Χλιδή και αισχροκέρδεια με φόντο την καλντέρα - Μην μαδάτε τους τουρίστες

Κάθε πρωί, μαζί με το πρωινό στα υπόσκαφα στούντιο στη Σαντορίνη σου φέρνουν και τυπωμένους στίχους του Ελύτη στα αγγλικά, μου ανακοινώνει εντυπωσιασμένος φίλος που δουλεύει στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο –μπουτίκ. Μα αυτό είναι σαν καλύβα ιγκλού πάνω στο γκρεμίδι; Λαχανιάζεις να ανέβεις και να κατέβεις τα σκαλιά και αν εξαιρέσεις τη μοναδική θέα στην καλντέρα δε βλέπω καμία πολυτέλεια. Τι άλλη υπηρεσία υψηλής ποιότητας, εκτός από ποίηση, προσφέρει και κοστίζει 1.200 ευρώ η διανυκτέρευση;

«Η απέριττη πολυτέλεια είναι εσωτερική, δεν φαίνεται. Έχει πισίνα στο δωμάτιο, τζακούζι, γεύμα γκουρμέ, εκλεκτά κρασιά και κυρίως προσφέρει privacy» μου εξηγεί...

Και εσύ πόσα παίρνεις; Τον ρωτάω.

- Εξακόσια ευρώ, αλλά έχει με έχει απλήρωτο. Τα κορίτσια που είδες έρχονται από τα Τίρανα και τα Σκόπια και δουλεύουν ανασφάλιστες με συμβάσεις μαθητείας των 300 ευρώ.

«Ροές της θάλασσας, κι εσείς των άστρων μακρινές επιρροές, παρασταθείτε μου»

Περίμενα να δω τουλάχιστον την Αντζελίνα ή κάποιον Ρώσο μεγιστάνα, που καίγονται να εξασφαλίσουν απόλυτη εχεμύθεια και ησυχία, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Όταν άνοιξε το πορτάκι είδα να προβάλλουν ασθμαίνοντας δύο γηραιοί ,μάλλον Γερμανοί με τις πορτοκαλοπρόσωπες άχαρες κυρίες τους. Πίσω ακολουθούσε χασκογελώντας ένα ζευγάρι Γιαπωνέζων. Προφανώς βρίσκονταν σε ταξίδι του μέλιτος. Πρέπει να τους είδαμε την προηγούμενη να φωτογραφίζονται με νυφικό και κουστούμι, έτοιμοι να γκρεμοτσακιστούν με τα τακούνια στην κόκκινη παραλία αφού είχαν κάνει τάμα – όπως χιλιάδες άλλοι Γιαπωνέζοι- να παντρευτούν στη Σαντορίνη ενισχύοντας τον τζίρο της τουριστικής μας βιομηχανίας.

Ας πληρώσουν από 500 έως 3000 ευρώ την ημέρα, όσοι έχουν, για λίγες μέρες διαμονής στα υπόσκαφα έργα τέχνης, που σκαλίστηκαν στο βράχο. Τα περισσότερα είναι μικρά αριστουργήματα με κάποιες εξαιρέσεις, όπως αυτή που σας περιέγραψα, όπου κοροϊδεύουν τον τουρίστα στα μούτρα του. Ας πληρώσουν οι tycoons, οι celebrities, και οι γαλαζοαίματοι ερωτευμένοι κάνοντας την Ελλάδα τελευταία τάση της μόδας.

Να ανέβει και το επίπεδο του τουρισμού, να μη σφάζονται πια κάθε καλοκαίρι στα Μάλια και τις Μπενίτσες.

Τι λένε όμως οι επιχειρηματίες που δέχονται ήδη τα πρώτα εκατομμύρια τουριστών (από τα 17 εκ που προβλέπεται να αφιχθούν στη χώρα μας) και από τώρα κλαίγονται ότι  Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Ιταλοί, ακόμα και Γερμανοί ήρθαν με την ψυχολογία της κρίσης και τρέμουν να ξοδέψουν; Έχουν σκοπό να σταματήσουν την αισχροκέρδεια, την εγκληματική προχειρότητα και το «γδάρσιμο» του τουρίστα, ώστε να μας συστήσει και στους φίλους του;

Ας αναφέρω δύο - τρεις ενδεικτικές περιπτώσεις αισχροκέρδειας με φόντο την καλντέρα, που έχει αναδειχθεί ένας από τους πιο ακριβούς ευρωπαϊκούς προορισμούς, αλλά και τους πιο δημοφιλείς, ύστερα από τα νησιά Παλάγουαν, Μποράκαϊ στις Φιλιππίνες και Μάουι της Χαβάης, σύμφωνα με ψηφοφορία ταξιδιωτικού περιοδικού.

Παγωτατζίδικο χρέωσε 12 ευρώ το παγωτό κυπελλάκι σε 4μελή οικογένεια Αμερικανών, που άρχισε να διαμαρτύρεται. Σε παρόμοια περίπτωση στη Ρώμη (ο ζαχαροπλάστης - ούνα φάτσα ούνα ράτσα - χρέωσε το κυπελλάκι 17 ευρώ!. Ο δήμαρχος της πόλης ζήτησε συγνώμη από τους Άγγλους τουρίστες και τους προσέφερε δωρεάν ξενάγηση. Ο ανάμικτος χυμός κοστίζει 7.50 ευρώ, ο καφές φρέντο 5,50 ευρώ, η χωριάτικη 12 ευρώ και ένα μπουκάλι νερό 75 ml. Όσα του λείπουν του καθένα για να παντρέψει την κόρη του... Μα τι να πω; Χρεώνουν – χωρίς απόδειξη- την ομπρέλα 7 ευρώ, αλλά αργότερα την κατεβάζουν στα 5 γιατί έπιασε αέρας. Κόβουν στους Έλληνες (στους λίγους που πάνε) «προσωρινές αποδείξεις» στις ταβέρνες ελπίζοντας να μην το πάρουν χαμπάρι μέσα στην ευφορία των διακοπών. Τραβάνε από το δρόμο τους τουρίστες να αγοράσουν παραδοσιακά προϊόντα πανάκριβα, τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από ξινό κρασί και σποριασμένες ντομάτες. Σκυλοπνίγουν τον κόσμο με τις βάρκες – από τύχη δεν έχουμε θρηνήσει θύματα – αντί να επενδύσουν όλοι οι βαρκάρηδες μαζί – αυτή είναι οι δουλειά τους στο κάτω κάτω- σε κάτι πιο ασφαλές και οργανωμένο. Μα τους απαγορεύει -λένε- η εφορία αρχαιοτήτων να κτίσουν προβλήτα για να δένουν οι βάρκες... Τότε μην κουβαλάς τον κόσμο, φώναζα, καθώς τράβαγα μια Κινέζα με την τσάντα της (που σημαίνει κινητά, λεφτά, κάμερες) από τα κύματα την ώρα που πέντε άντρες κρατούσαν κόντρα για να ανέβει ο κόσμος στη βάρκα. «Μην τα βάζετε μαζί μας -κλαίγονται- ένα μεροκάματο βγάζουμε για τρεις μήνες και μετά πάλι στα χωράφια.Να τα βάλετε με τους Κινέζους που βγάζουν πάνω από διακόσια ευρώ την ημέρα με τα μασάζ στην παραλία χωρίς απόδειξη».

-Αχ αυτός ο κοινωνικός αυτοματισμός που μας πιάνει εν όψει της επιδρομής του ΣΔΟΕ!

- Οι Κυκλάδες είναι ακριβές κυρίως λόγω της ενίσχυσης του ευρώ έναντι του δολαρίου, πράγμα που συμβαίνει σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης. Κι όμως άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο θα έρθουν και θα χαλάσουν τις οικονομίες ενός ολόκληρου έτους. Αυτό δεν εξηγείται με οικονομικούς, αλλά με συναισθηματικούς όρους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγγλίδα νοσοκόμα που έβαλε στο ψυγείο τον άντρα της, ο οποίος πέθανε αιφνιδίως στην Κέρκυρα, έως ότου εξαντλήσει το πακέτο των διακοπών. Αυτές τις διακοπές στην Κέρκυρα περίμενε μια ζωή... Αυτό πια εξηγείται με όρους γκραν γκινιόλ, αλλά σίγουρα δείχνει την αδήριτη ανάγκη του ανθρώπου να ζήσει έστω για λίγες μέρες στο δικό του επίγειο παράδεισο, με κάθε κόστος... Είτε φτάσει με το ταχύπλοο από το γιοτ στο private υπόσκαφο στη Θηρασιά, είτε στριμωχτεί στη βάρκα, του καπετάν –Νικόλα. Η χαρά των διακοπών -ελπίζω να πάτε όλοι έστω λίγες μέρες αν και ξέρω πολλούς που δε θα φτάσουν ούτε έως τη Λούτσα φέτος- δεν μπαίνει στο ζύγι με αντίβαρο πολλά χρυσά νομίσματα.

«Ο Ζυγός που ανοίγοντας τα χέρια του έμοιαζε να ζυγιάζει το φως και το ένστικτο ήτανε... Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!».