Γιατί απολύονται οι 2.656 της ΕΡΤ;

Την υποχρέωση για απόλυση 2.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2013 την ανέλαβε η τρικομματική κυβέρνηση έναντι των δανειστών της χώρας. Ηταν μία από τις προϋποθέσεις για να εκταμιευθούν οι επόμενες δόσεις. Εκτός της ΝΔ και του κ. Σαμαρά, στην απόλυση δημοσίων υπαλλήλων συμφώνησε και το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου αλλά και η ΔΗΜΑΡ του κ. Φώτη Κουβέλη.

Μπορεί να συμφώνησαν με βαριά καρδιά στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, όμως το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ συμφώνησαν.
Κι αυτή ακριβώς τη συναίνεση των κυρίων Βενιζέλου και Κουβέλη σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων «κραδαίνει» τώρα ο κ. Σαμαράς για να προωθήσει το σχέδιό του για κλείσιμο της ΕΡΤ και απόλυση του συνόλου των 2.656 υπαλλήλων της.

Παρ΄οτι είναι μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου, στο πρωθυπουργικό γραφείο θεωρούν ότι βάζοντας λουκέτο στην ΕΡΤ πετυχαίνουν τρεις στόχους: Απολύουν με μιας τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι αναγκασμένοι -βάση της συμφωνίας με την τρόικα- να οδηγήσουν σε υποχρεωτική έξοδο, στέλνουν μήνυμα στους δανειστές αλλά και στο εσωτερικό ότι είναι αφοσιωμένοι στο στόχο της μείωσης του κράτους και της υλοποίησης των υποτιθέμενων διαρθρωτικών αλλαγών και τρίτον, δείχνουν μηδενική ανοχή σε οργανισμούς που θεωρούνται από το σύνολο της κοινής γνώμης διεφθαρμένοι, αντιπαραγωγικοί, σπάταλοι αλλά ουδείς είχε τη βούληση να τους αγγίξει κάνοντας τομές ριζοσπαστικές και τολμηρές.

Από τις μετρήσεις που έχουν κάνει στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης θεωρεί την ΕΡΤ σαν «θύλακα αδιαφάνειας, οργανισμό βολέματος ημετέρων, υπηρεσία για την ανταμοιβή κομματικών στελεχών και πολιτικών γόνων που θέλουν να γίνουν τηλεοπτικοί stars». Επέλεξαν επίσης να βάλουν λουκέτο στην ΕΡΤ μονομιάς αντί να βάλουν χέρι σε 10 οργανισμούς του Δημοσίου απολύοντας 200 υπαλλήλους από κάθε μια υπηρεσία και ανοίγοντας δέκα διαφορετικά μέτωπα που θα είναι πολύ πιο δύσκολα διαχειρίσιμα επικοινωνιακά και πολιτικά απ' ότι το «σκάνδαλο» της ΕΡΤ.

Οι εικονικές υπερωρίες, οι ακριβές εξωτερικές παραγωγές, το υψηλό κόστος από την λειτουργία δεκάδων τοπικών σταθμών, το κόστος για την μισθοδοσία πολύ περισσότερων εργαζομένων απ' όσους πραγματικά χρειάζονται για την μετάδοση του προγράμματος είναι ισχυρά επιχειρήματα που καθιστούν την ΕΡΤ ευάλωτη στην κριτική. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε την ΕΡΤ σκάνδαλο που το βλέπουν όλοι αλλά δεν το αγγίζει κανείς.

Κλείνοντας την ΕΡΤ ο πρωθυπουργός προσπαθεί να εμφανιστεί σαν μεταρρυθμιστής και βάζει απέναντί του το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στους οποίους θα χρεώσει τα ρουσφέτια, την κομματοκρατία, την αδιαφάνεια στη λειτουργία ενός υδροκέφαλου ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού και την στήριξη υπαλλήλων που τώρα διαμαρτύρονται επειδή απολύονται, αλλά για να προσληφθούν είχαν χρησιμοποιήσει τα κομματικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων.

Στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ βλέπουν την παγίδα και δεν θέλουν να εμφανιστούν σαν να είναι οι προστάτες δημοσιογράφων και τεχνικών που για την πλειονότητα των πολιτών έχουν προσληφθεί από ρουσφέτι, λόγω κομματικής ταυτότητας ή λόγω  συγγένειας με πολιτικά πρόσωπα. Για να μην ταυτιστούν με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ οι κύριοι Βενιζέλος και Κουβέλης επικαλούνται την ανάγκη συνεννόησης με τον πρωθυπουργό, εκφράζουν τη διαφωνία τους με αιφνιδιαστικές αποφάσεις που μοιάζουν με ενέργειες πραξικοπηματικές και αποδέχονται την ανάγκη αναδιάρθρωσης και νοικοκυρέματος ενός πολυδάπανου κρατικού καναλιού. Το αίτημα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να πάρει πίσω την απόφαση για κλείσιμο της ΕΡΤ ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να το αποδεχθεί. Και γι' αυτό ο κ. Σαμαράς προχώρησε σε ένα δεύτερο εκβιασμό: Αν οι κύριοι Βενιζέλος και Κουβέλης με τους βουλευτές τους δεν ψηφίσουν το σχέδιο για την δημιουργία ενός νέου κρατικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού η κυβέρνηση θα διαλυθεί και η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές.

Στο μεσοδιάστημα μέχρι τις νέες εκλογές ο κ. Σαμαράς θα αυτοπροβάλλεται σαν μεταρρυθμιστής που αψηφά το πολιτικό κόστος και θα κατηγορεί ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι χαϊδεύουν τα καλομαθημένα παιδιά της ΕΡΤ προσδοκώντας πολιτικά οφέλη επειδή δεν θέλουν να ξεβολευτούν οι εκλεκτοί και οι ευνοημένοι τους.

Η απάντηση στο δίλημμα δεν είναι εύκολη. Αν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ υποχωρήσουν θα έχουν αναγνωρίσει την πολιτική ηγεμονία του κ. Σαμαρά ο οποίος θα είναι πραγματικός κυρίαρχος στην τρικομματική και θα κυβερνά χωρίς να υπολογίζει τις απόψεις των κυβερνητικών του εταίρων.

Αν οι κύριοι Βενιζέλος και Κουβέλης διαχωρίσουν πλήρως τη θέση τους από τον κ. Σαμαρά και τη ΝΔ οι εκλογές μοιάζουν σαν το πιθανότερο ενδεχόμενο εκτός κι αν επιτευχθεί ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν όμως η χώρα οδεύει σε εκλογές μπροστά στην απόφαση για απόλυση 2.000 δημοσίων υπαλλήλων τι θα συμβεί όταν κληθεί να οδηγήσει σε υποχρεωτική έξοδο από το κράτος τους 15.000 δημοσίους υπαλλήλους όπως έχει δεσμευθεί ενώπιον της τρόικας;
Σοκ και δέος.



ΥΓ: Η τραγωδία της υπόθεσης είναι ότι οδηγούνται στην ανεργία εκατοντάδες έντιμοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί που αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων της ΕΡΤ. Και δυστυχώς (ή ευτυχώς) πολλοί απ' αυτούς είχαν προσληφθεί χωρίς κομματικά γλυψίματα και εισέπρατταν τον βασικό μισθό.