Ελληνική Δημοκρατία καλεί… Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης

«Η ελληνική κρίση είναι η εκδήλωση της συστημικής κρίσης του ευρώ και χωρίς κοινή οικονομική διακυβέρνηση και βήματα προς την πολιτική ενοποίηση η Νομισματική Ένωση οδηγείται σε αδιέξοδο».

Πόσοι άκουσαν τον πρώτο πολίτη της χώρας και Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να λέει τα λόγια αυτά; Ελάχιστοι. Πέρασαν τέσσερις μέρες αλλά όλοι ακόμα συζητάμε για τις περικοπές που δε φτάνουν, για τους φόρους που δε βγαίνουν, για τη δόση που δεν έρχεται.

Και λέω στους φίλους που με ρωτάνε «τι θα γίνει στην Ελλάδα», «τι μας περιμένει», «πού θα μας πάει αυτό το πράγμα»: θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα είμαστε Πολιτεία της Ευρώπης. Αυτά που ζούμε είναι οι ωδίνες της κυοφορίας των ΗΠΕ.

Ναι, η Ελλάδα «γέννησε» την Ευρώπη. Τώρα ίσως «γεννήσει» και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

Φωνάζουν τα γεγονότα, αλλά τα πνίγει η παραζάλη των καιρών:

Στη Γερμανία συζητάνε επισήμως πλέον για δημοψήφισμα για την Ενοποίηση. «Ρίσκο» λένε πολλοί, γιατί οι Γερμανοί ίσως προτιμήσουν το «μάρκο».

Αυτό μπορεί να ίσχυε ως χθες. Για αυτό δεν τολμούσαν ποτέ οι εν ενεργεία γερμανοί πολιτικοί να μιλήσουν για «ενοποίηση». Φοβόντουσαν την εσωτερική κοινή γνώμη στις χώρες τους. Το ζητούσαν όμως ευθαρσώς όλοι οι εν ζωή «πρώην» Καγκελάριοι: και ο Χέλμουτ Σμιντ και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ αλλά και ο Χέλμουτ Κολ που είπε –«για όποιον δεν κατάλαβε»- ότι  «η συζήτηση στην Ευρώπη για την κρίση στην Ελλάδα δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από το στόχο μας που είναι η ενοποίηση της Ευρώπης».

Το θέμα ήταν όμως πως η γερμανική κοινή γνώμη δεν τα δεχόταν όλα αυτά. Οι δημοσκοπήσεις έλεγαν «να φύγει η Ελλάδα» ή «να γυρίσουμε στο μάρκο» επειδή πίστευαν πως έτσι θα σώζονταν. Το παίζανε «μάγκες» αν και δεν καταλάβαιναν τι συμβαίνει. Τώρα καταλαβαίνουν όμως και αυτοί την πλάνη τους. Σάματις όμως και στην Ελλάδα δεν έλεγαν μερικοί «να γυρίσουμε στη δραχμή για να σωθούμε»;

Τώρα όμως «πήραν φωτιά» και η Ισπανία και η Ιταλία, μαζί με Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και -οσονούπω- Κύπρο. Ξέχασα κάποια χώρα; Α, ήδη έχασαν τα τρία «Α» (και τον ύπνο τους) οι τράπεζες Γερμανίας και Ολλανδίας. Τώρα και οι «μεγάλοι» μπορούν να φοβούνται ότι θα έρθει η σειρά τους: με τη μισή ΕΕ να φλέγεται, θα δουν και αυτοί πώς χάνονται μαζί της αγορές και επενδύσεις, πελάτες και επιχειρήσεις, κεφάλαια και κέρδη, θέσεις εργασίας και αποταμιεύσεις.

Τα είχαμε διαβλέψει από πέρυσι ήδη από τη στήλη αυτή (αν και φάνταζαν σαν παραμύθι) αλλά το είπαμε και ξεκάθαρα πριν δύο μήνες πως «εκεί πάει το πράγμα»: δημοσιονομική και πολιτική  ενοποίηση της Ευρώπης. Να γίνουμε «ένα κράτος» όλη η Ευρώπη.

Πολύ σύντομα νομίζω θα «πανηγυρίζουμε» την αναγέννηση του Ευρώ και της Ευρωπης. Θέλοντας και μη, εξ ανάγκης ή σαν λύση σωτηρίας, η Ιστορία της χώρας μας ετοιμάζεται να γράψει μια νέα σελίδα. Αλλά ας μη δραματικοποιούμε τα πράγματα. Δεν προσφέρονται για πανηγυρισμούς οι εξελίξεις που έρχονται. Ούτε δικαιολογούν όμως κατήφεια και απελπισία. Οι ελληνικές Αξίες είναι τα μόνα όπλα μας και ο Ελληνισμός έχει να αποδείξει (με πολλά «καντάρια» Ιστορίας) πως τα καταφέρνει πάντα σε όλες τις καταστάσεις. Γιατί όχι και τώρα;