Άνθρωπος στη θάλασσα! Σωσίβιο κανείς;

Κι ας ήσουν στο κατάστρωμα του Blue Horizon ή του Έλυρος που ήταν δεμένο δίπλα. Κι ας ήσουν στο κατάστρωμα των πλοίων που περιμετρικά έχουν παντού σωσίβια. Τουλάχιστον δύο σωσίβια υπάρχουν στα ρέλια, στην πρύμνη του Blue Horizon. Κι όμως ούτε ένας από τους επιβάτες δεν έριξε ένα σωσίβιο μήπως και το πιάσει ο Αντώνης και κρατηθεί στη ζωή. Ξέρουμε από την ιατροδικαστική εξέταση ότι ο Αντώνης Καργιώτης δεν σκοτώθηκε από το πέσιμο στο νύχι του καταπέλτη όταν ο ύπαρχος του πλοίου τον έσπρωξε με μανία ξανά και ξανά, μία, δύο, τρεις, τέσσερις φορές επίμονα μέχρι να καταφέρει να τον πετάξει από το πλοίο λες και ήταν περιττό βάρος.

Όσοι έχουν βρεθεί σε καταστάσεις που απαιτείται ακαριαία, αστραπιαία αντίδραση, σχεδόν ασυνείδητα ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να κάνεις το σωστό στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που έχεις να σκεφτείς. Δεν κατηγορώ κανέναν από τους επιβάτες που ήταν στα καταστρώματα των δύο πλοίων και δεν σκέφτηκαν να ρίξουν ένα σωσίβιο. Πολύ δύσκολο ήταν να καταφέρει να σωθεί ο Αντώνης μέσα στα απόνερα του πλοίου που είχε βάλει μπροστά τις δύο κύριες μηχανές για τον απόπλου. Κι όμως. Παρατηρώ ότι κανείς δεν σκέφτηκε να πετάξει ένα σωσίβιο. Ούτε ένας... Κι ας φώναζαν, κι ας τηλεφωνούσαν στο Λιμεναρχείο ζητώντας να γυρίσει το Blue Horizon πίσω στο λιμάνι, κι ας διαμαρτύρονταν στα άλλα μέλη του πληρώματος ότι ένας άνθρωπος έπεσε στη θάλασσα κι ας τηλεφωνούσαν στο protothema.gr ζητώντας βοήθεια και καταγγέλοντας.

Η απάνθρωπη συμπεριφορά των μελών του πληρώματος του Blue Horizon απέναντι στον Αντώνη θα τους στοιχειώνει μια ζωή. Αν ισχυριστούν ότι δεν είχαν καταλάβει πως το πλοίο απέπλεε θα πουν ψέματα. Το κάνουν πολλές φορές μέσα στο 24ωρο. Ξέρουν τι συμβαίνει όταν το βαπόρι λύνει κάβους. Ξέρουν πώς ο καταπέλτης που κλείνει σιγά-σιγά έχει στην άκρη του το λεγόμενο νύχι που κατεβαίνει όταν ο καταπέλτης σηκωθεί λίγο. Και γι΄αυτό οι δύο ναυτικοί που εμπλέκονται στη δολοφονία του Αντώνη δεν κάθονταν πάνω στο νύχι του καταπέλτη αλλά πιο μέσα. Και αυτοί οι απάνθρωποι ναυτικοί δεν απαίτησαν, ούτε καν ζήτησαν από τον καπετάνιο να κλείσει τις μηχανές. Αν το έκαναν, αυτομάτως ο κυματισμός θα σταματούσε. Το variable pitch propeller όταν σταματάς το pitch σταματά άμεσα να έχει πρόωση και να δημιουργεί δίνη. Και ο Αντώνης θα είχε ελπίδες να επιβιώσει. Πολύ περισσότερο κι αν κάποιος του είχε πετάξει και ένα σωσίβιο...

Αυτό που είναι το πολύ ανησυχητικό είναι ότι σαν να φαίνεται ότι η ανθρώπινη ζωή στην Ελλάδα χάνει την αξία της. 17 νεκροί στις πλημμύρες και ακούς να λένε «ευτυχώς» που δεν είχαμε εκατόμβη... Τόσοι νεκροί στις πυρκαγιές και τα ξεπερνάμε επειδή παραμυθιαζόμαστε ότι ήταν η μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη. Εκατοντάδες νεκροί στο ναυάγιο στην Πύλο και σαν να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά επειδή ήταν λαθρομετανάστες. Κάθε μέρα νεκροί σε τροχαία για το τίποτα και διαβάζω πολλά σχόλια στα social και στις σελίδες του protothema.gr που καταλήγουν σχεδόν στο «ας πρόσεχαν». Ενας θεοπάλαβος κυκλοφορεί με την καραμπίνα σε κεντρικό δρόμο του Πειραιά και δολοφονεί ανενόχλητος έναν μεροκαματιάρη και δεν προσπαθεί κανείς να τον αφοπλίσει. Ακόμη κι ένα αμάξι που ξεπάρκαρε μπροστά στο φονικό έβαλε όπισθεν και έφυγε...Σε μια ανθρωπιστική αποστολή γίνεται ένα φρικτό τροχαίο με πέντε νέους ανθρώπους –στρατιωτικούς και διερμηνείς- νεκρούς και νομίζουμε ότι όλα τα ξεπλένουμε με ένα τριήμερο πένθος! Που επί ώρες δεν είχαν καταλάβει, κανείς στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας, στο ΓΕΕΘΑ και στο υπουργείο Εξωτερικών την αδιανόητη τραγωδία, επειδή λέει δεν έπιαναν τα κινητά και τα δορυφορικά τηλέφωνα κάηκαν στη φωτιά του λεωφορείου.

Κάποιοι δηλαδή αποφάσισαν και έστειλαν χωρίς εναλλακτικό σχέδιο, χωρίς να έχουν διασφαλίσει επαφή με την τοπική κυβέρνηση, 19 καλά εκπαιδευμένους στρατιωτικούς στο στόμα του λύκου. Και μετά ξέρουν πολύ εύκολα να πουν ότι έγινε μια... στραβή και ότι τροχαία δυστυχήματα συμβαίνουν και στην Ελλάδα! Αυτοί είμαστε δυστυχώς! Κράτος οπερέτα! Που όλα νομίζουν οι κυβερνώντες ότι τα κάνουν τέλεια. Πλημμύρισε όλος ο θεσσαλικός κάμπος και έπνιξε 15 χωριά και βολευόμαστε να λέμε ότι ήταν η μεγαλύτερη πλημμύρα ever.

Α, ξέχασα! Το 112 μας είπαν ότι ήταν απλώς για ενημέρωση για να ανέβουν σε ψηλά διαμερίσματα! Πού; Στα χωριά του κάμπου; Νομίζουν τα τζιμάνια της Πολιτικής Προστασίας ότι έχει πύργους, πολυκατοικίες και ουρανοξύστες; Και μήπως είναι λύση να μεταφέρουμε την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία σε άλλο υπουργείο; Μήπως έτσι θα καταφέρουν να κάνουν βραχυπρόθεσμες προβλέψεις; Αδιαφόροι όλο και περισσότερο και έτοιμοι να ξεπεράσουμε τα πάντα για να ρίξουμε τις ευθύνες σε κάποιον άλλο, στην κακιά την ώρα και στο κακό μας το ριζικό. Το σύμπτωμα τείνει να γίνει φαινόμενο. Και όλοι αναλωνόμαστε σε ανούσιες συζητήσεις αφήνοντας πολύ λίγους να κάνουν τη δουλειά με αφοσίωση και επαγγελματισμό. Κι αυτό συμβαίνει παντού. Γι’ αυτό η Ελλάδα δεν έχει σωτηρία, ούτε από Μεσσίες αλεξιπτωτιστές ούτε από εκείνους που αναγνωρίζουν λάθη αλλά συνεχίζουν στην ίδια πεπατημένη.