Η διαφορά Μεντιλίμπαρ - Αλόνσο και ο κορυφαίος σε όλο το β’ ημίχρονο 17χρονος

Είχαν τις ευκαιρίες να το πάρουν, τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο Ολυμπιακός, κάτι που αποτυπώνεται κι από τα στατιστικά στοιχεία (33 τελικές, 17-16, εκ των οποίων οι 10, από πέντε, εντός εστίας), αλλά κι από το μέγεθος των ευκαιριών.

«Μεταξύ μας», όμως, δεν νομίζω ότι τους χάλασε και το «Χ», με βάση τουλάχιστον το τι έγινε στο κρίσιμο φινάλε, στο β΄ μισό του β΄ ημιχρόνου.

Κατ΄ αρχάς, άμα δεν χάνεις σε ένα ντέρμπι, ειδικά στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ποτέ δεν είναι κακό. Κακό είναι να το χάνεις, γιατί θα έχεις αναπόφευκτα τριγμούς. Ειδικότερα τώρα…

Ο Παναθηναϊκός ναι, έμεινε πίσω από την κορυφή της βαθμολογίας εφτά πόντους, που δεν είναι και λίγοι, όμως έχει να λέει ότι ο ίδιος έβγαλε τα ντέρμπι στο πρώτο μισό της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος και ότι μπορεί να εκμεταλλευθεί τα αποτελέσματα των ντέρμπι των άλλων ως το φινάλε του α΄ γύρου (βλέπε ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, Ολυμπιακός-ΑΕΚ), έχοντας έτσι την ευκαιρία να μειώσει βαθμολογικά.

Ο Ολυμπιακός έχασε την πρώτη θέση, όμως για δεύτερο στη σειρά μεγάλο παιχνίδι, μετά το εντυπωσιακό 3-0 επί της Μπράγκα στο Γιουρόπα Λιγκ, όχι απλά κράτησε το μηδέν, αλλά και έδειξε ότι αρχίζει και πατάει λίγο καλύτερα στα πόδια του, θυμίζοντας ως ένα βαθμό έστω την ομάδα του Μεντιλίμπαρ της περασμένης άνοιξης. Την δε επόμενη αγωνιστική το πρόγραμμα έχει Ολυμπιακός-Λεβαδειακός και ΑΕΚ-ΠΑΟΚ…

Στα δικά μου τα μάτια, και οι δύο αιώνιοι δεν πήραν παραπάνω ρίσκα στο β΄ μισό του β’ ημιχρόνου, γι΄ αυτό και θεωρώ ότι εν τέλει δεν τους χάλασε η ισοπαλία.

Μπορεί κάποιος να προσέξει ότι μετά το 71ο λεπτό (την τριπλή χαμένη ευκαιρία των Μουζακίτη, Ελ Κααμπί και Κωστούλα), οι μεν γηπεδούχοι στα υπόλοιπα 25 λεπτά έως το σφύριγμα της λήξης απείλησαν μόνο με ένα κλέψιμο της μπάλας του Ουνάϊ από τον Ορτέγκα και μία αδύναμη κεφαλιά του Αράο, οι δε φιλοξενούμενοι σε μία περίπτωση, στην ευκαιρία του αγώνα, καθώς ήταν στο 91ο λεπτό, του Μασούρα.

Ο Μεντιλίμπαρ πράγματι έκανε «επιθετικές» αλλαγές, βγάζοντας π.χ. τον δεξιό μπακ Κοστίνια, όμως όταν είναι τόσο άστοχος ο κορυφαίος σου σκόρερ, ο Ελ Κααμπί, ενώ και οι Μασούρας, Ζέλσον δεν μπορούν να τελειώσουν σωστά φάσεις από τόσο καλές θέσεις, δεν μπορείς εύκολα να περιμένεις να κάνεις διπλό, κι έχοντας καλύτερο παίκτη σε όλο το β΄ ημίχρονο έναν 17χρονο, τον εντυπωσιακό Κωστούλα. Κι από κάποιο σημείο και μετά άρχισε να παίζει ρόλο και η φθορά από το παιχνίδι με την Μπράγκα…

Ο Αλόνσο, έχοντας αναγκαστικά περισσότερες φοβίες, λόγω των κακών αποτελεσμάτων, έκανε αλλαγές αποκλειστικά αλλάζοντας πρόσωπα στις ίδιες θέσεις και έχει να λέει για το καλό α΄ ημίχρονο της ομάδας του, που σίγουρα θα μπορούσε να προηγηθεί, αν και τελικά ο Ίνγκασον ήταν αυτός που χρειάστηκε να διώξει την μπάλα προ της γραμμής της εστίας του στο σουτ του Ελ Κααμπί.

Από τις δηλώσεις των προπονητών, προέκυψε και μεγάλη διαφορά: ο μεν Μεντιλίμπαρ έδειξε ξανά πόσο απαιτητικός είναι από την ομάδα του (κι έτσι πρέπει), ο δε Αλόνσο, φανερά πιεσμένος, τα έριξε στη…διαιτησία για…διάφορα και ειδικότερα για μία φάση που αν είχαμε κανονικό ποδόσφαιρο, δεν θα έπρεπε καν να την συζητάμε.