Ο εφτάψυχος Ερντογάν και η μεταφυσική ψήφος

Μα ο Κιλιτσντάρογλου εμφανιζόταν από τα γκάλοπ στην γειτονική χώρα σαν βέβαιος νικητής των εκλογών με ισχυρές πιθανότητες να διαδεχθεί τον Ερντογάν από την πρώτη κάλπη, αλλά στην πραγματικότητα συγκέντρωσε ποσοστό 44,89%.

Ε λοιπόν σας έχω νέα! Αλλο οι δημοσκοπήσεις, άλλο οι πραγματικές εκλογές. Άλλο τα γκάλοπ και οι μετρήσεις γνώμης κι άλλο πράγμα η συμπεριφορά του ψηφοφόρου μπροστά στην κάλπη. Δεν είναι μόνο ότι οι σφυγμομετρήσεις γίνονται με δείγμα πολύ πιο περιορισμένο από το εκλογικό σώμα. Είναι το γεγονός πως όλοι ξέρουμε κάποιον ή κάποια που μέσα στο παραβάν άλλαξε γνώμη και τελικά έριξε ψήφο διαφορετική από εκείνη που μπορεί να είχε αποφασίσει.

Ο χάρτης των εκλογικών αποτελεσμάτων στην Τουρκία αποτυπώνει ξεκάθαρα τη διαστρωμάτωση του εκλογικού σώματος στην Τουρκία. Τα μικρασιατικά παράλια που επηρεάζονται περισσότερο από τα ευρωπαϊκά πρότυπα επέλεξαν Κιλιτσντάρογλου. Τον κεμαλιστή ηγέτη της «ενωμένης» τουρκικής αντιπολίτευσης επέλεξαν και οι τουρκικές επαρχίες που συνορεύουν με το Ιράν, το Ιράκ, τη Γεωργία, την Αρμενία και τη Συρία, που κατοικούνται κυρίως από Κούρδους.

Οι υπόλοιπες 51 επαρχίες στο εσωτερικό της Τουρκίας (με την εξαίρεση της Άγκυρας, του Τουντσελλί και του Εσκισεχίρ) ψήφισαν Ερντογάν δαγκωτό, συνολικά 27.088.360 ψηφοφόροι. Και κάπως έτσι ο σουλτάνος, κυρίαρχος και ηγέτης της Τουρκίας τα τελευταία 20 χρόνια έφτασε το 49,5% και είναι σχεδόν βέβαιο ότι στις 28 Μαϊου θα επανεκλεγεί για τα επόμενα 5 χρόνια.

Κι ας μετράει η Τουρκία 50.000 νεκρούς από τους φονικούς σεισμούς στο Καχραμανμαράς και τις νοτιοανατολικές επαρχίες, λες και έπεσε ατομική βόμβα. Οι ψηφοφόροι σχεδόν δεν επηρεάστηκαν από το γεγονός ότι δεκάδες από τις πολυκατοικίες που κατέρρευσαν και έγιναν τάφος για τους κατοίκους τους κατασκευάστηκαν σαν χάρτινοι πύργοι από εργολάβους του συστήματος Ερντογάν. Κέρδισε ο Ερντογάν τις εκλογές και ας καλπάζει ο πληθωρισμός εκμηδενίζοντας τα εισοδήματα των τουρκικών οικογενειών που με το ζόρι μπορούν να αγοράσουν ένα... κρεμμύδι για το τραπέζι τους. Οι Τούρκοι ψήφισαν σχεδόν με κριτήρια... μεταφυσικά. Επειδή ο Ερντογάν τους κάνει περήφανους. Επειδή τους υπόσχεται δωρεάν πετρέλαιο και τους έδωσε δύο μήνες δωρεάν φυσικό αέριο για τα σπίτια τους.

Επειδή μοιράζει μετρητά στα παιδιά τους στις προεκλογικές συγκεντρώσεις. Επειδή δημιούργησε ανταγωνιστική, εξωστρεφή αμυντική βιομηχανία και βγάζει τη γλώσσα στους Αμερικανούς. Ο ορθολογισμός είναι άγνωστη λέξη στην Τουρκία. Και μάλλον οι ψηφοφόροι στη γειτονική χώρα λατρεύουν να ακούνε για την υποτιθέμενη «γαλάζια πατρίδα», τρελαίνονται να βλέπουν πλοία-γεωτρύπανα στην Ανατολική Μεσόγειο, αεροπλανοφόρα ανοιχτά της Σμύρνης και εκστασιάζονται με τον Ερντογάν να τα χώνει στον Μπάιντεν, τον Μακρόν και όποιον άλλο δυτικό ηγέτη θεωρούν εχθρό. Ο Ερντογάν πούλησε αντιαμερικανισμό και νίκησε. Ο Κιλιτσντάρογλου δεσμεύτηκε για συνεννόηση με την Ουάσιγκτον και τους άλλους δυτικούς συμμάχους αλλά έπεισε μόνο τους κατοίκους στα παράλια του Αιγαίου και τους Κούρδους που πιθανότατα θα ψήφιζαν όποιον ήταν απέναντι στον Ερντογάν.

Και κάπως έτσι αποδείχθηκε ότι ένας αποφασισμένος ηγέτης σε μια χώρα όπως η Τουρκία, όπου ο πρόεδρος τραγουδάει στίχους που τον αυτοαποθεώνουν, συνομιλεί με τον Θεό και επικαλείται διαρκώς την πατρίδα και δημιουργεί συνωμοσιολογία για υποτιθέμενες απειλές από κακούς γείτονες, κερδίζει ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων αντιπάλων που δεν είχε και μεγάλη υποστήριξη από την Ερντογαν-ική οικονομική ελίτ. Οσα είπε στο παρελθόν ο Ερντογάν στον λαό του, λίγο ως πολύ τα έκανε και έτσι πουλάει αξιοπιστία σε εκείνους που τον πιστεύουν. Τα μικρασιατικά παράλια πάντοτε λοξοκοίταζαν προς τη Δύση, ούτως ή άλλως. Και οι κακοί ξένοι που προέβλεπαν την πτώση του «τυράννου» Ερντογάν έπεσαν για άλλη μια φορά έξω. Διότι στις εκλογές ο λαός αποφασίζει α-νόθευτα, λίγο ως πολύ, ό,τι κι αν προβλέπουν τα γκάλοπ στην πλειονότητά τους.

Και στην Ελλάδα, στις εκλογές της Κυριακής που ευτυχώς λίγοι θα αποφασίσουν για το μέλλον φορώντας φουστανέλλα, αυτό που θα μετρήσει είναι ποιος έχει κάνει αυτά που λέει, ποιος δημιουργεί αξίες στην οικονομία και προσδοκίες για μεγαλύτερη ευημερία στο μέλλον, ποιος έχει πρόταση. Μετά τις 2 Ιουλίου και τις δεύτερες εκλογές που προβλέπεται να σχηματιστεί κυβέρνηση θα έχουμε τον χρόνο να δούμε και τα πραγματικά προβλήματα. Διότι με μια τέτοια Τουρκία είναι πολύ δύσκολη η συνεννόηση και ο συμβιβασμός.