Μαίρη Λαμπαδίτη

Όμως κακά τα ψέματα! Ένας δημοφιλής καλλιτέχνης, όσα δηλητηριώδη βέλη και αν έχει δεχθεί  - ίσως και δικαίως -  έχει μεγαλύτερη δύναμη διείσδυσης στο θυμικό του πολίτη από ότι ο συμπαθέστατος και επαρκέστατος κ. Σακελλαρίδης. Το σύστημα  χρησιμοποιεί αυτούς τους ανθρώπους σαν χύτρα ταχύτητος. Μόνο η παρουσία τους, το χιούμορ τους, η αμεσότητα του λόγου τους είναι ικανά να αποφορτίσουν την αγανάκτηση της κοινωνίας. Ανοίγει η βαλβίδα της χύτρας ταχύτητας και βγαίνει ελεγχόμενος ο ατμός πριν γίνει η έκρηξη.  

Αλλά επί της ουσίας τι είπε λάθος το βράδυ της Τρίτης ο Λάκης, περιγράφοντας τον κύκλο της ασφυξίας; Είπε ότι το κακό ξεκίνησε από τον Σημίτη, δεν διορθώθηκε από τον Κωστάκη γιατί τεμπέλιαζε, και διογκώθηκε επί Γιωργάκη, ο οποίος είχε προσχεδιάσει την παράδοση άνευ όρων. Στη συνέχεια άφησαν τον Παπαδήμο να πάρει τα πιο σκληρά μέτρα και ο Σαμαράς, ξέροντας ότι θα χάσει τις εκλογές, δημιούργησε σε συνεργασία με τον Σόιμπλε και τον Ντράγκι έναν κύκλο οικονομικής ασφυξίας προκειμένου να φέρει την κυβέρνηση σε αδιέξοδο έως τον Ιούνιο.

Τα έβαλε όλα σε κουτάκια με τίτλους για να καταλάβει και η γιαγιά μου, όπως μας έλεγαν οι παλιοί διευθυντές.

Προσωπικά μου θύμισε μια εποχή της θητείας μου στο  τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων όπου παρέα με τους γραφίστες προσπαθούσαμε να αποτυπώσουμε την πορεία του μαύρου χρήματος από την Ακρόπολις χρηματιστηριακή στα νησιά Κάιμαν, με ενδιάμεσο σταθμό  την Γερμανία και την Βρετανία και μετά πίσω στα ασφαλιστικά ταμεία της Ελλάδας. Ήταν τόσο δύσκολο να δώσεις να καταλάβει ο τηλεθεατής με μαύρες βαλίτσες και βελάκια τα ταξίδια της λαμογιάς. Σιχτίρισα!

Συνεχίζοντας τις προσωπικές αναφορές, θυμάμαι την ψυχολόγο που συμβουλεύτηκα για ένα οικογενειακό θέμα πριν από μία δεκαετία. Τα όνειρα σύμφωνα με την προσέγγιση των επιστημόνων  είναι ένα  σουρεαλιστικό μοντάζ εικόνων που έχουμε δει και σκηνών που έχουμε ζήσει στο παρελθόν.

«Τα πρόσωπα που βλέπεις πάντα κάτι συμβολίζουν», μου είχε πει η ψυχολόγος.

Είχα λοιπόν στο κομοδίνο ένα μπλοκάκι και κρατούσα σημειώσεις εκείνη την περίοδο που έκανα ψυχανάλυση.

-Να σου πω το όνειρο που σημείωσα, να μου πεις τι συμπέρασμα βγάζεις γιατί θα με πιάσουν τα γέλια.

-Ακούω, μου είπε ατάραχη.

-Έριχνε καρεκλοπόδαρα όταν έφτασα σε μια εκδήλωση, οδηγώντας ένα μαύρο αυτοκίνητο. Ήρθε ο Λαζόπουλος με μια ομπρέλα και με πήρε για να μη βραχώ. Εξακολουθούσα όμως να νιώθω άγχος γιατί δεν ήξερα πού είχα παρκάρει το αυτοκίνητο.

- Άσε το αυτοκίνητο, είναι το άγχος σου ότι δεν καθοδηγείς πάντα εσύ τις εξελίξεις στη ζωή. Πες μου τρία πράγματα που συμβολίζει για σένα ο Λαζόπουλος.

- Ορίστε; Μάλλον ταλέντο και δημιουργία, κυρίως. Είναι δημοφιλής παρά τα εχθρικά  σχόλια που δικαίως έχει εισπράξει σιγοντάροντας κομμάτια του συστήματος. Είναι εντυπωσιακό  πάντως ότι μ΄ένα τρόπο έχει πάντα φίλους που βρίσκονται στην εξουσία.

-Ε’ αυτά τα στοιχεία έχεις καταπιέσει μέσα σου. Βγάλτα να τελειώνουμε.

Δεν θέλω να καταλήξω σε συμπέρασμα. Προπαγάνδα κάνουν όλοι.
Κυρίως εμείς οι δημοσιογράφοι.

Ο Ρολάν Μπάρτ – καθηγητής σημειολογίας - έγραφε ότι δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στη δημοσιογραφία. Αντικειμενικότητα είναι η ποιότητα του υποκειμένου... Με άλλα λόγια, ποιος είσαι συ, που μου λες αυτό που μου λες. Ξέρετε, υπάρχουν δυο – τρεις συνάδελφοι που εσείς θεωρείτε πουλημένους στο σύστημα -και καλά κάνετε- που με εκπλήσσουν με την τέχνη τους να διατηρούν την παλιά τους ποιότητα... Και αυτούς το σύστημα τους χρησιμοποιεί σαν χύτρα ταχύτητος. Μόνο η παρουσία τους, ο φρέσκος λόγος τους και τα ψαγμένα σημεία στίξης τους είναι ικανά να αποφορτίσουν τους αγανακτισμένους. Αυτοί οι άνθρωποι της τηλεόρασης δεν μιλούν ποτέ γι αυτά που ξέρουν. Μπορούν να σου μιλήσουν για γόβες και για τα παιδιά τους – αν είναι γυναίκες - για ταξίδια ή για ποδόσφαιρο- αν είναι άντρες – αλλά την πολιτική συνωμοσία δε θα τη μάθεις ποτέ από το δικό τους στόμα. Μερικές πόρτες θα μείνουν για πάντα κλειστές για το ευρύ κοινό.