε πρώτο χρόνο πέρναγε η πάσα στον Λαμέντα που ήταν δυο μέτρα οφσάιντ. Η φάση έμεινε ζωντανή και εν τελεί κατέληξε στην μόνη φάση που ανέβασε παλμούς, λίγους, ο Μπρινιολι. Και αμέσως μετά ο Γκατσίνοβιτς πέτυχε το… γκολ - φάουλ, με τον σπάνιο συνδυασμό γκολ και αποβολής. Ένα γκολ που πρέπει κάποιον να το δει και να το μελετήσει από την πίσω κάμερα για να αποθεώσει τον Γκάτσι και να καταλάβει πόσο δύσκολο ήταν όχι μόνο επειδή παραλίγο να χάσει τον… αχίλλειο τένοντα. Ήταν ένα γκολ θρίαμβος της συγκέντρωσης και της σωστής νοοτροπίας του Σέρβου που πολλές φορές φέτος νικήθηκε από το άγχος του να προσπαθεί να ξεχωρίσει όντας τρίτη επιλογή μετά από δύο χρόνια ως βασικός και πρωταγωνιστής όμως ποτέ δεν έχασε την αγωνιστικότητα και την αγάπη του για δουλειά. Πριν ακόμη πλασάρει ο Πιερό μετά την φοβερή μπαλιά του Σιμάνσκι όρμησε σαν αρπακτικό προς την μπάλα και συναντήθηκαν την κατάλληλη στιγμή…

Αυτό το γκολ ήταν όλα τα λεφτά στον χθεσινό αγώνα. Η αποβολή ήταν το έξτρα μπόνους και μακάρι να μην είναι σοβαρός ο τραυματισμός που ανάγκασε τον Ματίας να τον αλλάξει λίγο μετά. Η εικόνα του αγώνα έδειχνε πως και το 0-1 θα ήταν αρκετό. Άλλωστε η φετινή ΑΕΚ μπορεί να άργησε να βρει τον καλύτερο της εαυτό όμως ένα πράγμα κράτησε όλη την σεζόν και ευχόμαστε και στους δύο τελευταίους της αγώνες. Όποτε προηγήθηκε νίκησε. Οποίος κι αν ήταν ο αντίπαλος, όποιου κι αν ήταν η έδρα. Το αριθμητικό πλεονέκτημα έκανε τα πράγματα ευκολότερα και είδαμε άλλα δύο πανέμορφα γκολ ενώ ο Θεωδωρίδης έζησε την ομορφότερη ποδοσφαιρική μέρα της ζωής του. Από το Αγγελοχώρι και στον Α.Ο Χανιώτης, έκανε συμμετοχή στην ΑΕΚ που διεκδικεί πρωτάθλημα. Viva el football!