Τι μπέρδεψε τον Βαρουφάκη στην ανάγνωση των κειμένων του Eurogroup;

Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τα τρία προσχέδια που παρουσιάστηκαν στο Eurogroup της Δευτέρας οι απορίες μου πολλαπλασιάζονται. Κι αυτό διότι ουσιαστικές διαφορές -κατά την άποψή μου- ανάμεσα στα δύο κείμενα που δόθηκαν για διαβούλευση (drafts) από τον επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων Μοσκοβίσι και το τρίτο που δημοσιοποιήθηκε από την ελληνική πλευρά και χαρακτηρίστηκε ως μη αποδεκτό και απαράδεκτο επειδή κατά την άποψη του πρωθυπουργικού γραφείου γυρίζει την χώρα στα μνημόνια ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Όπως σας το λέω. 

Σας παρακαλώ και σας προκαλώ να διαβάσετε τα τρία κείμενα http://www.protothema.gr/politics/article/452109/deite-metafrasmeno-to-keimeno-pou-edeixe-o-moskovisi-ston-varoufaki/ που παρουσιάστηκαν στη χθεσινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης για να κάνετε τις δικές σας παρατηρήσεις και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. 

Το ένα προσχέδιο της κοινής δήλωσης του Eurogroup για την Ελλάδα λέει ότι αποτελεί «τη βάση για ένα αίτημα για την παράταση του ισχύοντος δανειακού προγράμματος, το οποίο θα πάρει τη μορφή ενός ενδιάμεσου βήματος προς μια νέα συμφωνία οι λεπτομέρειες της οποίας θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν σε μία περίοδο έξι μηνών».

Το δεύτερο σχέδιο που αποδίδεται στον Γάλλο επίτροπο Μοσκοβισί αναφέρει ότι «τα παραπάνω σχηματίζουν μία βάση για μία παράταση του τρέχοντος προγράμματος δανεισμού, το οποίο θα μπορούσε να πάρει τη μορφή ενός (τετράμηνου) ενδιάμεσου προγράμματος ως ένα μεταβατικό στάδιο για ένα νέο συμβόλαιο για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, η οποία θα μελετηθεί και θα ολοκληρωθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου».
 

Το τρίτο draft-προσχέδιο δηλαδή ανέφερε:«Σε αυτή τη βάση οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ζητήσουν 6μηνη τεχνική παράταση του τρέχοντος προγράμματος σαν ένα μεταβατικό βήμα. Αυτό θα γεφυρώσει τον χρόνο προκειμένου οι ελληνικές αρχές και το Eurogroup να εργαστούν σε μια νεότερη (follow-up) συμφωνία». 

Προφανώς ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Και όποιος θεωρεί ότι οι διατυπώσεις δεν έχουν σημασία αγνοεί την πραγματικότητα των διπλωματικών διαβουλεύσεων. Στ'αλήθεια όμως σας ρωτώ: Ποια είναι η ουσιαστική διαφορά του πρώτου σχεδίου από το δεύτερο (με την εξαίρεση της τετράμηνης-εξάμηνης παράτασης) και το τρίτο προσχέδιο δήλωσης του Eurogroup; Δεν αναφέρεται ρητά στο πρώτο ότι το τρέχον πρόγραμμα δανεισμού (το Μνημόνιο δηλαδή) θα παραταθεί κατά έξι μήνες ως μεταβατικό βήμα; Αυτό δεν λέει και το τρίτο προσχέδιο; Παγιδεύθηκαν ή μήπως μπερδεύτηκαν ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης;

Για να μην τρελαθούμε δηλαδή: Γιατί το πρώτο κείμενο είναι αποδεκτό από την ελληνική κυβέρνηση και το τρίτο θεωρείται από την κυβέρνηση Τσίπρα ως απόδειξη της επιμονής για εφαρμογή του Μνημονίου; 

Επί της ουσίας το κείμενο Μοσκοβισί, δεν έχει καμία διαφορά από το τρίτο κείμενο (ας το πούμε κείμενο Ντάισελμπλουμ) εκτός από το γεγονός ότι το τρίτο «βρωμάει» από μακριά ότι έχει υποστεί αλλαγές από γερμανικό χέρι: Είναι πιο σκληρό αλλά ουσιαστικά είναι το ίδιο στη λογική του με το πρώτο κείμενο που αποδέχθηκαν οι κύριοι Βαρουφάκης και Δραγασάκης. Ξαναρωτάω λοιπόν: Γιατί το πρώτο κείμενο είναι αποδεκτό και το τρίτο θεωρείται παράλογο; 

Τι θα συμβεί από εδώ και πέρα; 

Δεν θα ήθελα να διακινδυνεύσω προβλέψεις.

Είναι όμως προφανές ότι υπάρχουν δύο δρόμοι. Η οδός του συμβιβασμού και της συνδιαλλαγής και η επιλογή της σύγκρουσης. 
Εάν η ελληνική κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας επιλέξουν τον συμβιβασμό ο πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να βρει μια φόρμουλα διαφυγής. Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία και να ζητήσει επέκταση-παράταση-επιμήκυνση του υπάρχοντος προγράμματος, δηλαδή του Μνημονίου, όπως αναφέρεται και στα τρία προσχέδια που διακινήθηκαν στο Eurogroup. 

Τι θα επικαλεστεί ο πρωθυπουργός για την συνέχιση του σημερινού οικονομικού προγράμματος; Μα είναι προφανές: Για νομικούς λόγους το πρόγραμμα πρέπει να παραταθεί. Ποιοι είναι οι νομικοί λόγοι; Το ότι το Μνημόνιο δεν μπορεί απλώς να καταργηθεί διότι είναι ένα κείμενο που έχουν συνομολογήσει όλες οι χώρες του Eurogroup και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν μπορούν απλώς να το καταργήσουν διότι θα έχουν ευθύνες (βλέπε δικαστήρια, κατηγορίες για διασπάθιση δημοσίου χρήματος, εξεταστικές κτλ). 

Σε περίπτωση που επιλέξει την οδό της σύγκρουσης με ό,τι αυτό μπορεί να σημάνει, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί πολύ σύντομα να εξηγήσει αν υπήρχε ατζέντα για την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Διότι επιμένω: Το πρώτο (και το δεύτερο) αποδεκτό -από την κυβέρνηση Τσίπρα- κείμενο του Eurogroup είναι πανομοιότυπο με το τρίτο προσχέδιο δήλωσης των υπουργών Οικονομικών που χαρακτηρίστηκε παράλογο και απορρίφθηκε αμέσως...