Τι σχέση έχει το μετα-μνημονιακό αφήγημα Τσίπρα με το «ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς»;

Οι σοβαρές ενστάσεις των Βρυξελλών που μοιάζουν να ξυπνούν από λήθαργο σκοπιμότητας σε σχέση με την «ιστορία επιτυχίας» του Αλέξη Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του στην κοινοπραξία ΣΥΡΙΖΑplus διαμορφώνουν μια προεκλογική περίοδο όπου τον πρώτο λόγο δεν μπορούν να έχουν οι κάθε είδους παροχές, ρυθμίσεις, διευθετήσεις, ρουσφέτια και διορισμοί ημετέρων. Κάθε άλλο… Ο πρωθυπουργός και συν αυτώ θα χρειασθεί μέσα σε αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται να … ιδρώσουν (επιτέλους) την φανέλα και να ασχοληθούν θέλοντας και μη με το πραγματικό πρόσωπο της οικονομίας και της καθημερινότητας των πολιτών.

Και σε αυτό το χρονικό σημείο δεν βοηθούν ούτε οι γέφυρες των απόμαχων της πολιτικής και της διανόησης, ούτε τα κάθε λογής υποστυλώματα από πρόθυμους ανεπάγγελτους. Πολύ περισσότερο δε, οι «Πρέσπες» και ο … διεθνής παράγοντας. Το ελληνικό γήπεδο θα δώσει τη λύση αλλά και τον νικητή της εκλογικής αναμέτρησης (η κάλπη των εθνικών εκλογών όποτε και αν αυτή στηθεί).

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η κοινοβουλευτική κοινοπραξία των ΣΥΡΙΖΑplus έχει εδώ και πολύ καιρό πάρει ουσιαστικό διαζύγιο με τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και των συνεπειών που παράγουν στα εισοδήματα των πολιτών αυτής της χώρας. Και αυτό γιατί αδυνατεί να κατανοήσει την ανάγκη να δοθεί με κάθε κόστος η προτεραιότητα στην ανάπτυξη και στην ανάπτυξη μέσω της ενίσχυσης και της ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας.

Κακά τα ψέματα, η ανάπτυξη δεν έρχεται με νομοθετικές ρυθμίσεις ούτε με την προσφυγή στο φαντασιακό των ιδεολόγων γραφειοκρατών για τις παράλογες ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις που οδηγούν στον πολλαπλασιασμό των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στα λουκέτα και την διεύρυνση της ανεργίας.

Το πλέγμα των οικονομικών επιλογών της κυβέρνησης Τσίπρα δεν είναι τίποτα παραπάνω από το «ξύλινο ποδάρι της γιαγιά μας» που …τρίζει επίμονα και βασανιστικά μέχρι το τέλος.