Το μυστικό παιχνίδι Ε.Ε. και ΗΠΑ στα Βαλκάνια

Τη χρονική περίοδο που η Τουρκία επιβεβαιώνει όσους τη θεωρούν αβέβαιο σύμμαχο και απρόβλεπτο γείτονα δημιουργώντας εμπόδια και χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική της δύναμη για να δημιουργήσει τετελεσμένο στο Αιγαίο και την Κύπρο, η Αθήνα ακολουθεί πολιτική κατευνασμού και στρέφεται προς την Ευρώπη αναζητώντας προστασία.

Η επίλυση εκκρεμών θεμάτων μεταξύ των χωρών της Βαλκανικής εντάσσεται σε έναν αγώνα δρόμου των ισχυρών της Δύσης που θέλουν να αναχαιτίσουν τη διείσδυση της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Μέρα με τη μέρα, όσο γίνεται πιο καθαρή η προσπάθεια που καταβάλλεται από την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες να λυθούν τα προβλήματα, αποκαλύπτεται το μυστικό παιχνίδι των Ηνωμένων Πολιτειών και των ισχυρών της Ευρώπης στα Βαλκάνια. Πολλές φορές οι παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων μοιάζουν χοντροκομμένες, όπως η κίνηση της Ανγκελα Μέρκελ η οποία υποδέχτηκε τον Ζόραν Ζάεφ στο Βερολίνο, αποκαλώντας τον «Μακεδόνα» και αποκάλεσε την ΠΓΔΜ «Μακεδονία» δέκα φορές κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου που έδωσαν. Σχεδόν χωρίς περιστροφές, η καγκελάριος της Γερμανίας προεξόφλησε την ενσωμάτωση της FYROM στο ΝΑΤΟ, ένταξη που δεν μπορεί να επισημοποιηθεί αν προηγουμένως η Ελλάδα δεν άρει το βέτο.

Ωστόσο, το Βερολίνο φαίνεται ότι ασκεί ισχυρές πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση να συναινέσει σε μια συμβιβαστική λύση για το όνομα των γειτόνων που, όπως φαίνεται, θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία». Πέραν της κυρίας Μέρκελ, άλλωστε, είναι και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που έχει χαρακτηρίσει σενάριο εκτός πραγματικότητας το ενδεχόμενο να συμφωνηθεί ονομασία που δεν θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία»... Σχεδόν την ίδια ώρα που η κυρία Μέρκελ απογύμνωνε την υποτιθέμενη σκληρή διαπραγμάτευση του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Κοτζιά, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων ευχόταν δημοσίως οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε λύση μέσα στον Μάρτιο. Και όλα αυτά ενώ η ελληνική κυβέρνηση συνέχιζε άγαρμπα να αδιαφορεί για το γεγονός ότι η εσωτερική κοινή γνώμη διαφωνεί με την παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία».

Με τρόπο που προδίδει τις πιέσεις που ασκούνται στο παρασκήνιο, η γερμανική πλευρά και η Κομισιόν προσπαθούν να δρομολογήσουν την προοπτική ένταξης των Σκοπίων και της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση για λόγους γεωπολιτικούς, αν και είναι προφανές ότι θεσμικά οι δύο γειτονικές χώρες δεν είναι έτοιμες να ξεκινήσουν τον ολισθηρό δρόμο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Σήμερα Κυριακή ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ μεταβαίνει στα Σκόπια μαζί με τον επίτροπο αρμόδιο για τη Διεύρυνση της Ε.Ε. Γιοχάνες Χαν και την υπουργό Εξωτερικών της Ε.Ε. Φεντερίκα Μογκερίνι, για να στείλουν το μήνυμα ότι η FYROM είναι στον προθάλαμο των Βρυξελλών. Μετά τα Σκόπια, Γιούνκερ, Μογκερίνι και Χαν θα επισκεφθούν την Αλβανία, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τη Βοσνία και το Κόσοβο με σκοπό να κάνουν γνωστό ότι η Ε.Ε. είναι το ασφαλές λιμάνι στο οποίο μπορούν να προσβλέπουν οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. 

Τα προβλήματα της Ελλάδας με τα Σκόπια και την Αλβανία είναι θέματα που οι Ευρωπαίοι θέλουν να λυθούν και ως εκ τούτου ασκούν τρομερές πιέσεις στην Αθήνα για διευθέτηση των εκκρεμοτήτων. «Μπορεί οι χειρισμοί να είναι κακοί, όμως ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει έτοιμος να... σπάσει αυγά και έχει γίνει συνομιλητής των Ευρωπαίων και των Αμερικανών», λέει στο «ΘΕΜΑ» διπλωματικός παράγοντας, για να προσθέσει: «Βοηθούν τα δικά τους συμφέροντα; Μας χρησιμοποιούν; Μας υπολογίζουν πραγματικά; Μικρή σημασία έχει, διότι πλέον τα πράγματα κινούνται, και αυτό εξυπηρετεί τους ισχυρούς της Ευρώπης και τους Αμερικανούς, που είναι βέβαιο ότι έχουν υποσχεθεί στην Αθήνα ανταλλάγματα με βοήθεια στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία».

Η προσπάθεια να προσκολληθούν τα Βαλκάνια στο άρμα των Ευρωπαίων και των Αμερικανών είναι η μία όψη του νομίσματος. Με τα σημερινά δεδομένα, τα Δυτικά Βαλκάνια θυμίζουν μια άμορφη μάζα με εθνικιστικά προβλήματα, κυκλώματα μαφιόζων με πλοκάμια σε όλη την Ευρώπη και ισχυρά δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών. 

Στο πρόσφατο παρελθόν η βεβιασμένη ένταξη κρατών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην Ε.Ε. για γεωπολιτικούς λόγους αποδείχθηκε μια κοντόφθαλμη στρατηγική. Για παράδειγμα, η Ρουμανία μπορεί να ενσωματώθηκε, όμως αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα διαφθοράς, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία έγιναν μεν μέλη της Ε.Ε., όμως συχνά πυκνά βρίσκονται σε κόντρα με τις Βρυξέλλες για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να ποδηγετήσουν τους θεσμούς απομακρυνόμενες διαρκώς από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.