Μάκης Πολλάτος

Πολλές φορές η πραγματικότητα διαφέρει από τους σχεδιασμούς που γίνονται επί χάρτου, ακόμη και επί του πεδίου, κυρίως όταν στην εξίσωση εμπλέκονται πολλά και ισχυρά συμφέροντα. Ο Ερντογάν θέλει να διαφεντεύει στη χώρα του, να ελέγχει τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Κύπρο, τα παλαιστινιακά εδάφη, τον Λίβανο, το Αφγανιστάν,  την περιοχή του Καυκάσου, τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Και γι' αυτό υπερεξοπλίζεται.

Μέχρι σήμερα, με την ανοχή ή την παρότρυνση των ισχυρών, αλλά και εκμεταλλευόμενος τις ανακατατάξεις στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου αλλά και ευρύτερα στον πλανήτη, ο πρόεδρος της Τουρκίας καταφέρνει λίγο-λίγο να ενισχύει την επιρροή του και να επεκτείνεται. Τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν έχει βάλει στο μάτι την Μεσόγειο, αυθυποβάλλωντας τον εαυτό του στα fake news ότι η Τουρκία είναι η χώρα με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο, που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, εκτός κι αν κάποιος θεωρεί τα ελληνικά νησιά αόρατα. 

Μέσα στην παραζάλη του, ο Ερντογάν, επειδή δεν κατάφερε να... ψήσει τον Μπάιντεν να του  παραχωρήσει ακρόαση, ούτε καν να του παραδώσει τα αμερικανικά μαχητικά F-35 που είχε παραγγείλει προ ετών, άρχισε να απειλεί δημοσίως ότι θα αγοράσει κι άλλα ρωσικά S-400 και με την πονηρή ανατολίτικη λογική του παζαριού άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αγοράσει ακόμη και ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη. Ο πρόεδρος της Τουρκίας ξέρει όμως καλύτερα απ' τον καθένα ότι σε όλα υπάρχουν όρια κι ότι αν ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή τα πράγματα θα αλλάξουν για πάντα. Η πράξη της απόκτησης από τον Ερντογάν ρωσικών Σουκχόι για να αντιμετωπίσει τα ελληνικά Rafale θα ισοδυναμεί με οικειοθελή αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Κι όλο αυτό το καπρίτσιο επειδή η Ουάσιγκτον ακύρωσε την παράδοση των F-35 στην Άγκυρα όταν ο Ερντογάν συμφώνησε με τον Πούτιν να προμηθευτεί S-400. Καλό είναι να θυμούνται στην Τουρκία τι μπορεί να πάθει ο αγάς όταν θυμώσει...

Μπορείτε να αντιληφθείτε σε τι είδους νευρική κρίση θα βρίσκεται ο Ερντογάν τις τελευταίες ώρες πληροφορούμενος ότι η Ελλάδα συμφώνησε να αγοράσει 3+1 γαλλικές φρεγάτες Belh@rra και παραλλήλως βρίσκεται σε τελική φάση διαπραγματεύσεων για την απόκτηση 3+1 γαλλικών κορβετών Gowind. Ας αφήσουμε που η αρχική παραγγελία για Rafale έχει ανέβει από τα 18 στα 24 αεροσκάφη, όπως θα επαναλάβουν επισήμως σήμερα από τα Ηλύσια Πεδία ο Μακρόν με τον Μητσοτάκη.

Ούτε η συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής της Ελλάδας με την Γαλλία είναι μια εξέλιξη που θα αρέσει στον Ερντογάν. Η Τουρκία θέλει να διαφεντεύει στη Μεσόγειο, προφανώς όμως λογαριάζει χωρίς τις μεσογειακές χώρες της ΕΕ. Και η Γαλλία δεν είναι αμελητέα ποσότητα, έχει αμυντική βιομηχανία αιχμής και είναι μια ευρωπαϊκή πυρηνική δύναμη.

Τι θέλει το Παρίσι και ο Μακρόν; Πρωτίστως να διασφαλίσουν τα γαλλικά συμφέροντα, άρα να ανακόψουν την επέλαση του Ερντογάν και να αποτρέψουν την εγκαθίδρυση μιας υποτιθέμενης ρτουρκικής «γαλάζιας πατρίδας» στο Mare Nostrum. Και για τους Γάλλους η συμμαχία με την Ελλάδα είναι κρίσιμης σημασίας. Η Ελλάδα έχει πολλά νησιά για την φιλοξενία των γαλλικών ναυτικών μονάδων και την εκπαίδευση των στρατιωτικών της. Επιπλέον, το ελληνικό πολεμικό ναυτικό και η ελληνική πολεμική αεροπορία είναι από τα πιο αξιόμαχα σώματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που οι Γάλλοι το γνωρίζουν καλά.

Ρωτάνε πολλοί, τι σημαίνει η ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής της Ελλάδας με την Γαλλία;
Μήπως περιμένουν κάποιοι ότι οι Γάλλοι θα επέμβουν αν ένα τουρκικό ερευνητικό αμφισβητήσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Καστελόριζο ή στην Κρήτη; Η απάντηση είναι όχι. Η αμυντική συμφωνία με την Γαλλία θα αφορά υπεράσπιση κυριαρχίας -και μάλιστα εδαφικής- όχι κυριαρχικών δικαιωμάτων. Δεν σημαίνει δηλαδή η συνομολόγηση  της συμφωνίας της Αθήνας με το Παρίσι ότι ο Μακρόν θα αναπτύξει τη... λεγεώνα των ξένων αν ο Ερντογάν στείλει ένα ερευνητικό 100 μίλια από το Καστελόριζο. 

Ωστόσο η συμφωνία της Ελλάδας με τη Γαλλία για στρατηγική συνεργασία είναι ένα δεσμευτικό κείμενο που συνιστά ένα πολύ ισχυρό πολιτικό σήμα ότι οι δύο χώρες είναι δεμένες και αποφασισμένες να συνεργαστούν ως πραγματικοί εταίροι. Και πέραν της απόκτησης των δικινητήριων Rafale (που αυτό και μόνο τα καθιστά game changer σε σχέση με τα μονοκινητήρια μαχητικά που έχει η Τουρκία) και των υπερσύγχρονων φρεγατών FDI (ή Belh@rra όπως συνηθίσαμε να τις αποκαλούμε), η τεράστια σημασία είναι τα όπλα που θα φέρουν τα νέα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη που προμηθεύεται η Πολεμική Αεροπορία και οι γαλλικές φρεγάτες που θα αποκτήσει το 2025 το Πολεμικό Ναυτικό. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που μπορεί να αφιονίσει τον Ερντογάν και τα εξαπτέρυγά του.