Τα πλούτη δεν φέρνουν την ευτυχία...

Το θυμήθηκα διαβάζοντας τις επισημάνσεις στο τελευταίο Δελτίο του ΣΕΒ για την Ελληνική οικονομία - Οικονομία & Επιχειρήσεις (με την επιμέλεια του Τομέα Μακροοικονομικής Ανάλυσης και Ευρωπαϊκής Πολιτικής) που έχει ως θέμα: «Υλικές συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής στην Ελλάδα και αλλού…».

Ας τις παρακολουθήσουμε: «Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, How’s life? 2017 (Μάιος 2018), η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στο χαμηλότερο σημείο όσον αφορά στις υλικές συνθήκες διαβίωσης. Όταν ερωτάται πόσο ικανοποιημένος είναι από τη ζωή του, με άριστα το 10, ο μέσος Έλληνας βαθμολογεί τη ζωή του με 6,2, μια από τις χαμηλότερες βαθμολογίες στις χώρες του ΟΟΣΑ. Αυτό είναι ένδειξη άμετρης απαισιοδοξίας, όχι χωρίς βάση εάν αναλογισθεί κανείς τι έχει συμβεί στη χώρα την τελευταία 10ετία. Από τα ψηλά της εφήμερης ευημερίας με δανεικά, οι Έλληνες βρέθηκαν ξαφνικά στα χαμηλά της συνεχούς εξοικονόμησης πόρων για την εξυπηρέτηση του χρέους. Από την άλλη μεριά, η Ελλάδα έχει το επίπεδο ποιότητας ζωής που, αν και σχετικά χαμηλό, διαθέτουν χώρες με υψηλότερες υλικές υποδομές απ’ ό,τι η Ελλάδα, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, το Ισραήλ, η Κορέα, και, οριακά, ακόμη και οι ΗΠΑ».

Οι συντάκτες του Δελτίου του ΣΕΒ κάνουν λόγο για μια έκπληξη: «η Ελλάδα βρίσκεται προτελευταία στην κατάταξη, χωρίς αυτό να αποτελεί έκπληξη μιας και στην περίοδο αναφοράς η Ελλάδα υπέστη τη μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ και της απασχόλησης σε καιρό ειρήνης. Αυτό που εκπλήσσει, όμως, είναι ότι στην τελευταία θέση είναι η Ιταλία, και μια θέση πάνω από την Ελλάδα βρίσκεται η Ισπανία.

Στην περίπτωση της Ιταλίας το 60% των δεικτών που αναφέρονται στις υλικές συνθήκες διαβίωσης έχουν χειροτερεύσει και το 40% δείχνει ελάχιστη ή καθόλου βελτίωση. Στην Ελλάδα, τουλάχιστον, το 10% των δεικτών δείχνει βελτίωση και το 80% χειροτέρευση. Αντιστοίχως, στην Ισπανία, το 20% των δεικτών δείχνει βελτίωση και το 70% χειροτέρευση. Χώρες που δείχνουν μεγάλη βελτίωση είναι η Γερμανία και οι περισσότερες χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, με τις περισσότερες άλλες χώρες να παρουσιάζουν βελτίωση στο 30% έως 60% των δεικτών πουχρησιμοποιούνται».

Στο Δελτίο διαβάζουμε: «Στην έκδοση του ΟΟΣΑ, How’s life? 2017, οι χώρες του ΟΟΣΑ αξιολογούνται με μια σειρά από ποσοτικούς δείκτες, που όλοι μαζί συνθέτουν την εικόνα της ευημερίας σε διαφορετικές χώρες. Το πόσο καλά ζουν οι πολίτες μιας χώρας είναι συνάρτηση των υλικών συνθηκών διαβίωσης και των χαρακτηριστικών ποιότητας ζωής. Οι υλικές συνθήκες περιλαμβάνουν το ύψος των εισοδημάτων και του πλούτου και τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας και στην εξασφάλιση στέγασης. Η ποιότητα της ζωής αξιολογείται με βάση την ύπαρξη ισορροπίας μεταξύ εργασίας και σχόλης, το επίπεδο υγείας, εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης του πληθυσμού, το επίπεδο κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης μεταξύ ατόμων, την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, την ποιότητα του περιβάλλοντος, την προσωπική ασφάλεια και, τέλος, το υποκειμενικό επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή κατά δήλωση των ατόμων».

Οι υλικές συνθήκες διαβίωσης έχουν να κάνουν άμεσα με τις δημόσιες πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης για τους φόρους και τα τέλη, τα εισοδήματα των πολιτών, τις εργασιακές σχέσεις κ.α. Αλλά, υπεύθυνες για το επίπεδο της καλής ζωής των πολιτών είναι και πάλι οι δημόσιες πολιτικές για τη Πόλη και το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό, τις μετακινήσεις και τα ΜΜΜ, το πράσινο και την ανακύκλωση κ.α.

Στον κόσμο που θα διαμορφώσει η 4η Βιομηχανική Επανάσταση το βάρος θα περάσει στα οικονομικά της ευημερίας και οι πολίτες θα χρειασθεί να το υπενθυμίζουν συχνά πυκνά με την ψήφος τους στο πολιτικό προσωπικό αυτής της έρημης χώρας.