Όλη η ευρωζώνη ένα μνημόνιο

Τέσσερις από τις 17 χώρες της ευρωζώνης έχουν ήδη μνημόνια. Είναι η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία.

Βεβαίως, όπως είπε ο Ραχόι η Ισπανία δεν είναι... Ουγκάντα και δεν θα έχει ακριβώς το ίδιο μνημόνιο με την Ελλάδα, όμως θα αναλάβει δεσμεύσεις -έστω και light- προκειμένου οι Ευρωπαίοι να δώσουν 100 δισ.ευρώ για την αναχρηματοδότηση των ισπανικών τραπεζών.
Τι έκαναν τα τραπεζικά ιδρύματα στην Ισπανία; Φούσκωσαν όσο δεν πάει την φούσκα των ακινήτων δίνοντας αφειδώς δάνεια για οικοδόμηση εξοχικών κατοικιών και σπιτιών στο τεράστιο παραλιακό μέτωπο της Ισπανίας. Σήμερα η Ισπανία έχει γεμίσει από πόλεις φαντάσματα που είναι... στα μπετά και ουδείς μπορεί να προβλέψει αν τα γιαπιά αυτά θα αποπερατωθούν κάποτε και κυρίως αν θα βρεθεί κάποιος να αγοράσει τα σπίτια αυτά.

Σε μνημόνιο αναμένεται να μπει και η Κύπρος, που διεκδικεί μια ήπια συμφωνία κοντά στο μοντέλο της Ισπανίας.

Στα διεθνή μέσα ενημέρωσης συζητείται ήδη ότι και η Ιταλία είναι μάλλον αναπόφευκτο να ζητήσει από τους εταίρους της στην ευρωζώνη να αναλάβουν δράση για να την διασώσουν. Το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου της Ιταλίας σκαρφάλωσε στο 6,28%!

Πολύ σύντομα, ο διεθνής τύπος προεξοφλεί ότι έξι από τις χώρες της ευρωζώνης θα χρειάζονται οικονομική βοήθεια για να μην καταρρεύσουν!

Με απλά λόγα, χωρίς πακέτο διάσωσης και χωρίς μνημόνια η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Κύπρος και ίσως η Ιταλία δεν θα είναι σε θέση να εξυπηρετούν τα παλαιά τους χρέη, να καλύπτουν τα ελλείμματά τους και να αναχρηματοδοτούν τις τράπεζές τους για να μην ξεμείνουν από ρευστό.

Σε αυτή την περίπτωση ποιος θα πληρώνει το μάρμαρο; Ποιος θα χρηματοδοτήσει τη διάσωση των απείθαρχων και όσων έχουν εκτροχιαστεί;

Η απάντηση είναι πως αυτό θα το κάνουν οι υπόλοιποι 11 της ευρωζώνης.
Δηλαδή η Γερμανία, η Φινλανδία, η Ολλανδία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Εσθονία και η Μάλτα.

Αυτό που ουδείς μπορεί να εγγυηθεί είναι ότι αυτές οι ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων οι μικρές Σλοβακία, Εσθονία και Μάλτα (με ποσά μικρά αφού δίνουν δάνεια αναλόγως της συμμετοχής τους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) θα αντέξουν να συνεχίσουν να βοηθούν χώρες που η κοινή γνώμη πιστεύει ότι σπαταλούν την βοήθεια αψηφώντας το πολιτικό κόστος.

Για να μην θεωρήσει κάποιος ότι πρόκειται περί μπλόφας ή ότι το σύμπαν ολόκληρο συνωμοτεί, ας διαβάσει με προσοχή τις δηλώσεις του προέδρου της Γαλλίας.

Ο Ολάντ προειδοποίησε ότι αν οι Ευρωπαίοι θεωρήσουν ότι οι Έλληνες θέλουν να απομακρυνθούν από τις συμφωνηθείσες δεσμεύσεις και να εγκαταλείψουν κάθε προοπτική ανάκαμψης τότε, θα υπάρξουν χώρες εντός της Ευρωζώνης που θα προτιμήσουν να τερματίσουν την παρουσία της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Σημαίνει αυτό ότι το μνημόνιο πρέπει να υλοποιηθεί ως έχει; Σημαίνει μήπως ότι το μνημόνιο είναι δόγμα;

Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Προφανώς το μνημόνιο δεν είναι δόγμα.

Μπορεί όμως κάποιος να εφαρμόζει επιλεκτικά όσα συμφωνεί;  

Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ στην κόντρα του με εργολάβους και καναλάρχες το μνημόνιο επικαλούνταν. Στελέχη του Συνασπισμού έλεγαν ότι το μνημόνιο προβλέπει είσπραξη 500 εκατ.ευρώ από τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών που θα πρέπει να πληρώσουν για να λάβουν κάποια στιγμή άδειες εκπομπής.
Αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει με τους καναλάρχες δεν είναι στο μνημόνιο; Δεν πρέπει να πληρώσουν οι καναλάρχες για να πάρουν άδειες πανελλαδικής εμβέλειας; Αν ακυρωθεί το μνημόνιο οι καναλάρχες δεν πρέπει να πληρώσουν; Ή μήπως σε περίπτωση αλλαγής των όρων της βοήθειας αυτό θα σημαίνει ότι ο Συνασπισμός έκανε deal με την διαπλοκή;

Τα πράγματα δεν είναι άσπρο μαύρο. Το μνημόνιο περιλαμβάνει πράγματα που πρέπει να γίνουν, αλλαγές που έπρεπε να είχαν προχωρήσει από χρόνια και πράγματα που απλώς θα οδηγήσουν τους Έλληνες στην εξαθλίωση.

Είναι όμως τώρα η ώρα να τα σπάσει η Ελλάδα με την Ευρώπη; Είναι αυτή η ώρα που τα προβλήματα των χωρών της ευρωζώνης επιβάλλουν συνολική αλλαγή πολιτικής στην κατεύθυνση της ανάπτυξης; Τώρα, που οι Γερμανοί θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να αλλάξουν την συνταγή; Τώρα που όλη η Ευρώπη καταλαβαίνει ότι από τον τρόπο που η Μέρκελ χειρίστηκε την κρίση η Γερμανία κατάφερε να δανείζεται με μηδενικά επιτόκια και να αυξήσει τις εξαγωγές της;

Τώρα που αρχίζει και καταρρέει ο μύθος ότι ο Γερμανός πληρώνει για τους τεμπέληδες και όλοι αντιλαμβάνονται πως το Βερολίνο κερδίζει πολλά χρήματα από την καταστροφή των άλλων;  
Δεν είναι προτιμότερο να πείσουμε τους Ευρωπαίους ότι χωρίς ανάπτυξη δεν θα μειώσουμε ποτέ τα ελλείμματα;

Δεν είναι τώρα η ώρα να συμμαχήσουμε με εκείνους που λένε πως αν δεν αυξηθεί η οικονομική δραστηριότητα δεν πρόκειται ποτέ να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους;

Είναι λύση ο κρατισμός; Η απάντηση είναι όχι.

Μπορούμε να αποφύγουμε τις υποχρεώσεις μας και να συνεχίσουμε να σπαταλάμε περισσότερα απ' όσα διαθέτουμε; Η απάντηση είναι επίσης όχι. Μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία κι άλλους ανέργους; Τι κόσμος θα είναι αυτός με ένα στους τέσσερις χωρίς δουλειά;

Οι απαντήσεις θα δοθούν στις κάλπες.